Oververmoeid, nat van het zweet en volbepakt kwam ik aan in een snikheet Kuala Lumpur. Het hostel wat zogenaamd "the best there is" moest zijn, bleek zijn beste jaren gehad te hebben en bestond nu uit een betonblok zonder ramen. Maar goed ik was moe en moest slapen. De volgende dag had ik last van enorme jeuk. Na van hostel te zijn verhuisd en inmiddels 3 dagen, bultjes en slapeloze nachten verder te zijn besloot ik een dokter te bezoeken. Chickenpox miss werd mij verteld. Chickenpox?!! (even googelen) en jawel, de waterpokken, daar was ik dan 29 jaar voor geworden om dit alsnog te krijgen. Zit je dan in KL, in de smoorhitten met de chickenpox. Hierdoor ben ik langer dan gepland gebleven en heb ik een fantastische tijd gehad, ondanks de jeuk. De mensen zijn wederom reuze vriendelijk, Chinatown geweldig, Twintowers indrukwekkend, Little India smakelijk eten! Kortom KL!