In Mary River National Park, in de Northern Territories van Australie, maakten we een mooie billabong tocht over de rivier. In deze rivier leven zowel zoet- als zoutwaterkrokodillen. Al snel spotten we een enorm exemplaar op de oever: een 6 meter lange zoutwaterkrokodil! Onze gids herkende deze krokodil direct: "This one is called 'big ass', it is the biggest we have spotted in this area".
In mijn vandaag geplaatste blog schrijf ik meer over deze prachtige boottocht.

Op Wiki lees ik:
De habitat van de 'zeekrokodil' bestaat uit meestal modderige, troebele wateren aan de kust, zoals riviermondingen, moerassen en modderstranden. Voor hun voortbeweging rekenen ze gedeeltelijk op de stromingen. Net als alle echte krokodillen (Crocodylidae) hebben zeekrokodillen een hoge tolerantie voor zout water, waardoor ze ook in brak water en in de zee kunnen worden aangetroffen. Meestal blijven ze dicht bij de kust, maar grotere exemplaren worden regelmatig ook op volle zee aangetroffen.
Op het menu van de jonge dieren staan ongewervelde dieren zoals insecten en kreeftachtigen, en kleine gewervelden als amfibieën, reptielen en zoogdieren. Grotere exemplaren schakelen over op grotere prooien zoals grote vissen, vogels en andere gewervelden. Slechts af en toe wordt een heel grote prooi gegrepen. Dit kan uiteenlopen van buffels, apen en gedomesticeerd vee tot haaien. Ook mensen worden soms aangevallen. Bij veel soorten krokodilachtigen wordt de agressiviteit jegens mensen overdreven, maar de zeekrokodil wordt terecht als een van de gevaarlijke soorten beschouwd, omdat jaarlijks een aantal mensen wordt aangevallen en gedood. De meeste menselijke slachtoffers waren onoplettend, bijvoorbeeld feestende jongeren onder invloed van alcohol, of toeristen die onbekende wateren betraden om te zwemmen.