CBurgstad
Trotse truckers
In India hebben vrachtwagens een speciale status en ze worden door de truckers rijkelijk versierd. Dus ook in Gujarat komen we dagelijks de mooiste wagens tegen. Tijdens een korte stop treffen we twee jonge jongens, chauffeurs op deze fantastische grote trucks. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat deze jongens, met hun magere lijven en benen, die kracht en energie hebben. Vol trots gaan ze voor hun trucks staan en poseren voor de foto!
Sieraad
In Gujarat kom je regelmatig een groep vrouwen en kinderen tegen die in een eenvoudig onderkomen langs de weg wonen. Ze zijn met hun kamelen op pad en hebben de dieren beladen met al hun bezittingen of hebben de bezittingen op bewerkte en beschilderde houten karren geladen. Deze nomaden komen oorspronkelijk uit Pakistan en zijn via Rajashtan naar Gujarat getrokken. De mannen trekken rond met hun dieren. Als we vanuit Varoda naar Bhavnagar reizen komen we twee jonge vrouwen tegen die op deze manier leven. Deze vrouw in haar prachtige kleurrijke kleding en blauwe doek draagt een baby op haar arm. Ze draagt de bekende armbanden om haar bovenarm, de zilveren oorbellen en de neusring. De eenvoudige tatoeages zijn voorlopig op haar gezicht getekend, waarschijnlijk in afwachting van de daadwerkelijke tatoeage. Met haar liefdevolle houding naar haar kind en haar mooie verschijning is zij een waar sieraad.....
Genieten
Je hoeft niet altijd naar het buitenland te gaan om volop te genieten. Hoewel het koud was vandaag, trakteerde de natuur ons op een prachtig verschijnsel: mist en vorst ..... en dat resulteert in rijp! Dus ga we op onze vrije dag naar buiten voor onze 'vaste' wandeling vanuit huis naar de Noord Aa in Zoetermeer. Dit stukje natuur hebben we nu al duizend keer gezien maar het blijft fantastisch in elk jaargetijde.
Vietnam • Halong Bay en noordkust
Vietnam • Halong Bay en noordkust
Rustgevend
Rond het middaguur stappen we in Ha Long op de authentieke houten boten en varen weg van de kade. We treffen het met het weer: voor het eerst in weken is het hier nu helder en droog. Als eerste staat er een heerlijke lunch voor ons klaar met natuurlijk vooral veel vis! Maar zodra we wat verder van de wal zijn, gaat de aandacht vooral uit naar de prachtige natuur om ons heen! Wat is dit een uitzonderlijk mooi gebied met de uit de zee oprijzende rotsen. De rest van de dag liggen we in onze stoelen op het dek te genieten en zien langzaam de zon ondergaan...... Wat een belevenis om hier, midden in de baai, te gaan slapen en de volgende morgen de zon weer op te zien komen. Op de terugweg naar Ha Long blijven we zo lang mogelijk achterom kijken om maar niets te missen. Zodra we een voet aan wal zetten, barst de hemel open en stort de regen zich over ons uit.........
Neusring
Bij de foto Dromerig van afgelopen week, maakten veel RR's een opmerking over de neusring van de vrouw. Bij de Meghwal-stam en de Jats, die vooral in de regio ten noorden van Bhuj wonen, dragen vrouwen soms een nog veel grotere neusring. Bij een bezoek aan de Jats, die overigens als moslim zeer fel gekant zijn tegen het maken van foto's, demonstreerden de vrouwen hoe de neusring wordt bevestigd en hoe deze gedragen wordt. Aan de neusring zit een kralenketting en/of een band van kamelenhaar die over het hoofd loopt en in het haar op het achterhoofd wordt vastgezet. Aan het uiteinde zitten eveneens kralen, waardoor de neusring wordt verzwaard en er minder druk op de neus zelf is. Deze vrouw zien we in het Meghwal-dorpje in de deuropening staan terwijl ze geniet van het plezier van haar kinderen.
