Zaterdag 18 april 2015 het is 05.30 uur en de wekker rukt mij uit mijn slaap. Mijn meisje moet werken, zij rolt het bed uit. Ik blijf nog even liggen en wacht tot zij klaar is in de badkamer. Dan sta... Lees meer
Jacomien
Palccoyo Rainbow...Mo
Een vrije dag in Cusco, wat gaan we doen? We gaan in eerste instantie voor een bustourtje langs diverse bezienswaardigheden, maar helaas kunnen we pas ruim na de middag opstappen en dat duurt ons te lang. Bij een ander boekingskantoortje zien we een grote poster met een foto van felgekleurde bergen en de tekst “Rainbow Mountain, no hiking”. We informeren of we die trip vandaag nog kunnen maken, het is dan nl. al rond 09.30 uur en we weten dat het zeker drie uur rijden is vanaf Cusco. Er wordt een telefoontje gepleegd en ja hoor, even later komt er een knul (vriend van de familie?) voorrijden en kunnen we, na de tank te hebben volgegooid, vertrekken. Zeker het laatste deel van de route is adembenemend, we rijden over een smal weggetje door piepkleine gehuchtjes, langs diepe afgronden (door smeltende sneeuw glijden we af en toe weg, best spannend) en met grote regelmaat worden we begroet door lama’s en alpaca’s. Dan komen we aan bij het voorlopige eindstation, we betalen entree bij een prachtige traditioneel geklede moeder en haar kleuterdochtertje, de “kassameisjes”. Om bij de Rainbow Mountain te komen moet er wel degelijk worden “gehiked”. Je kunt ook te paard naar boven, dus als je niet wilt wandelen, klimmen en klauteren dan is dat mogelijk, maar daar hangt wel een prijskaartje aan. “No hiking” is dus niet helemaal onwaar. Volgens onze chauffeur is het ongeveer een half uurtje lopen en ondanks dat we qua kleding en schoeisel niet op de tocht zijn voorbereid, we zouden immers een bustochtje maken, wagen we het erop. Na een half uurtje banjeren door papperige sneeuw is het einde nog niet in zicht, volgens onze meewandelende chauffeur (net een berggeit) zijn we er toch echt bijna. Er komt ons een groepje terugkerende wandelaars tegemoet en volgens hen, al wijzend in de verte, is het nog zeker 1,5 uur lopen. We beginnen langzaamaan spijt te krijgen dat we niet op zo’n paard zijn gestapt, er komen ons wel paarden achterop en tegemoet, maar die zijn allemaal bezet. We zetten stug door, al roepen we om en om wanhopig dat we ermee stoppen, en uiteindelijk bereiken we dan toch de top op ruim 5.000 meter hoogte. Mission accomplished! Boven staat een mooie oude man met hete cocathee met kilo’s suiker erin op ons te wachten, wat smaakt dat goed op dat moment. Dat de kleuren van de Rainbow Mountain in de verste verte niet lijken op de kleuren van de poster bij het boekingskantoortje wisten we gelukkig van tevoren en maakt ons eigenlijk ook niet zoveel uit. De kleuren op mijn foto zijn de echte kleuren bij helder weer, ze zijn ontstaan door verschillende mineralen in de grond zoals koper, ijzer en malachiet. De Rainbow Mountains (er zijn er meerdere) zijn sinds 2016 opengesteld voor publiek. De meeste trips gaan naar Vinicunca, maar wil je de inmiddels grote aantallen medetoeristen liever ontwijken, kies dan voor Palccoyo.
De rokerij
Op het strand van Jamestown wordt de vis aan wal gebracht om vervolgens schoongemaakt en verder verwerkt te worden. Direct achter het strand vind je het thuis van de vissers, een wijkje met houten en golfplaten huisjes. Overal liggen visjes te drogen en in een hoek is een rokerij waar in grote tonnen de vis wordt gerookt. De tonnen zijn gevuld met licht vochtige houtkrullen, die brandend voor een enorme rookontwikkeling zorgen. Het ruikt hier naar vis, vuur en rook en na enkele minuten ruik je zelf ook zo. De geur gaat in je haar, kleding en poriën zitten. Gelukkig gebeurt het wel in de ' frisse' lucht.
Wie ben jij ?
Zomaar een heel klein dorpje in het noorden waar wij heel wat te zien hadden en deze kindertjes dus ook. Wie zijn dat nu weer zie je het ene jongetje denken. Veilig op een afstandje. Let om zijn toch wel grote amulet rond zijn hals. Wat zou er inzitten ? Mijn tip. Sla van de gebaande paden af en vraag eens of je een dorpje mag bezoeken. Vaak geeft de locale chief dan toestemming.
