Jeroenkleiberg
Edam van boven
Edam is het relatief onbekende zusje van het platgelopen Volendam. Struinend door het beschermde stadsgezicht vol historische gevels en over kades met bomen langs het water, valt op hoe groen en rustig het hier is. Met een stadswandeling of rondvaart krijg je een goed beeld, maar pas vanuit de lucht is goed te zien hoe groen en sfeervol het kleine stadje is.
Kamperen aan zee
Het is een adembenemende waarover we fietsen. De weg kronkelt tussen de grillige roodbruine bergen van de Jebel Samhan en de azuurblauwe Arabische Zee. We passeren een paar strandjes, maar omdat het hard waait zijn het geen geschikte plaatsen om te kamperen. Er zijn wel een paar beschutte plekken, maar die zijn al in gebruik genomen. Het is vrijdag en dan gaan de meeste Omani er op uit om op de mooiste plekken te picknicken. Vaak blijven ze de hele nacht. Ik geef ze geen ongelijk. Maar altijd is er wel een plek voor een klein tentje van een paar fietsers. Achter een paar grote stenen vinden we een beschutte plek met uitzicht op zee.
In Cuba hangen ze de.
Op het Cubaanse platteland wonen de meeste mensen in kleine houten huizen. Vaak geverfd in vrolijke kleuren, maar soms is de vroeger aangebrachte verf al bijna helemaal verdwenen. Maar kleur genoeg in Cuba: meestal hangen er aan de waslijn wel gekleurde shirts en onderbroeken vrolijk te wapperen in de wind.
De dood is een...mann
In de bergen van Montenegro grenzend aan Albanië, zijn de inwoners overwegend islamitisch. In elk dorp staat wel een moskee, waarvan de spitse ronde minaret de Turkse invloed verklapt. Toen ik door dit afgelegen dorp fietste was er net een stoet op weg naar de plaatselijke begraafplaats. Ik vond het opvallend dat er geen enkele vrouw was te bekennen.
Het verval van...Alba
Albanië is een interessant en schitterend land, waar het verval soms pijn doet aan mijn ogen. Verval kan heel mooi zijn en hoort bij een glorieus verleden dat voorbij is. Vaak heeft het verleden dan plaatsgemaakt voor een heden met nieuwe kansen en mogelijkheden die zichtbaar zijn in de vernieuwing. Albanië is echter nog steeds één van de armste landen van Europa en voor zo ver ik weet heeft het nooit een glorieus verleden gekend. Misschien zitten deze oude mannen al wel hun hele leven elke avond bij deze voormalige botsautobaan en hebben zelfs zij deze nog nooit anders gezien dan als deze puinhoop.
Lente in de Albanese.
Albanië is een erg mooi land. Over de rustige wegen is het heerlijk fietsen, hoewel de vele bergen het niet bepaald makkelijk maken. Een mooie periode om door Albanië te fietsen is de lente. De temperaturen zijn dan nog aangenaam en de vele fruitbomen die dan in de bloei staan is een lust voor het oog.
Wereldfietsdag
Vandaag is het wereldfietsdag. Precies twee jaar geleden was ik in Turkmenistan. In Mary lag ik nog in mijn comfortabele hotelkamer te dromen toen ik wakker werd van een hoop rumoer. Vanuit mijn raam zie ik honderden mensen in identieke trainingspakken op identieke groene fietsen passeren. Mijn interesse is gewekt en in een paar minuten sta ik beneden in de hal, waar de beveiliging de uitgang van het hotel blokkeert. Het is niet de bedoeling dat ik mij op straat begeef. Gelukkig zijn ze vergeten dat het hotel ook een achteringang heeft. Het is pas 5 uur in de ochtend maar op straat is het druk. Ik probeer te achterhalen wat er gaande is. Mij wordt verteld dat het wereldfietsdag is en dit de generale repetitie is. Een repetitie voor wat is mij een raadsel, maar dat er hier iets wordt georchestreert is mij duidelijk. Op de trappen van het moderne gebouw naast mijn hotel wordt gedanst en met ballonnen en hoepels gezwaaid. Ik wil dichterbij komen voor een goede foto en weet deze nog net te maken voordat ik door een paar agenten wordt weggestuurd. Helaas heb ik maar vijf dagen om de 550 kilometer door de Turkmeense woestijn af te leggen, zodat ik er nooit achter kom wat zich precies heeft afgespeeld op wereldfietsdag in Mary. Wel word ik enkele uren na mijn vertrek ingehaald door tientallen identieke lichtgekleurde auto's, vol met trainingspakken en identieke groene fietsen. Ik hoop dat ze een leuke dag hebben gehad.
