Geo
Fier en verlegen
In het dorpje Santiago de Atitlan aan het Lago de Atitlan kwamen wij in een optocht terecht, Dank Corrie weet ik dat het feest van San Jacobus was(bedankt Corrie) Ik zag dit trio aan de overkant en vroeg om een foto, no way, dus waar zijn vrouwen blij mee, interesse. Hoe heet je kindje? Gwendy, en je mama? Nona Wat dragen jullie prachtige kleren en een prachtige handtas, hoe heet jij, Alina, mag ik echt geen foto van jullie? Ok, Fier en tegelijk wat verlegen gingen ze op de foto, toen ik hun de foto toonde kregen zij de slappe lach over het tuitermondje van Nona. Ik moest beloven als ik nog eens kwam op bezoek te gaan in hun huisje, wie zou zo een mooi trio iets kunnen weigeren.
Precisie werkje
Bijna alles wat er bij de wounaan word gedaan vergt geduld. Het strippen van bladeren, hierbij worden gelijk brede strepen van palmbladeren gescheurd, het bladgroen en de blad nerf komen apart. Met het blad worden korfjes en tasjes gevlochten, de nerf dient de eindafwerking van de boven rand. deze kunstwerkjes dienen als ruilwaar, in Panama stad en stadjes zoals La Palma waar ze uiteindelijk aan toeristen worden verkocht.
Oef 't is af
Na geduldig je laten beschilderen ben je opgelucht als het af is, wat een resultaat. Nu krijg je de stokjes en de jagua sap in de hand gedrukt en word jij de kunstenaar. Vooral de vrouwen zijn erg handig om elkaar gelijktijdig te beschilderen, de voorkant dan toch, dat bespaart heel wat tijd. Het sap is gelijktijdig zonnebrand olie en insecten werend, de tekens hebben een spirituele betekenis het beschermt de drager voor boze invloeden. Het sap dringt in de huid en houd zich zo 10 tot 15 dagen. Geen enkele beschildering is identiek.
Voorbereiding 2
Na het raspen van de Jagua-vrucht word het sap uit de pulp geprest, naar gelang de gewenste intensiteit van de kleur word dit bijgewerkt met houtskool, bessensap of andere toevoegsels, in tegenstelling met de Embera gebruiken de Wounaan enkel zwart om hun lichaam te beschilderen, let ook op de felle kleuren van de rok deze worden enkel met natuurlijke plantaardige producten geverfd, het weven van zo een rok gaat naar gelang de gebruikte versieringen van een tot drie weken. De stofdraad is zo fijn en licht, dat het net zijde lijkt. Geen enkel kledingstuk is identiek van tekening.
Pelota
Chichèn Itzà is wel een van de bekendste Maya sites. De tempel van Kukulcan siert veel postkaarten, illustreerde en boeken. Op de site zijn onder andere ook deze bal speelplaats (Pelota) te bewonderen. Opvallen is dat de hellingen in de loop van de tijd steeds steiler en hoger werden gebouwd. Hier werden met een rubberbal van +/- 4 kg door teams van drie tegen drie gespeeld, De bal moest hierbij door de ringen geworpen worden. De spelers kregen een hoefijzervormig stenen heupgordel om de bal te kaatsen, de bal mocht enkel met de benen de schouders, borst en de heupgordel gespeeld worden. De meningen gaan uiteen of de winnaars of de verliezers geofferd werden, wel is vrijwel zeker uit de teksten de de geofferden nog een paar weken of maanden goed verzorgd werden, ook werd in tegenstelling van de sensatieverhalen niet iedere keer geofferd. Er zijn verschillende sites waar geen enkel bewijs voor mensenoffers zijn gevonden.
Cicade
Tijdens een bezoek aan de site van Copàn Ruinas zag ik plots iets aangevlogen komen. Ik dacht eerst aan een kleine colibri toen het diertje ging zitten bleek het een kanjer van cicade te zijn midden in beeld onderaan linkse stengel. Deze beestjes maken in groep een geluid als een cirkelzaag. In de mangroven door het grote aantal klinkt dit als een houtzagerij. vergelijk de grote van het beestje met het bijliggend papiertje van een muesli reep 40 g.
