Deze jonge dame zag er zo mooi uit. Zulke mooie kleren. Zo'n prachtig gezicht. Zelfs een lieve lach. Dat alles terwijl ze tot een van de lagere kastes behoort in Nepal. Misschien wel de laagste. Dat is iets waar ik maar niet aan kan wennen. Voor mijn gevoel een vreselijk systeem. Geen ontkomen aan voor haar. Het enige dat ze kon en mocht doen is de laatste strohalmen bij elkaar vegen. Letterlijk en figuurlijk. Het was er stoffig en erg warm maar ik had kippenvel toen ik haar zag werken.