Ellen69
Klein geluk
Zo leuk om te lezen dat er toch ook al wat communityleden in het (verdere) buitenland zijn geweest de afgelopen periode. Dat stemt hoopvol. Zelf heb ik het vooralsnog dichtbij huis gehouden. En mijn oog ook eens wat vaker laten vallen op de kleine, alledaagse schoonheid in eigen land. Een badderend koolmeesje is tenslotte ook prachtig ;)
Gekoesterde...herinne
Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik mijn laatste verre reis maakte. Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat we vrij konden rondtrekken, zoals hier door Australië. Wat zou ik graag terug gaan naar deze prachtige bestemming. Op de foto de bekende Harbour bridge in Sydney. Je kunt de brug beklimmen, maar dat leek me toch iets te spannend - met mijn hoogtevrees. Hoe dan ook, Sydney is wat mij betreft beslist een van de mooiere steden van Australië.
Mooi geposeerd
Ze (of hij) bleef mooi zitten, net lang genoeg voor mij om een foto te kunnen maken. Prachtig zijn ze, onze inheemse roodbruine eekhoorns; schuchter en speels tegelijkertijd. Vanuit een schuilhut kon ik lang en ongestoord genieten van deze rondscharrelende diertjes.
De Nederlandse...eekh
Het niet (ver) kunnen reizen heeft ook een voordeel; ik ontdek steeds meer dingen in Nederland waar ik enthousiast van word. Zo heb ik deze week voor de allereerste keer een schuilhut bezocht, om een hele dag te genieten van het klein wild dat zich aandiende. Helaas was het een wisselvallige, regenachtige dag, maar de enkele momenten dat de zon even kans zag door het wolkendek heen te breken waren een waar genot. Mooi licht, leuk eekhoorntje, mijn dag kon (sowieso al) niet meer stuk.
Newborn talk
Soms hoef je er zelf niet op uit, maar komt de natuur naar je toe. Naast ons huis broedde al weken een zwanenpaar; elke dag checkte ik even of we een nieuwgeboorte konden vieren. Juist op de dag dat ik voor een paar dagen zou vertrekken voor een korte vakantie, gluurde een piepklein zwanenkopje door moeders vleugel. Moeder zwaan stond op en toonde ons haar vijf Newborn zwanenkuikens. En op de eerste levensdag hadden die al praatjes voor tien! Helaas was de familie Zwaan al uitgevlogen toen ik na drie dagen thuis kwam, ook dat ging in razend tempo.
Struinen door de...Am
Ook op Ameland zijn genoeg plekken te vinden waar je je alleen op de wereld waant. Wandelpaden weg van de dichterbevolkte gebieden (voor zover je Ameland dichtbevolkt kunt noemen natuurlijk), en er is kilometers in de omtrek geen levende ziel meer te bekennen. Zo geven de maagdelijke duinen van Ameland je de indruk dat je in een verlaten verwegland bent :)
Ode aan Ameland (5)
Nou vooruit, helemaal alleen waren we ook niet op het strand van Hollum. Maar het was er allesbehalve druk, en nadat de zon al achter de horizon was verdwenen - en de lucht nog prachtig nagloeide - hadden we het strand voor onszelf. Als het zover komt dat we weer onbekommerd de grens over kunnen, zal ik Ameland niet vergeten!
Ode aan Ameland (4)
Ik ga nog even door met mijn lofdicht aan dit prachtige waddeneiland. Aan de woorden die ik eerder schreef heb ik weinig toe te voegen.. zonsondergangen in de prachtigste kleuren, en geen avond hetzelfde. Door het zich terugtrekkende en weer opkomende water door eb en vloed is ook het strand zelf geen statisch plaatje, maar voortdurend in beweging. Genieten van de rust in ons eigen volle landje beschouw ik als een voorrecht!
Ode aan Ameland (3)
Hoe mooi kan leegte zijn, denk ik vaak. De zon zien zakken in de schijnbaar eindeloze vlakte van de zilte zee; het witte zandstrand van Ameland.. Door de koude van het jaar is het brede strand nauwelijks bezocht op dit tijdstip; zo brengt die kou ook iets positiefs. En overdag broedende meeuwenkolonies, scholeksters en tureluurs die op de stranden hun maaltje bijeen scharrelen. Ameland is voor mij nu synoniem voor rust. Ik was er natuurlijk niet in het hoogseizoen, dan zal de beleving vast wat anders zijn.
Ode aan Ameland (2)
Zoals ik eerder zei: ook Nederland heeft prachtige plekjes, en een daarvan is Ameland. Bij mijn recente vakantie op dit eiland heb ik mijn hart aan de schitterende natuur hier kunnen verwarmen. Blauwbekkend van de kou (je moet er wat voor overhebben) heb ik gedurende een aantal avonden de schitterende kust van Ameland gefotografeerd. Mijn vakantie kon niet meer stuk :)
Ode aan Ameland
Het heeft even mogen duren, maar ik heb eindelijk een week vakantie gevierd in eigen land. Daar zou ik voor het coronatijdperk zijn intrede deed niet zo snel aan gedacht hebben, maar daarmee heb ik ons kleine kikkerlandje tekort gedaan. Ameland is prachtig! Ik heb genoten van het fietsen, wandelen, de vele vogels, duinen, en dan dat prachtige brede witte zandstrand; ongekend! Avonden heb ik dan ook - klappertandend van de kou, dat wel - staan genieten van de zonsondergangen, die niet tweemaal hetzelfde waren. Hier op de foto zelfs een paarse avondgloed, nadat de zon al even onder was.
