Gedurende onze treinreis in Vietnam , van Hanoi naar Danang, trekken er bij het ochtendgloren de prachtigste landschappen en vergezichten aan ons voorbij.
Wat me opvalt zijn de graven die vaak te midden van de rijstvelden staan.
Jaarlijks worden hier de dierbaren herdacht. Echter ook hier gaat men vaker over opeen crematie van de dierbare.

Dit vond ik over het ritueel in Vietnam: De eerste week na het overlijden is er een dienst in de tempel of in huis, met monniken erbij en dan wekelijks tot 49 dagen op 7 weken. Daarna 100 dagen na het overlijden en vervolgens jaarlijks. Dit wordt ook gedaan voor de grootvader en grootmoeder.
De (ongetrouwde) zoon van de overledene moet zijn witte kleding tot 3 jaar na het overlijden bij de herdenkingen dragen. Bij herdenkingen wordt de Amitabha Sutra (Kin A Di Da) gezongen. Herdenkingsdagen zijn er om elkaar te zien en te ontmoeten, niet de verjaardagen.(bron: uitvaartinfo)