Jonge monnik
Vlak naast ons hotel, The Old Inn in Bandipur, voert een grote stenen trap naar boven, naar de Khagda Devi tempel. Van de buitenkant ziet de tempel er niet zo spectaculair uit, maar de binnenkant is wel bijzonder. In deze tempel kun je een Khagda zien, ofwel het heilige zwaard van Mukunda Sen, de koning van Palpa in de 16e eeuw. Het zwaard wordt vereerd als een symbool van vrouwelijke energie en eens per jaar tijdens het Dashain Festival wordt er bloed geofferd aan het zwaard. Op het moment dat wij er zijn, is men in voorbereiding naar het Dashain Festival en verblijven er een drietal jonge monniken voor de periode van 10 dagen. Vooral binnen ervaren we de speciale sfeer van deze kleine tempel. Deze jonge monnik staat in de deuropening de bezoekers te bekijken.....
Vis vrouw
Tijdens een autotochtje door het stadje Wewak in de provincie East Sepik kwamen we deze aardige vis vrouw tegen. Ze had nog enkele vissen te koop.
Even over het spoor
Vanaf onze hotelkamer hebben we prachtig uitzicht over het strand en de skyline van Colombo. Ik wil graag over het strand gaan wandelen en ga vanaf de uitgang van het hotel richting strand: even rechtdoor en dan links. twee straatjes door en dan ben ik bij de spoorlijn. Het is niet moeilijk om op het strand te komen; iedereen doet het zo. Gewoon even over de rails en dan ben je op het strand. En zie daar, er lopen veel mensen over het srtand. Zijn ze op weg naar de winkels, de school, of het werk? En ontlopen ze op deze manier de drukte en het lawaai van dit deel van Colombo? Ik denk dat het allebei is. Maar ik loop er voor mijn plezier en geniet gewoon van dit stukje strand bij de stad. Ik geniet van de locals die hier wonen en wandelen. Mensen die hier in deze omgeving wonen, Vaders, moeders, kinderen. Mensen op weg naar het werk en jongeren op weg naar school. Na een half uur ga ik gauw weer terug naar mijn hotel. Weer over de spoorlijn. Het is heel warm vandaag, en ik verheug me op mijn koele kamer.
Feest aan zee!
2000!! drummers en slagwerkers waren er ! En een heel veel keer 2000 toeschouwers en luisteraars! Gisteren waren al die mensen onder de bezielende leiding van Cesar Zuiderwijk van " The Golden Earrings" op het strand van Scheveningen aanwezig met een prachtig spektakel. Om te onthouden want dit zal waarschijnlijk niet de eerste en de laatste keer zijn. Het was geweldig om er bij te zijn en te horen hoe mooi het was. Dit in het kader van "Feest aan Zee". Ook de komende maanden zijn er nog allerlei activiteiten die te vinden zijn op de gelijknamige website.
Catch of the day
Deze zomer o.a. 10 dagen naar de Pantanal geweest, wat een vreselijk mooi en rijk wildlife gebied. Het verbaast mij hoe weinig mensen dit gebied kennen. De Pantanal is het grootste drasland gebied ter wereld en 5x zo groot als Nederland! Bijgaand een eerste foto van deze trip, een jonge moerasbuizerd die een vis aan de haak slaat.
Eindelijk breekt de..
Eindelijk breekt de zon door, slaat in dit geval niet op de foto, maar op deze site. Schreef ik al eerder over het taande aantal reacties het lijkt vandaag wel als vanouds, lekker veel activiteiten. Vandaar een foto van mijn geliefde Erg Chebbi, ik wil er wel bij zeggen dat dit dus eigenlijk een zonsondergang is, maar ik kon de zonnestralen nog zo mooi op het paartje op het duin laten schijnen. Als we het volhouden zoals vandaag trekken we vast met zijn allen de site uit het slop en kan ik en velen met mij weer genieten van een uurtje RR.
Zonsondergng in het..
Dit is een opname vlakbij de watervallen van Ha Giang aan de grens met China. Verbluffend mooi landschap met de bekende karstbergen in een gouden gloed gezet door de ondergaande zon. Genieten!!!
Mistige morgen op Inl
Myanmar of het voormalige Birma staat bekend om hun erg vriendelijke mensen. De prachtige tempelstad Bagan en de bekende U-Bein bridge foto's. Ook de 'traditionele' vissers op Inle Lake worden regelmatig op de kijker gezet. Of ze ook nog eens echt vissen binnenhalen is een tweede. Ze hengelen in ieder geval wel handig geld van toeristen binnen. De foto's zijn meestal wel prachtig. maar om de echte vissers te zien is vroeg opstaan om een boottocht te maken over het meer een aanrader. En vroeg betekent als het donker is vertrekken. Met de ochtendgloren zie je de bedrijvigheid al op het water. Wij hadden geluk met het weer en het licht. Op afstand heb ik deze vissers kunnen fotograferen. Vooral de leegte en sfeer spreken me aan. Uitvergroot komt deze foto echt tot zijn recht.
