Het Dassenech dorp dat we bezoeken ligt aan de andere kant van de Omo-rivier, we gaan met een kano (lees uitgeholde boomstam) de rivier over. De Dassenech bevolking is gedurende de afgelopen 50-jaar een groot deel van hun land kwijt geraakt en hebben veel van hun schapen, koeien en geiten verloren en daardoor in hun status omlaag gegaan. Tegenwoordig bevinden de meeste Dassanech zich langs de Omo-rivier en het Turkana meer, hier proberen zij gewassen zoals sorghum, maïs en bonen te telen. Echter langs de rivier is de kans op ziekten veel groter waardoor de kindersterfte toeneemt. Van oudsher was hun vee zeer belangrijk, hun geiten en runderen voorzien in melk, bloed en huiden om een dak, slaapmatten, kleren of schoenen van te maken. Maïs wordt gewoonlijk geroosterd en van sorghum wordt bier gemaakt.
Vrouwen worden meestal rond 17-jarige leeftijd uitgehuwelijkt.