Doggie
Schommelen
In een klein straatje in Puri kwamen we deze spelende kinderen tegen op een mooi gemaakte schommel. Ze hadden de grootste pret. Verder een leuk zicht op het leventje waar de was hangt te drogen en de afwas is gedaan. Wij mochten ook even op de schommel, maar hebben het maar gelaten bij het duwen van de kinderen, want zo stabiel zag het er nu ook weer niet uit.
Spelletje
Er worden wat spelletjes gespeeld op straat. Prachtig om te zien hoe er meestal een aantal mensen over de schouders meekijken. Ik vond het mannetje rechtsboven die luierend vanuit zijn winkel een oogje in het zeil houdt helemaal geweldig. Of zou hij slapen? De blikken van de mannen zijn zo serieus. Wat een rust!
Sunneklaas op Ameland
Op Ameland wordt op 5 december het Sunneklaas feest gevierd, een heidens Midwinterfeest dat oorspronkelijk bedoeld is om de boze geesten te verdrijven. Het is echt een feest voor en door de Amelanders en gasten/toeristen zijn eigenlijk niet welkom. Mannen boven de 18 verkleden zich in de meest mooie pakken en zijn totaal onherkenbaar (zelfs partners weten vaak de outfit van hun man niet). Vrouwen en jongens onder 18 zijn welkom in de zogenaamde open huizen, waar de verklede mannen langskomen om hun pak te laten zien. Tikken ze met hun stok voor je, dan zul je echt moeten springen. De mannen begeven zich verder op straat waar ze jongens ‘onder de jaren’ proberen te ontdekken door middel van ‘voesten’ (knijpen en trekken aan de handen). Wanneer het duidelijk wordt dat het een onterechte deelnemer is, moet hij echt maken dat hij wegkomt want hij zal letterlijk worden weggeknuppeld. Fantastisch om mee te maken en geweldig dat deze traditie blijft voortbestaan. Een foto om een sfeer weer te geven van deze Amelandse traditie.
Reiswasjes? Bezoek...
Een aantal jaar geleden hebben wij een reis van 475 dagen gemaakt. Omdat wij niet alleen maar wilden 'uitgeven' maar ook iets voor een ander wilden doen, zijn wij op zoek gegaan naar een interessant initiatief. We kwamen uit bij het Chiang Mai Disabled Centre. Het centrum is voor en door gehandicapten en de perceptie die de Thai op gehandicapten heeft willen ze graag veranderen door het motto 'see what we can do'. Onder andere worden er rolstoelen gemaakt in de werkplaats, is er een internetcentrum, wasplaats, workshops gegeven en worden er bijvoorbeeld kunstwerken verkocht. De mensen die hier werkzaam zijn zijn zelf ook gehandicapt. Mijn man heeft toendertijd het geld dat hij aan zijn ex-collega's heeft gevraagd geinvesteerd in een nieuwe bedrading en stoppenkast in de werkplaats. Het is een heel positief intiatief en geweldig om te zien. Ik verwijs graag naar de website voor nog meer informatie en adresgegevens. Waarom niet hier op reis je was heenbrengen of even onderweg je mailbox openen? http://www.disabled.infothai.com/center.htm
IJverig
Wij hadden mazzel dat we precies op de marktdag in Xinhie waren. De markt is elke 4 dagen maar steeds weer in een ander dorpje. Prachtig al die verschillende klederdrachten. Deze dames waren zeer multifunctioneel. Terwij ze bananen probeerden te verkopen waren ze druk doende met borduren van hun eigen prachtige kleding. De dames rechts met haar grote bril en stoere gympen vond ik helemaal geweldig. Het was een klein kippehokje en ik was zeer benieuwd welke verhalen ze met elkaar deelden.
Lieve Krullenbol
Dit schattige kindje zagen we gewoon in Katmandu ergens op straat zitten. Z'n krullenbol en smoezelige shirtje vonden we zo aandoenlijk. Totaal ongestoord zat het op straat, beetje spelen, beetje kijken en de laatste restje rijst oppeuzelen. Ondertussen konden wij hem mooi even fotograferen.
Lampekamp hoed?
Het Djeemna-el-Fna plein in Marrakech is 's avonds helemaal vol met eetstalletjes, slangenbezweerders, verhalenvertellers, jus d'orange verkopers en noem maar op. Een deel is echt voor toeristen, maar wanneer je in de groep gaat staan die naar de verhalenverteller luistert, is het toch echt Marokkaans. Deze man heeft z'n authentieke pak aangetrokken en natuurlijk een trekpleister. Toch leuk dat ik hem totaal onverwachts, dus zonder zijn weten, op de gevoelige plaat heb kunnen zetten. Die kleuren fascineren enorm en zijn 'oude' kop maakte het voor mij toch wel een uniek plaatje.
Peukje?
Op het strand van Puri troffen we deze prachtige vrouw. Al rokend was ze druk doende haar viezige geld te tellen wat ze hoogstwaarschijnlijk had gebeurd met de verkoop van vis. Wat een kleuren, wat een taferelen, op dit strand, waar dagelijks de boten terugkomen van de visvaart, was het zo geweldig vertoeven. Op de achtergrond zie je mannen druk in de weer met hun vissersnetten. Ik ben niet helemaal blij met de kwaliteit van de foto, had graag op dit strand met mijn huidige camera gestaan.