Glas in lood
Hier kijk je vanaf grote hoogte op het rijstterras Laohuzui, gelegen in Yuanyang. Duizenden terrassen zie je in een oogopslag. Bij zonsondergang heb je hier het beste licht. Ik heb dit zicht nog steeds op mijn netvlies, zo bijzonder mooi vond ik dit beeld. In de omgeving tref je ook de terrassen Duoyishi en Bada aan. Deze drie terrassen hebben we bezocht. Hiervoor koop je één kaartje voor een bedrag van ongeveer €12,00. Ze vallen allemaal onder Unesco. De Hani-bevolking heeft deze terrassen gecreëerd. De grote vraag is wie deze wereldse terrassen in de toekomst moeten gaan onderhouden. Veel jongeren willen niet meer werken op de rijstterrassen. In de periode van december tot eind maart kun je genieten van het lijnenspel op de terrassen. In deze periode staat er water op de rijstterrassen. De groene streepjes is de jonge aanplant. Dit wilde ik perse ooit eens zien. Dat is gelukt. Denk niet dat je hier alleen bent. Deze rijstterrassen worden druk door de Chinezen bezocht. Wanneer je naar Honghe gaat heb je de rijstterrassen voor jezelf. En die zijn ook machtig
Het schoonmaken van d
Gisteren plaatste ik een foto van de stad Mannar, gelegen op het gelijknamige schiereiland Mannar. Nu een beeld van het uiterste puntje van Mannar waar Talaimannar ligt. Overal zie je vrouwen vis schoonmaken in de schaduw van de palmbladeren. Een groep vrouwen is even aan het pauzeren, vermoed ik. Ze zitten op de grond om de vis schoon te maken maar lijken daar geen moeite mee te hebben. De mannen leggen de schoongemaakte en in mootjes gehakte visjes op kokosmatten te drogen. Je wandelt daar als enige toerist rond, niemand verstaat je, maar des te leuker.
Mooi ogen
Dit meisje fotografeerde ik op het vliegveld. Zij werd vergezeld door enkele moslimvrouwen die op bezoek kwamen voor een geboorte. De foto kreeg onlangs een rode ster :-) Dit meisje viel op door haar verwonderde blik en prachtige ogen.
Liefde der...Nimmerza
Vanuit een kijkhut in Zimanga Gr zagen we voor onze ogen twee Nimmerzatten (Yellow-billed stork) elkaar het hof maken. Het was donker somber weer en net toen deze twee bezig waren kwam de zon door het wolkendek heen of andersom. Waar een beetje zon toch allemaal niet goed voor kan zij.
Even uitrusten
Een aantal jongens is aan het wachten, op het Baliem festival. gedurende de dag zijn er diverse demonstraties in oorlogsvoering, zoals dat tussen de diverse stammen gebeurde. Tussendoor kunnen ze lekker uitrusten en chillen met vrienden!! Het festival word begin Augustus gehouden in het dorp Wosilimo of Muliama net buiten Wamena en is niet alleen een bezienswaardigheid voor het handje vol buitenlandse toeristen, vele lokale mensen (die niet meedoen) staan ook langs de hekken dit te aanschouwen. Aangezien er ook vele stammen komen, die ver buiten de vallei leven.
Vrouw uit de Baliem
één van de hoogtepunten tijdens een reis door west Papua, is een trekking door de Baliemvallei. Zodra je de hoofdstad Wamena uit rijd kom je in een andere wereld, van kleine dorpjes waar mensen nog op de traditionele manier leven. Ik heb twee trektochten gedaan in verschillende delen van de vallei, op deze manier bezoek je ook meerdere stammen. Hier word je altijd op vriendelijke manier begroet, zoals door deze vrouw op de foto die in het dorpje woont waar ik eerder een foto van plaatste. Dit dorp lag, in het zuiden van de vallei. Ik heb dit georganiseerd gedaan vanuit Nederland, maar in Wamena zijn er genoeg reisbureaus te vinden die een trekking voor je kunnen verzorgen. Een ervaring die je nooit meer vergeet!!
Paaswake
We waren in Ethiopie tijdens de paasviering daar, op een andere datum dan bij ons. Ethiopië hanteert de Juliaanse kalender, wij de Gregoriaanse. Dat was een onverwachte verrassing. We konden in Gondar, heilige stad, een paaswake bij een kerk bijwonen aan de vooravond van Pasen. In de kerk zongen en dansten 12 priesters, onzichtbaar voor het publiek in een afgeschermde heilige ruimte middenin de kerk(tempel). De kerk zat en stond stampvol gelovigen. Buiten zaten en lagen mensen die er niet meer in konden, gescheiden in een mannen- en een vrouwengedeelte. De dienst duurde van ´s avonds 9 tot ´s nachts 3 uur. Veel vrouwen hadden zich in hun omslagdoek gerold en lagen te slapen. Heel bijzonder om hier een paar uur deel van te mogen zijn, als enige toeristen.
Altijd al was ik benieuwd hoe het er in de rest van de wereld aan toe ging. Maar, buiten de "gewone" reisjes in Europa, bleef het bij het lezen van spannende reisboeken en het volgen van een studie ov... Lees meer