De Eerste
Misschien komt deze plek je bekend voor en dan kan het zijn dat je eerdere foto's van mij voorbij hebt zien komen van Govetts Leap. Ik heb hier een aantal keren gestaan om de zonsopkomst te bewonderen, die nooit twee keer hetzelfde is - en op een magische plek als deze de adem blijft benemen. Dit was dus de allereerste foto die ik hier maakte. De zon laat zich nog net niet zien, waardoor de blauwe gloed waaraan de Blue Mountains haar naam dankt, goed te zien is - een gloed die te danken is aan de eucalyptusbossen van het gebied. De Blue Mountains staat in mijn Top Tien van mooiste plekken van Australië, voor zover je een ranglijst kunt maken, en misschien begrijp je waarom..
Ongerept Natron
Prachtig Lake Natron is een zoutmeer in het noorden van Tanzania, ongerept en rustig gelegen, een veilige broedplaats voor flamingo's. Een gebied dat door de slechte infrastructuur niet makkelijk te bereiken is, maar als je de slechte wegen en allerhande extra onkosten (waarover ik eerder schreef) voor lief neemt wel een prachtige uitdaging met een zoete beloning. We troffen hier welhaast geen toeristen; op 1 Engelsman na die hier jaar na jaar terugkeerde stonden we alleen op het mooie besloten kampeerterreintje. Maar schijn bedriegt wel enigszins: want hoe prachtig we het hier ook vonden, wij (als zelfstandig reizenden) werden vanuit diverse hoeken gewaarschuwd voor Masai die hier hun huisvesting hadden, en zich agressief konden gedragen. Pas nadat we onze gehuurde 4x4 aan het einde van onze reis hadden ingeleverd, liet de eigenaar ons weten dat de rit van Natron naar Arusha de laatste jaren was getergd door overvallen op toeristenbusjes. Hij was blij dat wij het er zonder kleerscheuren vanaf hadden gebracht - en had het ons expres vooraf niet verteld om ons niet angstig te maken, terwijl de veiligheid de laatste tijd was toegenomen. Tja, wat moet je dan denken? In elk geval deelden wij zijn blijdschap, en ergens was ik ook blij dat we het niet hadden geweten. Ik zou een stuk minder hebben genoten van dit gebied, en voorzichtig zijn we sowieso wel.
Struinen in de Duinen
Wie ervan houdt te struinen in de duinen, doet er goed aan Great Sand Dunes NP te bezoeken bij een trip naar de VS. Hoge duinen beklimmen tegen de achtergrond van de Sangre de Cristo Mountains, een bergketen die behoort tot de Rocky Mountains; hoe prachtig is dat? Ook voor kinderen heerlijk om hier te zijn. Bij ons was er een storm in aantocht, die de onbezorgde pret wat drukte, maar wel mooie plaatjes opleverde.
Kalbarri
Kalbarri National Park aan de Westkust van Australië laat je genieten van ruige zandstenen rotsformaties, die eroderen onder invloed van de golven van de Indische Oceaan. Diverse wandelingen zijn uitgezet in het park die leiden langs mooie uitkijkpunten. Wij hadden de pech dat tijdens ons verblijf een weg was afgesloten, maar daar waren we al voor gewaarschuwd op de app WikiCamps, die heel handige informatie bevat over campings, picknickplaatsen en bezienswaardigheden. Zoals is er stromend water, toiletvoorzieningen, etc. Maar ook bezoekers zelf kunnen de plek beoordelen en commentaar geven, wat super is omdat je gewaarschuwd wordt voor afgesloten wegen zoals dit, maar ook voor bijvoorbeeld een vliegen- of muggenplaag. Wel zo handig in dit land! Die info moet je dan wel even uploaden op plaatsen waar je wifi hebt, want offline laad je natuurlijk geen nieuwe info bij. Nou ja, ik geloof dat het commentaar bij deze foto meer een promopraatje is geworden over deze geweldig handige app, dan over de pracht van het park - waarmee ik Kalbarri tekort doe!
Kleine pracht
Nou ben ik niet 's werelds grootste vogelkenner, maar ik kan zeker genieten van een mooie vogel. In Zuid Afrika stond ik vaak te genieten bij neushoornpoep - het viel me op dat deze prachtige vogeltjes daar graag vertoefden. En dus ik ook. Het is dat mijn gezelschap op een gegeven moment verder wil rijden, maar ik kan uren spenderen aan het observeren van dit soort kleine pracht..
Poseren
In Oudtshoorn stokstaartjes spotten is erg leuk, maar prijzen verschillen nogal begreep ik uit eerdere reacties op deze site. Wij betaalden voor een safari ca. 35 euro, maar dat kan echt goedkoper. De ervaring is superleuk. Wachten op de eerste snuitjes die zich laten zien, die voorzichtig verkennend hun holletje uit komen om zich te verwarmen aan de eerste zonnestralen. En ik maar hopen dat ze leuk in formatie zouden gaan staan ;).