Nostalgisch museum en
Hollyford Valley Road, via Te Anau Private Bag 50049, Te Anau 9640 De weg naar Milfordsound is een bekende route die ons door vele toeristen al was voorgegaan. Prachtig dat zeker, maar nog bijzonderder vonden wij onze overnachtings plek. Ongeveer 8 kilometer van de hoofdweg kwamen we aan bij `Hollyford Camp´ dat in de prachtige Holleyford Valley gelegen is aan een gletsjerstroompje. “The home of legends, tall stories and laughter.” Het was net of je een grote stap terugdeed in de tijd. Bij aankomst zagen we een houten huisje waaruit bleek dat we op het goede adres waren beland. Voor het huis stond een verzameling aan oude ‘zooi’ (gereedschap, oude benzinepomp etc.) en een grote paal volgehangen met allerlei bewegwijzeringen (de bovenste pijl wees omhoog en er was ´heaven´ opgeschreven). Aan een klein riviertje lagen kleine houten cabines waar je kon overnachten. Na aankomst was er niemand te bekennen totdat uit een houten huisje een viezige man ons ´welkom´ heten. Naast zijn huis had hij een klein museum gecreëerd wat bestond uit allemaal dingen die herinnerde aan de moeilijke en tijdrovende bouw van de ‘Milford Road’ en de ‘Homer Tunnel’. Er was een douche, en het water werd op een hout gestookte ketel verwarmd, het zal je dan ook niet verbazen dat we moesten aangeven hoe laat we wilden douchen. Elektriciteit is te verkrijgen door een generator die ’s avonds aanging. Echt een unieke plek, helemaal toen we ’s avonds de ‘glow worms’ zagen verschijnen. Een impressie van de lokatie kun je bij mijn foto’s terugvinden. Inmiddels is het alweer een tijdje geleden dat wij hier waren, maar veel zal er op deze authentieke plaats niet veranderd zijn verwacht ik.
Visvangst Puri
Op het strand van Puri hebben we onze ogen uitgekeken. Een en al kleur van alle dames met de mooiste sari's aan, kindjes aan het spelen met van alles en nog wat en ondertussen allemaal wachtend tot de mannen en vaders weer terug van zee kwamen. Elke dag weer een spannend moment wanneer de mannen met hun boten door de branding weer aan land moesten komen. We hebben zelfs mannen van boord zien springen omdat de golfslag teveel grip op hun bootje kreeg en het te gevaarlijk was aan boord te blijven. Zodra de boot op het strand was aangekomen begon het verdere zwaardere werk om de boten op een veilige plaats te slepen. Ondertussen werd de vangst aan de kant gegooid en ontfermden anderen zich er weer over. Uren hebben we over dit strand gedwaald. Jammer dat ik mijn nieuwe camera nog niet had en de kwaliteit niet zo goed is.
Fraai staaltje kleur!
Wederom op de markt in Xinjie. De kleuren bleven mijn inspireren en keer op keer kwamen er weer mooiere creaties voorbij. Dit zijn 2 dames van de Yi bergstam dit kun je zien omdat ze 2 doeken in een punt op hun achterste hebben hangen (de kleding van de Hani bevolking kun je bijvoorbeeld herkennen door 1 doek
Gewoon op de markt
Gewoon weer een stadsbeeld (of eigenlijk marktbeeld) van de markt in Xinjie. Zo mooi die kleding en manden en vooral dat kleintje in het midden die ongevraagd alvast de vruchten test. Heerlijk! Klederdracht is van de Yi bergbevolking, te herkennen aan 2 doeken die in een punt op hun achterste hangen.
Aubergines
We fietsten van Tonghai naar Jianshui. We wisten dat er ons nog een 'klimmetje' te wachten stond en toen we overal eendjes langs de weg zagen hangen wisten we al snel waar onze lunch uit zou bestaan. De eend werd in een speciale oven voor ons gemaakt en ondertussen werden de lekkerste gerechten erbij gemaakt. Een daarvan was een gerecht met aubergines, wat overigens voortreffelijk smaakte. Toen we vol energie en goede moed weer op onze fiets stapten, zagen we deze prachtige aubergines op het marktje in het dorp. We wisten al hoe lekker ze smaakten, maar onbereid zagen ze er toch wel heel mooi uit. Je begrijpt dat ik snel weer van mijn fiets ben gestapt om deze super gekleurde examplaren vast te leggen.
Fascinerende...rijstt
De 30 kilometer klim van Nansha naar Xinjie hadden we speciaal gemaakt om nog meer van de lokale bevolking te ervaren en om de gigantische rijstterrassen te aanschouwen. Het was de inspanning meer dan waard (en ach, het motto de hele reis was: 'wat omhoog gaat, gaat ook....). Al eeuwen geleden is de Hani Bergbevolking begonnen met het aanleggen van rijstterrassen. Wat geresulteerd heeft in een omvang van circa 12.000 hectare en inmiddels behoort tot de grootste ter wereld. Het jaargetijde wanneer alle terrassen zijn gevuld met water is natuurlijk het meest fotogeniek, maar desaltniettemin hebben we genoten van de vergezichten, de dieptes en de verschillende kleuren. Fantastisch, echt een pareltje en het feit dat wij in 2,5 dag slecht 7 buitenlandse toeristen/reizigers konden ontdekken, maakte het alleen maar leuker.
Mooie Man
Op de markt in Xinjie zat een drietal mannen, allemaal in zo'n typisch Chinees pak. Samen deelden ze een waterpijp gemaakt van bamboe en ondertussen observeerden ze alles wat er om hen heen gebeurde. Natuurlijk moest ik een plaatje maken van deze mooie man. Trots en met nog grotere glimlach bleef hij maar naar het beeld op mijn camera wijzen en gebaren naar z'n maten. Hij was het toch echt waar hij naar keek! Z'n priegelige sikje is nog maar net te zien. Heerlijk die oude mensen!