Oersterk
In Diu bezoeken we 's ochtends al vroeg de grote vismarkt. De kleurrijke houten vissersboten liggen aan de kade en mannen hijsen de kisten met vis op de kade, waar vrouwen het werk overnemen. Zij maken de vis schoon en verwerken de producten verder voor de dagelijkse verkoop en de handel. Aan de rand van de kade vindt tevens een handel plaats in gedroogde vis. We lopen hier uren rond en genieten van het ontzettend kleurrijk geheel. Helaas is alleen de geur niet altijd even fris..... Deze vrouw loopt met zakken en schalen op haar hoofd over het terrein. De vraag is alleen of de zakken zijn gevuld met cement of gewoon met vis. Hoe dan ook...... het is zwaar!
Stromend beekje
Vanuit Sapa maken we een prachtige wandeling door de bergen rondom het stadje. Onderweg passeren we een paar kleine dorpjes maar we lopen vooral tussen de rijstvelden. De dorpsbewoners zijn druk op het land met het oogsten van de rijst en andere graansoorten. Dit huisje ligt schitterend aan een kabbelend beekje met helder water. Hier wil je wel even gaan zitten om te rusten.....
Stok-oude vrouw
Vanuit het maharadjahotel in Jambughoda rijden we 2 dagen in de omgeving rond. We hebben een fantastische gids en hij laat ons vooral het dagelijks leven zien. We stoppen in een klein kawant dorpje van 10 huizen waar de dorpsoudste ons de beschilderde muren in het huis laat zien, we lopen over katoenvelden waar vrouwen de katoen aan het plukken zijn enz. Op een gegeven moment stoppen we bijeen paar huisjes waar wat runderen en geiten op het erf rondlopen. Twee jonge vrouwen met een klein kind op de arm hebben net de was opgehangen. Bij het huisje zit een oude vrouw op een lemen muurtje voor zich uit te staren. Ze is erg mager en de huid lijkt wel gelooid. Een paar tatoeages op de armen en handen zijn nog net zichtbaar. Ze houdt een dikke stok stevig vast als steun.......
Huisje, boompje,...be
Aan het einde van de middag vertrekken we per jeep vanuit ons Royal Safari Camp naar het dichtstbijzijnde plaatsje Bajana. Dit dorpje zul je niet vinden in een reisgids, want het heeft in feite niets bijzonders. Maar dat blijkt juist het bijzondere aan Bajana te zijn! Het is het einde van de middag en de meeste kinderen zijn net thuis van school, de mannen en vrouwen zijn terug van het werken op het land, vrouwen wandelen door het dorpje met de zilveren kannen op het hoofd om water te halen of kopen bij de kleine winkeltjes snel wat spullen, kinderen spelen op straat enz. Er is voor ons zoveel te zien en we worden ook nog eens heel hartelijk ontvangen, mogen overal binnen komen. Aan de rand van het dorp vinden we dit erfje. Het huis en schuur zijn gemaakt van diverse materialen en niet alles sluit aan. De heer des huizes ligt op een bed buiten wat bij te komen, zijn vrouw staat in de deuropening, de dromedaris vult zijn maag met voer, de geitjes lopen rond en er staat een oude wagen........ Toch ligt de man er bij met een blik van": "ik heb alles mooi voor elkaar..."
Dromerig
Op onze laatste dag in Gujarat neemt de gids ons mee op een wandeling door het oude centrum van Ahmedabad. Een heerlijke wandeling door smalle straatjes, langs winkeltjes, tempels en moskeeën. Fantastisch om hier uren rond te lopen! Hierna rijdt hij tot slot naar een buitenwijk van de stad waar een soort mini-dorpje is ontstaan, dat inmiddels is ingeklemd door hoogbouw. De mensen hebben nu, aan het begin van de middag, in de schaduw wat rust gezocht. Deze vrouw kijkt wat dromerig voor zich uit......