Ruige Westkust
De westkust van Australië verschilt in verschillende opzichten van de populaire, drukbezochte oostkust. Zo wordt de kust hier gekenmerkt door ruige kliffen en rood zandsteen, zoals onder meer te bewonderen is in Kalbarri NP. Een korte wandeling naar Mushroom Rock bracht ons naar een verrassend mooie plaats aan zee, waar de golven van de Indische Oceaan inbeuken op de vele rotspartijen. Onder de keien zitten krabben te eten, in de verte springt een walvis volledig uit het water - als in een volmaakte natuurfilm. Daar was ik niet op berekend, dus dat heb ik niet op de foto kunnen vastleggen, maar genieten was het zeker. Op de foto die heerlijke plek tegen het licht van de ondergaande zon. En nog een bonus: we waren hier alleen, waardoor mijn aandacht niet werd afgeleid door medereizigers.
Liefdevol
Het zal ongetwijfeld een functie hebben, deze lik van mamagiraffe. Het zag er hoe dan ook liefdevol uit.. Altijd leuk om giraffes te zien in Zuid Afrikaanse natuurparken; ze zijn prachtig, sierlijk, en ogen vriendelijk.
Genieten
Hoe heerlijk is dat, als baviaan genieten van de laatste zonnestralen. Het zag er in elk geval uit alsof deze baviaan daarvan genoot, terwijl wij ons laatste rondje reden in Hluluwe - iMfolosi, het oudste nationale park in Zuid Afrika. Dit park is de moeite van een bezoek zeker waard. We bivakkeerden in een van de basic huisjes van Mpila Camp, waar 's avonds op onze terugweg naar het kamp de hyena's met ons mee opliepen in de hoop te kunnen meeprofiteren van stukken vlees die op de braai zouden worden gegooid. Wij kozen ervoor dan toch maar binnen te eten. Maar het was zeker spannend om te zien, hoe onze Italiaanse buren nog maar net hun hielen hadden gelicht, of een hyena stond verlekkerd bij hun achtergelaten braai te zoeken naar wat achterbleef.
Wandel in een...kleur
Mocht je nog eens in Australië komen en je bezoekt Uluru Kata Tjuta NP (Uluru is aboriginal voor Ayers Rock), ga dan niet 'slechts' kijken naar de zonsondergang bij Ayers Rock. Die moet je uiteraard ook niet overslaan - want dat is spectaculair, maar ook het wandelen tussen de rotspartijen van de Olga's loont zeer de moeite. Er zijn hier een paar wandelingen uitgezet; je loopt langs de grote, iconische ronde keien, klautert er overheen, kijkt er tussendoor, en verbaast je continu over de explosie van kleur die je tegemoetkomt. Hoe later op de middag, hoe mooier het landschap tot zijn recht komt. En bovendien is het aangenamer lopen als de buitentemperatuur wat afneemt!
Mooie grazer
Misschien niet het eerste waar je aan denkt als je wild gaat spotten in Afrika, maar mooi vind ik hem zeker; de waterbok. Deze ellipswaterbok - te herkennen aan de brede witte vlek op de billen - liep in een kleine kudde heerlijk te grazen, nauwelijks gestoord door onze toevallige ontmoeting. De vlek zou ervoor zorgen dat het jong beter kan zien waar moeder heen gaat. Wel zo handig.
Een heerlijke...wilde
We blijven wegdromen bij de plekken waar we eens waren of waar we nog eens naartoe zouden willen. Kakadu NP in het noorden van Australië, en dan met name het kampeerterreintje bij de Gunlom Falls, is een van die plekken waar het heerlijk vertoeven is met een tentje. In de droge periode is het er aangenaam warm, en de poel waar de waterval in neerdaalt biedt een heerlijke verkoeling. Hier kun je zwemmen zonder risico als avondmaal te dienen voor een krokodil. Een korte wandeling brengt je naar boven, naar de bron van de waterval, waar verschillende rotspoeltjes getrapt achter elkaar een mooi aanzicht bieden, met uitkijk op de eindeloze wetlands. En hoe heerlijk; ook in die poelen kun je zwemmen. Ik kijk met warme gevoelens terug op de tijd die ik hier doorbracht.
Kiekeboe
Op plaatsen waar veel toeristen komen, worden apen vaak brutaal en agressief - ze weten dat mensen eten bij zich kunnen dragen, niet zelden doordat vertederde, niets vermoedende toeristen ze in het verleden nogal eens wat hebben toegestopt. Dan word ik altijd gelukkig als ik ergens kom, op een afgelegen plek, waar de apen de associatie met eten nog niet hebben gemaakt als ze mensen zien. Dit aapje was allerschattigst toen we naar haar (of hem?) bleven kijken. Ze dook steeds weg achter de struiken om dan zich dan weer speels - en voorzichtig tegelijkertijd - te laten zien. Het leek alsof ze kiekeboe met ons speelde.