Kamperen in Madagaska
Al fietsend door Madagaskar zijn we gestuit op een probleem waar we geen rekening mee hebben gehouden. Kamperen is hier bijna niet te doen vanwege de mensen die overal lijken te wonen. Maar ook de reële kans op berovingen dwingt ons er toe voorzichtig te zijn. Een uitzondering vormen de nationale parken, maar daar is dan weer een gids verplicht. Het begeleiden van toeristen is de werkgelegenheid voor de lokale bevolking en daar komt bijna geen speld tussen. Eigenwijs als we zijn, willen we echter zonder gids en met overnachting wandelen in Andringitra Nationale Park. Voor 25 Euro ontvangen we een ticket met een officiële stempel. Wij zien niet langer in overtreding, want de gids hebben we afgekocht. Beschut tussen roodbruine stenen zetten we onze tent en genieten we van de adembenemende stilte.
Zorgul Nature Reserve
Ik kan maar geen genoeg krijgen van het formidabele landschap van het Pamir gebergte. Daarom regel ik In Khorog een vergunning om te mogen fietsen door het Zorgul Nature Reserve: Een afgelegen vallei in het hooggebergte tussen Tadzjikistan en Afghanistan. Daar slingert een smal pad langs diepblauwe bergmeren met af en toe een yurt van een nomade. Auto's rijden hier niet. Andere reizigers komen hier zelden. Het pad is soms maar moeilijk te onderscheiden van de omgeving. Auto's rijden er niet. Een paar vage sporen markeren de juiste richting. Meerdere keren moet er een pas van 4.000-4.200 meter hoogte worden bedwongen. De kleuren van de kale bergen knallen ons tegemoet. Wat is het hier schitterend.
De oude stad van...Je
Lange tijd was Jeddah de enige stad in Saoedi-Arabië waar niet-Arabieren mochten wonen. Het is een stad waar men minder vreemd opkijkt van een paar blonde bezoekers. Een prima plek om te starten met onze ontdekkingsreis door het onbekende. Door de smalle straatjes van Al Balad (de oude stad van Jeddah) kunnen we heerlijk dwalen: Langs half ingestorte en scheef gezakte huizen, sommigen gebouwd van koraal, maar allemaal met decoratieve houten panelen om de hitte buiten te sluiten.
Schotelantennes in...
Ik had maar vijf dagen om de ruim 550 kilometer door Turkmenistan naar Oezbekistan te overbruggen. Dit is de geldigheid van mijn visum die ik na veel moeite wist te krijgen. Vijf dagen zijn natuurlijk veel te kort om een beeld te vormen van een land. Maar een paar dingen waren we wel opgevallen of had ik opgevangen. Zo was het in dit bizarre land verboden om een schotelantenne te hebben, want stel je door dat je iets opvangt van de wereld buiten het meeste onfeilbare land ter wereld. Nergens was ik dan ook een schotel tegengekomen. Behalve dan in Turkmenabat, nabij de grens met Oezbekistan, waar de sfeervolle flats zo'n beetje bezweken onder de grote hoeveelheid schotels die er aan waren opgehangen. Nu snapte ik er nog steeds niets van.
Storm boven de...Kebn
In het noorden van Zweden rijden we naar Nikkaluokta, het startpunt van een 5-daagse wandeling rond de Kebnekaise. Een route van 100 km door het land van Nils Holgersson. De zuidelijke top van deze dubbele berg bereikt een hoogte van 2.097 meter, waarmee het de hoogste berg is in Zweden. Wij zijn van Noorwegen naar Zweden gekomen omdat we genoeg hadden van het slechte weer. Achter de Noorse bergen schijnt bijna altijd de zon. Behalve dan als wij er zijn. Zo komt het dat we wandelen door brede valleien met meanderende rivieren en stroompjes van helder water, terwijl de lucht iedere dag dreigender wordt. De Kebnekaise krijgen we daardoor niet te zien. Die blijft verstopt achter een donkere lucht waaruit de regen met bakken tegelijk naar beneden komt.
