Je moet er wat voor over hebben, maar als je naar het uiterste puntje van de Westfjorden rijdt, door een verlaten gebied met soms zeer slechte wegen, kom je terecht bij Latrabjarg, een paradijs voor vogels, vogelliefhebbers en wandelaars.
De rotsen zijn 40 tot 400 meter hoog en strekken zich uit over een lengte van 14 km. Vanaf de parkeerplaats zie je, als het goed weer is, de papegaaiduikers bovenop de rots al in het gras zitten. Ze zijn tot op een halve meter te benaderen. Ga wel op je buik liggen, want de ondergrond kan zomaar afbrokkelen vanwege de vele holletjes die deze puffins graven.
Aan de witte strepen kun je zien waar vogels nestelen. Van boven naar beneden:Net onder de aarden toplaag nestelt de noordse stormvogel. Hij is duidelijk herkenbaar aan zijn buisvormige neusgaten, waarin klieren zitten die het overtollige zout uitscheiden.
Verder onder de rand zie je de honderden drieteenmeeuwen en alken nestelen. De zeekoeten bouwen geen nest. Ze leggen hun ei op een richel van de rotsen helemaal rechts.
Aan de twee figuurtjes zie je hoe immens de klif is. Je kunt er echt uren rondkijken, zeker in de zomer als de zon bijna niet onder gaat.