Damascus behoort tot de oudste permanent bewoonde steden van de wereld. In de stad vonden sinds mensenheugenis religieuze plechtigheden plaats. De huidige Omajjadenmoskee staat dan ook op de plaats van een Assyrisch heiligdom dat later door de Romeinen vervangen werd door een grote tempel die aan Jupiter Damascenus gewijd was. De Christenen bouwden op dezelfde plek een basiliek die als bijzondere relikwie het hoofd van Johannes de Doper bezat. Bij de bouw werd zoveel mogelijk gebruik gemaakt van onderdelen van de Romeinse tempel. Nadat in de 7e eeuw de islamitische Omajjaden aan het bewind waren gekomen, gaf kalief Al-Walid I in 706 opdracht de basiliek te vervangen door een moskee van ongekende grootte en pracht. De zuilengangen en gevels rond de binnenplaats liet hij door ambachtslieden uit Byzantium met schitterende mozaïeken versieren. Maar het mooist is toch wel de enorme gebedshal die gedragen wordt door zuilen afkomstig uit de Jupitertempel. In het midden staat een schrijn waarin het hoofd van Johannes de Doper bewaard wordt. Het is nog steeds een plek van grote devotie, omdat Johannes door de islam als de profeet Jahja vereerd wordt.