Om half 7 in de morgen liep ik alleen in de kloof van 1.7 km lengte. Geen mensen voor -of achter me. Op een gegeven moment dacht ik, ja na deze bocht de tempel. mooi niet, na deze dan ,weer niet. en adreline maar stijgen. Tot dat ik de tempel zag door de smalle spleet. zo verschikkelijk mooi .De tranen liepen over mijn wangen. daar aangekomen was ik toerist nummer 7. ik heb daar lekker gezeten op een rots, te genieten van het uitzicht. Later ben ik via een omweg een pad gevolgt dat uitendelijk een uitzicht had op de tempel van boven af.