Uitzicht over Riyad
Riyad is zich in hoog tempo aan het moderniseren. Duidelijk geïnspireerd door Dubai worden er links en rechts wolkenkrabbers neergezet waar architecten zich op hebben uitgeleefd. Het nieuwe ‘financial center’ wordt een architectonisch juweel. De meest in het oog springende wolkenkrabber is de 302 meter hoge Kingdom Centre, de op één na hoogste wolkenkrabber van Saoedi-Arabië. De kenmerkende luchtbrug is toegankelijk voor het publiek en biedt een panoramisch uitzicht heeft over Riyad. Er is maar één probleem en dat is dat je dan de skyline van Riyad ziet zonder het meest kenmerkende gebouw. Daarom gaan wij naar het 267 meter hoge Al Faisaliyah Center, met een uitkijkplatform vlak onder de top. Maar omdat ze in Saudi-Arabië erg bang zijn voor terroristische aanslagen, is het verboden om een met een goede camera naar boven te gaan. Het plan om een schitterende foto van de skyline te maken tijdens de zonsondergang mislukte daardoor. Ik moest tevreden zijn met deze foto van mijn telefoon.
Ruïnes van Al Ula
De omgeving van Al-Ula staat zo vol met prehistorische vindplaatsen en monumenten, dat de lemen overblijfselen van een oud deel van de stad er maar verloren bij liggen. Het toerisme staat nog in de babyschoenen, waarmee ook het besef dat de toeristen komen voor schitterende natuur en cultureel en historisch erfgoed. Nou vind ik het 'smelten' van lemen dorpen en steden iets fascinerend hebben, dus van mij hoeft het echt niet te worden gerestaureerd. Maar als een plek als dit langzaam verdwijnt onder afval, vind ik het wel een beetje jammer.
Zonsondergang op de..
Afgelopen vrijdag hadden we een sensationele zonsondergang boven Nederland. Ik kon dit weekend beschikken over het huis van vrienden op de Veluwe, die op hun beurt weer bij andere vrienden in huis zaten. Zo rouleren we een beetje door Nederland. Ik zat in de tuin te genieten van de laatste zonnestralen toen ik de wolken in mooie patronen zag vormen. Het signaal om snel naar één van de uitzichtpunten op de Posbank te rijden om de zonsondergang te fotograferen. Op Hemelvaartsdag was het er te druk, nu was er niemand. Met het verdwijnen van de laatste zonnestralen kleurde de lucht oranje en roze. Niet alleen op de plek waar de zon achter de horizon was verdwenen, maar helemaal rondom. Sensationeel. En ik stond op een mooie plek.
De mooie meisjes van.
Eén van de leukste dingen aan reizen door Iran is het gemak waarop ik foto's kon en mocht maken van de mooie mensen. Voordat ik naar Iran ging had ik het vooroordeel dat contact met vrouwen onmogelijk zou zijn. Maar niets is minder waar. Er werd openlijk geflirt en gesjanst, maar meestal was het een groepje meisjes dat de stoute schoenen aantrok om een praatje met me te maken. Als ik een mooi meisje zag lopen in Isfahan hoefde ik alleen maar te vragen of ik een foto van d'r mocht maken. Maar soms gingen ze zelf al poseren als ze mij zagen staan met mijn camera. Maar meestal ging het andersom: ontelbare keren was ik juist degene die op de foto werd gezet. Meestal met een hoop gelach en gegiechel.
Trappstegsforsen
Ergens halverwege Zweden, zo ongeveer bij Saxnäs, ligt de Trappstegsforsen: een brede, getrapte waterval tussen rotsen en naaldbossen. Ik was hier aan het begin van de herfst, waardoor het loof van de kleine berkenbomen al van kleur was veranderd. Om de waterval nog mooier vast te leggen heb ik de foto genomen met een grijsfilter, waardoor ik een opname met een lange sluitertijd kon maken. Ook de omgeving is hier schitterend. Vanaf de Trappstegsforsen fiets je over de TraVildmarksvägen (de Wildernisroute) over één van de mooiste en hoogstgelegen wegen in Zweden.
Zonsondergang in het.
Na alle regen in Noorwegen waren we blij dat we in Zweden waren aangekomen. Hier in het hoge noorden, achter de hoge bergen, regent het aanzienlijk minder dan in het natte Noorwegen. Avond aan avond kampeerden we aan spiegelende meren, met daarboven de meest prachtige luchten.
