Op 26 april 1986 loopt het grondig mis in Reactor 4 van de kerncentrale in Tsjernobyl. Een dag later worden de 50.000 inwoners van het stadje Pripjat, dat op 4 km van de centrale ligt, geëvacueerd. In enkele uren tijd moeten mensen er hun volledige hebben en houden achterlaten om nooit meer terug te keren.
Wie terugkeerde, moest de vruchtbare leeftijd voorbij zijn, zodat er geen risico zou zijn op de geboorte van kinderen met afwijkingen als gevolg van de straling. En zo keerden enkele duizenden vijftigplussers terug naar de dorpen in de omgeving van Tsjernobyl die zo goed en zo kwaad als dat ging hun dagelijks leven hervatten. Vrijwel zonder winkels. Ze leven van wat het land oplevert, water uit een put, geen riolering en elektriciteit, stoken hun illegale wodka in een schuurtje en betrekken brood en vlees van een bestelwagentje dat elke week langskomt. Bij alle bezoeken krijg je meteen een drankje aangeboden, willen ze graag hun verhaal vertellen en laten ze met trots hun huis en land zien. We ontmoeten veel alleenstaande vrouwen op leeftijd. Ook op 86-jarige leeftijd staan ze hot te hakken voor de winter, anders overleef je het niet. Zo gastvrij word je op weinig plekken ontvangen!