Donkere kijkers
Vanuit Hodka rijden we een paar dagen rond en bezoeken diverse kleine dorpjes waar verschillende stammen leven, zoals de Jats, de Rabari, de Marwada en de Meghwalstam. Aan het einde van de middag komen we in een dorpje van zo'n 10 huizen waar de Meghwal wonen. De vrouwen staan bekend om hun keurrijke kleding en de vele sieraden, waaronder enkelbanden, teenringen, zware halskettingen, oorbellen en neusringen. Dit meisje staat inde deuropening wat dromerig te kijken. Ze draagt nu al de prachtige traditionele kleding, zilveren enkelbandjes, een kralenketting om haar hals en kleine oorringen. De toekomstige tatoeages zijn al met balpen op haar gezicht getekend. De donkere kijkers houden je blik gevangen.......
Eindstation
Net voor je Uyuni en de zoutvlakte bereikt, passeer je het 'Kerkhof van Treinen". Rond 1888 is men begonnen met de aanleg van het treinstation van Uyuni, in de hoop het stadje uit te kunnen bouwen tot een belangrijk knooppunt in het Boliviaanse treinverkeer. Helaas is dat niet gelukt. Vanaf 1940 raakt het spoor ernstig in verval, mede door het instorten van de mijnindustrie. Eerst werd er nog over gedacht om er een mooi spoorwegmuseum van te maken en men begon met het verzamelen van treinen. Maar het museum is er nooit gekomen. En nu staan al die treinen al decennia lang in de uitgestrekte vlakte, overgeleverd aan de ruige elementen zoals het zout, de harde wind en de lage temperaturen. Voor toeristen is het een fotogenieke plek......
Strenge blik
Op de voorlaatste dag van onze reis door Gujarat rijden we vanuit Ahmedabad naar een klein dorpje op zo'n 60 km afstand, waar de Vautha Fair wordt gehouden. Deze Fair is de grootste veemarkt van Gujarat en trekt duizenden bezoekers uit de verre omstreken. De veemarkt wordt gehouden op een heilige plaats, de Sangam Thirta, waar het water van 7 rivieren in elkaar samenvloeien. Er zijn veel kraampjes waar van alles wordt verkocht, er is een soort kermis terrein met draaimolens, reuzenrad en allerlei ander vertier. Ook is er een gedeelte waar o.a. kamelen worden verhandeld. Tussen de vele bezoekers trekt deze vrouw met haar wat strenge blik onze aandacht...........
Goede vangst
Het eiland Diu is een klein eiland dat de zuidelijkste punt van de deelstaat Gujarat vormt. Het is maar 12 km lang en 3 km breed en viel tot 1961 onder Portugees bestuur. Feitelijk valt het eiland niet onder Gujarat maar wordt het vanuit Delhi bestuurd. Voor ons was een vroeg bezoek aan de vismarkt het hoogtepunt van Diu. De zon is net op als de kleurrijke boten aanleggen en de vissers de verse vis aan wal brengen. Eenmaal aan wal nemen de vrouwen het werk over. De vis wordt gesorteerd, schoongemaakt, is ijs gelegd en ingepakt voor verder vervoer. Wat een drukte, geuren en kleuren! Na een paar uur is de meeste vis verkocht of ingepakt en verlaat iedereen de vismarkt. Deze dames hebben hun vis goed ingepakt in manden en zakken en gaan op weg naar huis. Ze hebben een goede vangst gehad, vandaag. Er is voor hen nog net een klein plekje op de overvolle motorriksja.......