Op safari in Nairobi
Toen ik vorig jaar terugvloog vanuit Madagaskar, had ik bijna 20 uur vertraging in Nairobi op mijn aansluitende vlucht naar Amsterdam. Ook op de heen vlucht had ik een forse vertraging. Toen had ik mij voor honderd dollar getrakteerd op een bed in een kapsalon op het vliegveld van Nairobi, zodat ik nog enigszins uitgerust zou aankomen in Madagaskar. Nu kreeg ik van Kenya Airways de koninklijke behandeling en werd ik met een bus naar een hotel vlak bij het centrum van de stad gebracht. Ik had kunnen gaan slapen in het vorstelijke bed, maar mijn aandacht ging ergens naar toe. Vlak voor de landing op het vliegveld van Nairobi dacht ik wilde dieren te zien lopen en safari trucks te zijn te rijden. Ik vond dat een beetje gek zo dicht bij de stad. Maar nu in het hotel zocht ik toch maar even op Google. En inderdaad: direct buiten Nairobi ligt Nairobi National Park. Via de hotelreceptie regelde ik een taxi die mij niet alleen bij de ingang van het nationaal park kon brengen. Ook had hij een vergunning om gasten door het park te rijden. In plaats van te dromen en te snurken stond ik nu oog in oog met leeuwen, giraffen, neushoorns en een nog veel meer wilde dieren. Geef mij nog zo'n vetraging.
Wandelen boven Mestia
Honderden meters boven Mestia markeert een eenzaam kruis een geweldig mooi uitzichtpunt over het dal waarin Mestia is gelegen. Het is een steile klim over smalle paadjes waar de panorama's steeds beter worden. Het kruis is een prachtig einde van de wandeling of een mooie stop voordat je verder gaat. Vanaf het kruis kan de wandeling worden voortgezet richting de Coruldi meertjes. Dit kan een prachtige plek zijn als er voldoende water in staat. Anders is de wandeling met de uitzichten op de rauwe pieken van de Kaukasus die hier de show stelen.
De vuurtoren van...Ma
De vuurtoren van Marken is een schitterende plek voor een picknick op een mooie lenteavond. Dit jaar zonder het storende geluid van de vliegtuigen die er normaal laag overvliegen. Ook de drommen toeristen ontbreken. Ik ben hier alleen met af en toe een passant die zijn hond uitlaat. Het is zo heerlijk rustig dat de bewoner van de vuurtoren wel zin heeft in een gesprekje. Ik complimenteer hem met deze schitterende plek. Zijn reactie is veelzeggend ''kon het hier maar altijd zo rustig zijn'. Toerisme is leuk, massatoerisme een vloek.
Uitzicht op Ararat
Het is al weer wat jaartjes geleden dat ik van dit uitzicht over Jerevan stond te genieten. Turkije en Armenië staan al heel lang op gespannen voet met elkaar en vooral de Armeense genocide in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog is een bron van wederzijds onbegrip en nationalisme. Wat niet helpt is dat de berg Ararat het nationale symbool is van het land, maar tegenwoordig tot het grondgebied van Turkije behoort. Voor Armenen is het onmogelijk om naar Turkije te reizen en daarom zijn ze voor het uitzicht op deze indrukwekkende berg aangewezen tot uitzichtpunten als deze.
Spectaculaire luchten
Misschien wel de mooiste route om te fietsen in Nieuw Zeeland is de 'Around the Mountains Cycle Trail'. Vanaf het Fjordland National Park fiets je door een leeg en indrukwekkend berglandschap naar Lake Wakapitu. Wij fietsten deze route in twee dagen en pas op de oversteek naar Queenstown kwamen we andere mensen tegen. Een prachtige plek om de de route te onderbreken is het Mavora Lakes Park. Een wild landschap van bergen, meren, bossen en grasland. We waren druk bezig met ons kampvuur om de vele zandvliegen uit te roken toen de hemel in de fik begon te staan. Een spectaculair einde van één van de meest spectaculaire fietsdagen in Nieuw-Zeeland.
Patronen in het zand
Een groot deel van Saudi-Arabië is bedekt met zand. Vind je in het westen nog de nodige bergen, het midden van het land bestaat uit uitgestrekte woestijnen met prachtige duinen. De wind heeft vrij spel in dit open land. Het duurt dan ook niet lang voor we worden geteisterd door zandstormen die de hemel in een vreemde geelbruine gloed zetten en het zicht reduceren tot enkele honderden wazige meters. Vlak voor ons heeft een zeldzame regenbui het droge land bevochtigd. De combinatie van wind en water zorgt voor vluchtige driedimensionale patronen in het zand die ik probeer te fotograferen voordat ze weer zijn verdwenen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