Fiesta grande
Santiago Atitlan is een Maya dorpje aan het Lago de Atitlan. Na een bezoek bij Maximon die zowel goed als kwaad vertegenwoordigd kwamen mijn dochters en me in deze optocht terecht, dank Corrie weet ik dat hier het feest van San Jacobus werd gevierd, bedankt voor de info Corrie, een heel bijzondere beleving. spijtig ben je aangewezen op de speedbootjes- Lanchas- zodat je tijd beperkt is, liefst had ik er de ganse dag rondgehangen. Vorig jaar had ik de boot gemist in San Pedro een ander dorpje aan het Lago, en mocht gelukkig overnachten bij een van de wasvrouwen, een leuke ervaring ( het werd geen romance, mijn mobieltje lag in het hotel in Panajachel en mijn vrouw wachtte ongerust waar ik bleef.)
Voorbereiding kleuren
Het voorbereiden van de zwarte kleurstof voor het beschilderen van het lichaam is een intens zweetdrijvend werkje, de temperatuur ligt rond de 35°C de luchtvochtigheid van bij de 100% doet de rest. De Jagua vrucht word eerst geraspt, de gebruikte rasp is een stuk uit de vleugel van een lang geleden in een riviertje neergestort vliegtuigje, de inzittenden hebben het waarschijnlijk overleefd want er werden geen body's gevonden door onze Wounaan jagers.
Eindeloos geduld
Deze jonge wounaan vrouw is een echt natuur talent, zij poseert als een profi voor de camera, het geduld van deze mensen is onvoorstelbaar zelfs kleine kinderen laten zich uren lang beschilderen, dit kan 4 tot 5 uur duren. De Wounaan behoren tot het volk van de Embera, toch zijn hun gebruiken en levenswijze totaal verschillend. Wounaan leven diep in het regenwoud van Darien NP. hebben hun eigen wetten en gebruiken. Hebben zelden contact met de moderne wereld. De Wounaan zijn bijna volledig zelf verzorgend, de Embera die ook uit verschillende onder groepen bestaan leven uitsluitend van toerisme. Zowel de Embera als de Wounaan, beschilderen hun lichaam,met het sap van de Jagua vrucht deze zwarte kleur beschermt tegen insecten en werkt als zonnebrandolie, de tekens hebben een rituele beduiding. De Embera gebruiken ook rode en blauwe kleuren. Van oorsprong komen zij uit het Amazone bekken in Brasil
Paleis
Enige kilometer van Uxmal vind je een van de kleinere stadjes die tot het rijk van deze koningen behoorde, Kabah staat in de kinderschoenen van de restauratie, het is een relatief kleine site die je in een tot twee uur goed kunt bezichtigen, de site is weinig bekent en zo goed als in geen reisprogramma opgenomen, hierdoor is het ook vergaande mensen vrij, hier een blik op het paleis van de onderkoningen.
Chickenbus
Deze vroegere Amerikaanse schoolbussen hebben reeds veel doorstaan, nadat ze niet meer aan de Amerikaanse veiligheidseisen voldoen gaan ze naar Mexico hier rijden ze nog drie jaar met toeristen, daarna vijf jaar met locals, dan gaan zij naar Guatemala, wegens de smalle wegen en korte bochten word in het midden een stuk verwijdert. Zij worden door de eigenaars prachtig beschildert. Wil je met zo een bus mee moet je rijdend op en afspringen, zij vertragen maar stoppen niet, je werpt je bagage op het dak waar een persoon stapelt en aan je bestemming weer naar beneden gooit rijdend. Dit heeft te maken met de Mara's onvoorstelbaar gewelddadige jeugdbendes die de chauffeurs afpersen, en voor verkrachting en moord niet terugschrikken, zij zijn actief in Honduras Guatemala en El Salvador. Chickenbus omdat er dikwijls kleinvee mee vervoert word maar ook omdat er zoveel mensen als kippen ingeperst worden. Dikwijls zijn er aan de zijkant oplagen als de bank vol is word daar een plank opgelegd en zit de volgende rij quasi op de schoot van de andere, erg avontuurlijk om mee te reizen. Voldoen ze niet meer in Guatemala gaat zo een bus naar Honduras of San Salvador ergens op weg naar het zuiden maakt hij dan zijn laatste rit en roest weg ergens aan de kant van de weg.
