Floydian

Italië • Venetië

Italië • Venetië

Floydian

Venetie......gekkenwerk natuurlijk met al die mensen, zelfs in het voorjaar. Maar, als je nu heel vroeg bent, nog voor zonsopkomst (06:10) en je staat moederziel alleen op de Rialto brug, dan ziet Venetie er compleet anders uit dan gedurende de dag met al die hordes mensen die hier passeren. Zonsopkomst dus, uitzicht over de Grand Canal vanaf de Rialto brug. Camera; Canon EOS 1Ds mkIII Lens; Canon 70-200m/m 2.8L IS USM Exposure; 30 sec Aperture; f16 Filter; Sing-Ray Vari-ND + Lee Hard Edge 0.6 Grad ISO; 50 RAW

Peru • Cusco provincie

Peru • Cusco provincie

Floydian

We zijn in Pisac, niet het stadje onderin de vallei, maar de hogerop gelegen oude Inca stad. Vele toeristen en de vrouw probeerde haar waar te slijten. De zon brande de hele dag en toeristen zagen haar amper staan. Haar kind begon een zware last te worden op het moment dat zij hem iets te drinken gaf was mijn moment. Camera; Canon EOS 1D mkII Lens; Canon 70-200mm 2.8L IS USM Exposure; 1/500 sec Aperture; f5.6 ISO; 100 RAW

Verenigde Staten • Arizona

Verenigde Staten • Arizona

Floydian

Iets ten zuiden van het stadje Page in Arizona ligt Antelope Canyon. En hier begint eigenlijk meteen al de verwarring, want er zijn er twee. Je hebt UPPER en LOWER Antelope Canyon en hieronder enige uitleg wat de verschillen zijn, wat je te zien krijgt en wanneer de beste tijd is om hier heen te gaan. Beide Canyons zijn zogenaamde Slot Canyons. Slot Canyons zijn scheuren in de zachte zandsteengrond, die door wind en water erosie zijn uitgehold. Er liggen vele van deze Slot Canyons in dit gebied, maar Antelope Canyon is toch wel de meest beroemde en bekende. Beide Canyons liggen ieder aan aan kant van Route 98. We beginnen met Lower: Hier komen relatief gezien veel minder toeristen en je hebt hier ook geen gids nodig die je rondleidt. De entree is veel lager dan Upper maar absoluut niet minder mooi. Door dat er minder mensen komen beleef je het natuurspektakel op je eigen rustige manier, er heerst hier geen tijdsdruk. Je rijd naar de entree koopt een kaartje en op je eigen tempo daal je af en geniet van het spektakel wat zich beneden afspeelt. Aangezien alles hier ondergronds afspeelt en je afhankelijk bent van het lichtval door de kieren en spleten van bovenaf verklaard dus waarom je hier moet zijn als de zon laag staat...kleuren, daar is het waar het in Lower om draait. Het kan krap zijn binnen, een paar stijle afdalingen (er zijn goede ijzeren trappen en touwen gemonteerd). Aangezien je alles in je eigen tempo mag doen kun je hier 30 min maar desnoods ook 3 uur verblijven. We gaan naar Upper: Naar Upper kom je maar om 1 reden, om de lichtstralen te zien die door het Canyon dak heenvallen. Aangezien alles georganiseerd is kun je het idee krijgen dat je als vee door de canyon wordt heengeloosd en eerlijk is eerlijk, zo lijkt het soms ook wel. Lichtstralen dus, daarvoor ga je naar Upper......[url="http://www.columbusmagazine.nl/noord_en_midden-amerika/verenigde_staten/arizona/reisreporter/fotos/354530.html" target="_blank"]zie mijn voorbeeld.[/url] Aangezien je het dus moet hebben van een hoogstaande zon zijn de wintermaanden taboe om hier heen te gaan, je zal met enig geluk misschien iets zien, maar bij lange na niet waar Upper zijn naam aan te danken heeft. Vanaf April wordt het echt interessant, de zon staat al veel hoger en de lichtstralen zullen langer te zien zijn, moge duidelijk dat eind Juni helemaal ideaal is. Have fun...