In de deelstaat Sichuan is de bekende stad Chengdu te vinden die veel toeristen aandoen voor de relaxte sfeer en het bekijken van de panda's. Maar 250 km ten noorden van deze megapool ligt een prachtig natuurpark, Jiŭzhàigōu valley, genaamd. Door de westerse toerist iets minder bezocht dan de autonome toeristen. Met busladingen komen de Chinezen bij goed weer naar het park. Maar naast de hotspots waar het ouderwets wringen is voor een foto kun je je verlaten wanen in andere stukken van het park. Het park staat bekend om het kraakheldere water wat van de bergen omlaag komt en turquoizen en felgroene meren vult. Oude boomstammen die op diepte liggen kun je glashelder zien. Maar ook de vele watervallen zijn het lust voor het oog en doen denken aan het Plitvice natuurpark in Kroatië. het hoogteverschil in het park is meer dan 1000 meter wat bijna iedereen aflegt met parkbussen die naar boven en beneden rijden. ook te voet te doen en adn kun je bijna niemand tegen. Wij stonden in een zonnetje van de meren te genieten, in de mist en regen van de waterval en bovenaan was het een wit winters landschap.
Het park ligt in een autonome Tibetaanse prefectuur, wat je terugziet in de omgeving en de mensen. Er wonen zelfs mensen in het park. Het gebaande pad is om dit stukje natuurpracht als een dagtrip te doen. Overnachten in het park mag officieel niet maar er zijn her en der buiten het park wat bureautjes die je aan een contact kunnen helpen in het park. Zo sliepen wij bij een oud Chinees vrouwtje in een houten Tibetaans uitziend huisje in het park. Communiceren ging met handen en voeten maar we werden in de watten gelegd. Avond eten en ontbijt en warme thee voor het slapen gaan. Een fantastische ervaring, zeker met het uitzicht over het park tot de duisternis inviel. Een wandeling maken was alleen niet toegestaan want er lopen parkwachters rond, als we gezien zouden worden dan was het linea recta buiten de parksgrenzen. In de ochtend het park nog gedeelte voor jezelf was een klein geschenk.