Vrolijke bende
Mooi initiatief om 2017 met een lach te beginnen....... Deze foto doet ons terugdenken aan een heerlijk vrolijk moment en brengt nu nog steeds een glimlach op ons gezicht. Vanuit ons onderkomen in Hodka rijden we 2 dagen rond om diverse kleine dorpjes te bezoeken waar verschillende stammen uit dit gebied wonen. Aan het einde van de middag komen we in dit dorpje dat bestaat uit hooguit 10 vrolijk versierde huisjes. De dames uit het dorp dragen prachtige kleurrijke kleding en verschillende zilveren sieraden zoals oorbellen, halskettingen, enkelbanden en teenringen. Eén vrouw draagt ook nog een goudkleurige neusring. De kinderen uit het dorp zijn eerst nog wat verlegen maar als we er al een tijdje rondlopen worden zij steeds vrijer en drukker en wordt er heel wat gedold. Tot we met een soort liedje beginnen waarbij we de armen omhoog en omlaag bewegen. De kinderen nemen dit direct over en gaan onmiddellijk zitten zodra we de armen omlaag doen........ Even rust, denkt ook één van de moeders. We brengen zo'n twee uur in dit dorpje door en dollen en zingen met de kinderen tot het donker wordt. De ouders kijken lachend toe......
Salut
Met het vriendelijke gebaar van deze aardige Libische man uit Sebha wensen we alle reisreporters een gezellige jaarwisseling en een fantastisch 2017. Bedankt voor alle mooie reacties en waarderingen op onze foto's en verhalen in 2016.
Knoestig
Na de 'wegversperring' rijden we verder naar het noorden, richting Poshina, op de grens met Rajasthan. In Gujarat hoef je niet op zoek maar mooie plaatjes want waar je ook maar stopt komen de mensen naar je toe of is het dagelijks leven meer dan geschikt voor een bezoek, een praatje en een foto. Bij een volgende stop zien we een jong meisje dat in de rivier de kleding aan het wassen is, staan twee prachtig geklede dames langs de kant van de weg op vervoer te wachten, terwijl een groepje van 4 mannen tegen een boom zit geleund om de dag wat door te nemen met elkaar. Niets bijzonders zou je zeggen....... Maar deze man, met zijn prachtige verweerde gelaat, heeft zo'n mooie, wat laconieke uitdrukking op zijn gezicht en past zo mooi tegen de ruwe achtergrond van de boom dat het wel bijzonder is......
Wegversperring
Vanuit Ahmedabad reizen we naar Poshina, het noordelijkste puntje van de deelstaat, op de grens met Rajasthan. Een aardige dagtrip, maar gelukkig valt er onderweg genoeg te zien en te beleven. Daarbij hebben we een fantastische gids en chauffeur die bij elke bijzonderheid onderweg direct het busje langs de kant van de weg zetten. Zo ook bij deze wegversperring: een paar Rabari-mannen in hun witte kleding en met kleurrijke tulband, versperren de snelweg voor het overige verkeer en komen met een kudde van een paar honderd runderen ons tegemoet. De horens van de runderen zijn geverfd voor het Diwali-feest. De mannen vinden het prachtig dat ze gefotografeerd worden en gaan er eens goed voor staan, zwaaiend met hun stok. Het duurt al met al wel even voor de stoet voorbij is getrokken. Niet dat wij haast hebben overigens.......... (even vergroten s.v.p.)
Ogen die spreken...
In Modhera bezoeken we natuurlijk de beroemde en prachtige Zonnetempel. De tempel stamt uit de 11-de eeuw en is het mooiste voorbeeld van de Solankitempelarchitectuur. Het is de week van het Diwali-feest en veel Indiërs hebben een weekje vrij om dit feest met hun familie te vieren. En wat is er dan niet leuker om uitstapjes te maken! Het is dan ook gezellig druk bij de tempel. We treffen daar een groepje vrouwen die allen in het rood zijn gekleed. Ze willen ons graag de hand schudden, heten ons welkom in hun land en poseren met alle geduld voor een foto. Deze vrouw heeft een paar prachtige ogen die liefde en rust uitstralen......
