In het noorden van Togo, nabij de grens met Benin, ligt Koutammakou, sinds 2004 opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Koutammakou is ook bekend als de Tambermavallei of het land van de Batammariba, naar de lokale bevolkingsgroep. Uniek voor dit deel van Togo zijn de lemen Tata-huizen, die in de 17e eeuw gebouwd zijn door mensen op de vlucht voor de Beninese slavenhandelaren.

De meeste Tata-huizen hebben twee verdiepingen. Op de begane grond huist 's nachts het vee (geiten, schapen) en er is een kookgedeelte. Dit is ook de ruimte waar de geesten van de levenden en de overledenen rondwaren. Op de verdieping (zonder dak) wordt geslapen. De 'torens' met de rieten dakjes worden gebruikt voor graanopslag. De huizen hebben één toegang en geen vensters.

De huizen zien er daardoor uit als kleine vestingen. Dat was vroeger ook nodig om je te beschermen tegen vijandige aanvallen van andere stammen. Indringers konden alleen via de (lage) deuropening binnenkomen. Binnen is het echter zo donker dat de belagers weinig kans hadden. Er zijn in de muren diverse kijkgaten waardoor van binnenuit met pijl en boog op de naderende vijand geschoten kon worden.