Een detailopname van het grote kunstwerk langs de snelweg;

Dit is de informatie die op een bord eronder staat (natuurlijk alleen te lezen voor wandelaars)

Kurt W. Forster baseerde zijn ontwerp op de voor het landschap zo bepalende elementen van water en aarde, plus op twee vormen van energie: gas en elektriciteit. Het Groningse aardgas is ontstaan in het verleden, een chemische omzetting van oeroude bodemlagen. De geschiedenis zelf kan ook beschouwd worden als een verteringsproces. Forster koos voor een elektriciteitsmast als basis. Deze is bekroond met zeven brandende gasvlammen. Om twintig minuten voor elf ’s ochtends en ’s avonds geven digitale cijfers op de mast gedurende één minuut het tijdstip aan dat samenvalt met het geboortejaar van de stad: 10.40
Eeuwenlang werden steden gemarkeerd door vestingwerken met daarin rijk versierde poorten. Deze gaven toegang tot het leven binnen de stad en openden zich naar het omliggende land. In de 19de eeuw werden deze poorten en muren afgebroken en verloor de stad haar karakteristieke vorm. De stadsfeesten Groningen 950 in 1990 waren aanleiding voor het aanbrengen van nieuwe markeringen. Het zijn tekens die de grens van de stad bepalen en die in letters de oude naam CRUONINGA vormen. Daniël Libeskind is de ontwerper van de inhoud en de structuur van dit project.