Mexico • San Cristobal de las Casas
Mexico • San Cristobal de las Casas
Agua Blanca
Tijdens een van onze vorige ontdekkingstochten rond onze thuis basis, hoorden wij van overvallen op de weg tussen San Cristobal en Palenque wij besloten een alternatief route die langer en slechter maar veiliger was te nemen. Langs de weg zag ik een bord Parque Agua Blanca daar het toch tijd was voor even rust besloot ik even van de weg te gaan. Wij ontdekten dit mooie stukje natuur geen mens te bespeuren behalve de parkwachter en een paar verkopers die duidelijk niet veel om handen hadden. Wij hadden een rustige picnic met het ontspannend murmelen van de watervalletjes.
Weinig bekend
Kabah is een satelietstad van uxmal enige km verwijdert van dit complex, de site staat nog in de kinderschoenen van restauratie, en is in zo goed als geen reisprogramma opgenomen, er is ook niet veel info over terug te vinden, het is wel interessant om er eens rustig rond te lopen zonder het gedrum van de vele toeristen.
Vendedora
Aan de ingang van de archeologische site van Tikal staan enige verkoopstalletjes, deze vendedora wilde wel op de foto, niet altijd vanzelfsprekend als je niet eerst iets koopt. ik had beter wat gewacht toen ik in de namiddag met mijn dochters terug kwam en die haar winkeltje hadden geplunderd, straalde ze helderder als de middagzon, dom maar daar had ik mijn cameraatje niet bij.
Flor del agua
Langs de oevers van de Rio Dulche de verbinding tussen Lago Izabal en de zee, drijven er ganse velden van deze waterrozen, het is een prachtig zicht deze planten nemen veel fosfaten op uit het water. een soort natuurlijke water filter. De bloemen zijn aantrekkelijk voor allerlei insecten. De grote velden wijzen echter op een hoog gehalte aan fosfaat dat in wasmiddel word gebruikt, veel mensen wassen gewoon in de rivier of er komt ongezuiverd water in de rivier terecht, de natuurpracht is dus ook een alarm teken van slechte water kwaliteit.
Afscheid van...Consti
Met deze gulle lach namen wij afscheid van Constitutión een prachtige vrouw met veel humor en een aanstekelijke lach. Ondanks de moeilijke omstandigheden waarin deze mensen leven zijn ze vriendelijk en humorvol. Aan de hand van het oudste meisje zie je de prachtige parel vogeltjes die ze voor 10 quetzal 1,50€ verkopen. Aan hun gezicht is te zien dat zij alles andere als gelukkig zijn met hun armoedig bestaan. Ik wil oproepen om toch iets te kopen ook deze maispoppetjes in Honduras, je helpt hun daarmee een meer menswaardig bestaan, en het zijn bovendien goedkope en mooie geschenken voor de thuisfront, bij mijn vrienden waren ze op elk geval een succes.
Tzutuhil eindafwerkin
Door de snelheid waarmee Constitutión haar hoofddeksel wist aan te leggen was ik niet mee met de foto's, zij had beloofd het maar een keer te tonen, ik bedelde dus om het nog eens te doen, de doorslag kwam toen zij hoorde dat de twee Maya meisjes bij mij mijn pleegdochters waren. Uiteindelijk deed zij het drie maal voor. Wij kochten dan verschillende van de vogeltjes gemaakt van kleurige parels, mooie geschenkjes voor vrienden. Ik hoor nog steeds haar aanstekelijke lach als ik naar de foto's kijk. Fantastische vrouw.
