Northumberland is het land van de kastelen. Je vindt ze er in alle soorten en maten, van kasteel in vol bedrijf tot ruïne. Wij lopen langs het strand naar het kasteel van Lindisfarne.
Lindisfarne is een eiland dat in verbinding staat met het vasteland via een dam die bij vloed onder water loopt. Het wordt ook wel Holy Island genoemd – er werd in de zesde eeuw een klooster gesticht dat zich ontpopte tot een belangrijk centrum van het vroege Christendom.
Toen het klooster in verval raakte, werd met de stenen een kasteel gebouwd op een vulkanische heuvel van basalt: Beblow Craig. Het werk werd voltooid in 1550 en het kasteel werd gebruikt om de haven van het eiland tegen de Schotten en hun bondgenoten de Fransen te verdedigen.
Er kwam slechts één aanval op het kasteel en in 1901 verloor het zijn verdedigingsfunctie. De vesting werd uiteindelijk hersteld en omgebouwd tot een privé Edwardian landhuis.
Hier zie je het kasteel vanuit de ommuurde tuin (oorspronkelijk de moestuin van het fort) De tuin, ontworpen door Gertrude Jekyll in 1911, wordt beheerd door vrijwilligers van de National Trust.
Het kasteel is nu niet meer bewoond, maar je kunt het wel bezoeken. Het ziet er nog net zo uit als toen de bewoners het in 1968 verlieten. Het kasteel is 4½ uur per dag geopend.

Je kunt lopend en met de auto naar Lindisfarne. Parkeer op een groot parkeerterrein bij de ingang van het dorp. Check hier wel het getijde: er komen ieder jaar wel mensen in de problemen die dat niet doen.
Wadlopen met een gids vanaf het vasteland kan ook; de oorspronkelijke pelgrimsweg is aangegeven door een rij palen. Rechts zie je nog een paar mensen aankomen.