Afwassen
Tijdens onze reis van 3 weken door Gujarat hebben we een aantal steden bezocht, de belangrijkste tempels en andere bezienswaardigheden. Maar vooral hebben we een indruk kunnen krijgen van het dagelijks leven in Gujarat. Tijdens elke rit stopten we wel langs de kant van de weg voor herders met hun kudde schapen of koeien, mannen met hun ossenkar, vrouwen die wachten op een riksja, vrouwen die wassen in de rivier, nomaden met hun ezels of kamelen op pad naar een volgende plaats, een markt of mannen en vrouwen aan het werk op het land. Ook nu stoppen we weer langs de kant van de weg waar een groep mannen en vrouwen bezig is met het oogsten van pinda's. 100 meter verder zijn twee huisjes waar een groepje vrouwen en kinderen knoflook aan het pellen zijn. Dit meisje is de afwas aan het doen.......
Kralenrijkdom
Het verblijf in Maralal, in het noorden van Kenia, bestaat vooral uit een kennismaking met het leven van de Samburu. In de ochtend wandelen we in twee uur naar een dorpje in de heuvels en krijgen hier een goed beeld van hoe de mensen leven: ze hebben eenvoudige hutten van takken en bladeren met vrijwel geen bezittingen in de benauwende, rokerige ruimte. De kleine stukjes landbouwgrond zijn omringd door 2 meter hoge cactussen die de wilde dieren tegenhouden. Na een wandeling terug naar het dorp en een eenvoudige lunch, gaan we opnieuw de heuvels in. Hier heeft een groep krijgers en jonge vrouwen uit het dorp zich verzameld en zij voeren een aantal dansen op. In afwachting van de bezoekers zijn ze alvast begonnen met het zingen en dansen. Hierbij beelden ze diverse aspecten van hun leven uit. Deze dame draagt de traditionele kralenkettingen van de Samburu.
Stepwell Dada Hari-ni
De Dada Hari-ni Vav is één van de bekendste en mooiste stepwells (bordesbronnen) in Gujarat. Op veel plaatsen in Gujarat kom je dit soort bronnen tegen. Het zijn diepe bronnen met prachtige bewerkte wanden en brede, overdekte trappen die telkens naar een lager niveau leiden en uiteindelijk bij het water terecht komen. Hierdoor bleef het water koel. Elke bron die wij hebben bezocht is prachtig bewerkt en schitterend met zijn diverse lagen waardoor een speciale dieptewerking ontstaat.
Effe blazen
De zondagsmarkt in Bac Ha is een feest voor fotografen. Al vroeg in de ochtend komen de mensen, vooral vrouwen, uit de omliggende bergdorpjes naar de markt om hun spullen te verkopen. Je hebt een gedeelte waar paarden, varkens en kippen worden verkocht, een deel met groente, fruit en vlees en een deel met huishoudelijke artikelen, kleding en stof. En alle vrouwen zijn gekleed in de traditionele kleding die hoort bij de stam waartoe ze behoren. Zo kleurrijk! Hoewel we worden overvallen door een plensbui, lopen we een paar uur over deze markt en genieten van alle kleuren en geuren. Deze vrouw blaast even in haar kommetje soep, om een beetje op te warmen na de frisse stortbui.....
Vismarkt Diu
Het eiland Diu is maar 12 km lang en 3 km breed en viel tot 1961 onder Portugees bestuur. Feitelijk valt het eiland niet onder Gujarat maar is het net als Damman een Union Territory dat vanuit Delhi wordt bestuurd. In tegenstelling tot Gujarat is alcohol hier niet verboden en ook is het minder vegetarisch. Dit trekt veel Indiase bezoekers. Voor ons was een vroeg bezoek aan de vismarkt het hoogtepunt van Diu. De zon is net op als de kleurrijke boten aanleggen en de vissers de verse vis aan wal brengen. Eenmaal aan wal nemen de vrouwen het werk over. De vis wordt gesorteerd, schoongemaakt, is ijs gelegd en ingepakt voor verder vervoer. We weten niet wat we zien! Wat een drukte en wat een kleur en geur!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
