Soms heb je van die ontmoetingen op reis die je voor altijd bijblijven. Voor mij was de ontmoeting met dit Hamer meisje er zo een.

We hadden de nacht in ons tentje bij een hamerstam doorgebracht, en waren rustig op weg om dieper de Omo vallei in te gaan. Het was heet die dag, en we stopten onder een boom om een kopje koffie te zetten. Al van verre zagen we haar aankomen. Samen met haar broertje rende ze zo hard als ze kon door het droge landschap in onze richting.

In een van de dorpen aan de rand van de Omo vallei waren we in een restaurantje een Engels sprekende jongen tegengekomen, en we spraken met hem af dat hij een paar dagen met ons mee zou reizen, en ons de 'echte' Omo vallei zou laten zien, weg van de platgelopen paden. En dat lukte...

Doordat we hem bij ons hadden, konden we met haar praten. Het was een prachtige jonge Hamer vrouw, die heel geïnteresseerd was in wat we hier deden, in de schaduw van een boom in ‘the middle of nowhere’, in haar land.

We bieden haar en haar broertje een kopje koffie aan, en na ongeveer een half uurtje kletsen pakt ze mijn zonnebril van mijn neus. Als ze hem opzet weet ze niet wat ze ziet. Ze ziet alles dubbel: het is namelijk een zonnebril op sterkte. Ik maakte van dit moment gebruik om dit voor mij bijzondere portret te schieten. Dit was een echt fijne ontmoeting. Ze vroeg om niets, ze wilde geen geld. Het kan dus nog wel in de Omo vallei!