Tzutuhil 2
De Tzutuhil zag ik enkel in Santiago de Attitlan geen idea of ook nog andere dorpen deze specialiteit dragen. nadat het band gemeten was Zei Constitución dat zij het hoofddeksel kon aanleggen in 35 sec. Minder omdat ik haar niet geloofde maar omdat zij zo een heerlijke lach had, zei ik weer dat ik daar mijn twijfel bij had, weer had ik gelijk zij deed er 23 sec over, zij schaterde het uit en ik heb haar vergeven :-).
Tzutuhil hoed
Rondom het lago Attitlan zijn verschillende Maya dorpjes, In Santiago de Attitlan dragen nog veel vrouwen deze hoed Tzutuhil genoemd, hij bestaat uit een band, de cinta, met aan het einde een op een weefgetouw geweven kleurige band. Constitutión de dame op de foto beweerde dat hij 25 M lang is, ik twijfelde en aan een standje werd de band gemeten, ik had gelijk hij was 26,3 M. Constitutión was bereid EEN maal te tonen hoe de hoed word aangelegd, voorwaarde wij moesten een van de spulletjes van haar kleindochters kopen.. Hier zie je hoe zij begint.
Vis drogen
Na het uitnemen en versnijden worden de vissen gewoon op kippengaas in de zon gedroogd, sommige soorten worden ook gezouten om houdbaar te worden de meeste vis word echter de zelfde dag verkocht en consumeert. Erg hygiënisch gaat het er niet aan toe maar ze smaken wel heerlijk.
Visserij
Livingston is overlopen door toeristen de mensen daar zijn er niet zo blij mee, hun hoofd bezigheid is de visvangst in al zijn facetten, hier word de vis uitgenomen en in stukken gehakt om daarna in de zon te drogen, een foto mocht maar de mannen wilden niet herkenbaar op de foto, werd controleert. Enkel de geur ontbreekt :-))
Piraterij
Langs de oever van de Rio Dulche bij de monding in de Caribische oceaan staat dit fort, het getuigt van woelige tijden waar piraten de Rio opvoeren om de dorpen langs het Lago Isabal te plunderen. De Rio Dulche is de verbinding tussen het Lago Isabal en de zee langs de oever bevind zich het dorpje Livingston bewoont door de Garifuna afstammelingen van de vroegere slaven, het is een kleurrijk volkje en het stadje is lang niet zo armoedig als de rest van Guatemala meer te vergelijken met Belize. Het is een klein stadje waar je in een tweetal uur alles hebt gezien, dit is ook wel de grond dat de mensen daar duidelijk laten blijken dat zij de stormloop van toeristen grondig beu zijn, ze zijn totaal niet ingericht op toeristen weinig stalletjes. De visvangst schijnt hun belangrijkste bezigheid te zijn.
Lacandones
Na de leuke ervaring met het dochtertje vroeg ik broer om op de foto te gaan mama wilde eerst niet, ik zei dat ik toch moest kunnen bewijzen wat een mooie vrouw zo prachtige kinderen aan de wereld schonk, kwam ze fier als wat bij haar zoon staan, ik vind ze prachtig. Grappig toen ik vroeg hoeveel ik voor mama moest betalen lachte hij en zei die is gratis. Lacandon leven in het enige nog overgebleven stuk regenwoud van Palenque over de grens tot Peten in Guatemala. Zij leven nog gans traditioneel met weinig contact tot hun buren, een kleine minderheid leeft in Palenque zelf. Doordat zij zich nu meer toeleggen op productie van souveniers voor toeristen verliezen de jonge Lacandones steeds meer de voeling met hun leefwereld, zo kent amper nog 10% de werking van medicinale planten en kennen nog zo 35% alle dieren in hun omgeving. De invloed van de westerse wereld zorgt ook hier weer voor verarming van belangrijke kennis, hun wantrouwen en afstandelijkheid tegenover vreemden remt dit proces wel af maar hoelang dit nog goed gaat is ongewis. Hopelijk gaat deze bijzondere groep met hun cultuur niet onder. De jongen draagt nog het traditionele witte gewaad van de Lacandon.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
