De brug is Arta is er een met een verhaal. Het praatje gaat dat de vrouw van de architect begraven ligt in de brug.
De Turkse brug over de rivier Arachthos, gebouwd tussen 1602 en 1606, is 142 meter lang en 3,75 breed, met aan één zijde een hoge boog.
Die boog had eigenlijk in het midden moeten komen, maar het wilde aanvankelijk niet lukken met de bouw,
waar blijkbaar een vloek op rustte. Een volksverhaal vertelt hoe de bruggenbouwer met toenemende ergernis vaststelde dat
alle werk dat hij overdag had verricht, 's nachts door het geweld van de rivier telkens weer werd vernield. In een droom kreeg
hij van een vogeltje de boodschap dat het probleem enkel kon opgelost worden indien hij bereid was zijn geliefde te offeren voor
de voltooiing van zijn werkstuk. De architect liet zijn vrouw levend inmetselen in de fundamenten van de brug, die sindsdien stand hield.
In 1931 werd bij herstelwerken een klein kamertje ontdekt in een van de brugpijlers: men beweert dat er daar toen inderdaad een voorover
gebukt skelet werd gevonden.