Carolienduistermaat
Frankrijk • Rhone vallei en Provence
Frankrijk • Rhone vallei en Provence
Krijtrotsen Le...Trép
Aan weerszijden van dit mooie vissersplaatsje (6000 inw.) liggen krijtrotsen; in de haven liggen tal van viskotters. Le Tréport noemt zichzelf de zeepoort van Normandië. De sfeer wordt bepaald door smalle straatjes, het strand en de bars en cafés langs de kaden. In het dorp kun je aan de kant van de rotsen de steile trap "Escaliers de la Falaise" of met het kabelspoor naar boven voor een fantastisch uitzicht over de kust vanaf de Calvaire des Terrasses. Wij stonden gisteren echter met de camper boven, dus hebben het andersom gedaan, met de trap naar beneden en met het kabelspoor weer omhoog. Hier een kijkje op de krijtrotsen, genomen door een draaimolen die aan de haven stond.
Nieuwsgierig naar het
In tegenstelling tot het Zuiden van Ethiopië, het leefgebied van alle verschillende stammen, vinden de mensen uit het Noorden het leuk om op de foto te gaan. Zeker nu ze daar ook weten dat ze zichzelf terug kunnen zien. Als je onderweg ergens stopt weet je vaak niet waar al die mensen, vooral kinderen, ineens vandaan komen. In het begin vaak nog een beetje verlegen, maar na even praten en lachen en een paar foto's, steeds enthousiaster.
Gambia rivier
In het Park National de Niokolo Koba verbleven we 2 nachten in het Hotel Simenti aan de Gambia-rivier. Het hotel op zich was niet heel bijzonder maar de ligging was geweldig. Vanuit het hotel hebben we een paar tochten gemaakt over de Gambia-rivier en een safari door het Niokolo Koba park. Deze foto is vroeg in de ochtend genomen met boven de bomen nog een beetje ochtendnevel.
Vrouwenwerk
We zien dat hier regelmatig langskomen, die vrouwen die altijd met die zware vrachten op hun rug lopen te sjouwen. Van deze dame was bijna niets meer te zien toen ze met die bos op weg ging. Gelukkig had ik ook een foto gemaakt toen ze er onder kroop, waar ze ook nog wel om kon lachen.
Lake Langano
We waren 's morgens pas om 09.00 uur vertrokken uit Addis omdat het een korte rit zou zijn naar Lake Langano. Maar na een lunch die redelijk lang duurde omdat daar een watertje in de buurt was met veel mooie vogels, een lekke band, en een laatste stuk zandweg van ongeveer 20 km vol kuilen en gaten, kwamen we pas om 17.30 aan bij onze lodge. Uiteindelijk moesten we nog flink aanpoten om op tijd bij het meer te zijn voor de hele mooie zonsondergang.
Karo'tjes
Onderweg van Turmi naar de Omo-vallei kwamen we een groep Karo's tegen. De Karo zijn cultureel verwant aan de Hamar. Ze beschilderen hun lichaam met natuurprodukten en modelleren hun haar kunstzinnig. Ook deze kereltjes hadden mooie tekeningen op hun lichaam.
Richting Kosmadei
Eén van de vele mooie vergezichten onderweg naar Kosmadei. Volgens de reisgidsen het hoogst gelegen dorp op Samos met zijn karakteristieke uitstraling. Er wonen ongeveer 60 tot 80 mensen, veel mensen uit de omgeving of zelfs uit het buitenland zoeken de rust op en verblijven gedurende de zomer in hun geboortedorp. Kosmadei ligt halverwege het eiland tussen Karlovassi en Votsalakia op een hoogte van 700 meter in een werkelijk schitterend gebied. Rondom Kosmadei liggen de druivenvelden waarvan de bekende Samos wijnen gemaakt worden. Vele dorpsbewoners hebben een druivenveld, een of meerdere tuinen, een ezel, kippen, geiten, noem maar op. Dus de mensen kunnen zichzelf voorzien van groenten ,fruit aardappelen, melk ,kaas, eieren, vlees, druiven, wijn ect.
Haventje Samos
Wij vinden het geweldig om Samos met de quad te verkennen, omdat je hiermee ook off-the-road kunt rijden. We waren bij Samos-stad het havengebied in gereden om van hieraf de weg langs de kust te volgen. Een mooie route door een heuvelachtig landschap met prachtige vergezichten. Van bovenaf zagen we in de verte een paar huisjes en bootjes en besloten om daar, via een kiezelpad, naar toe te rijden. Eenmaal daar bleek er een taverne, een kerkje en een klein haventje, maar eerlijk gezegd, deze foto had op heel veel plaatsen op Samos genomen kunnen zijn.
Tempel Kathmandu
Eén van de vele mooie historische tempels in Kathmandu, die we de komende jaren alleen nog maar van de foto's zullen herkennen. Zal dit ooit weer herbouwd worden en hoelang zullen we daar dan op moeten wachten.
Myzithres rotsen
In het zuidelijke puntje van Zakynthos ligt Keri, een traditioneel dorpje met smalle straatjes en een fraai plein. Via een smalle weg kom je na zo'n 2 km. bij de spierwitte vuurtoren van Keri, aan de rand van de steile afgrond van de kaap met een hoogte van 300 meter. Iets voordat je bij de vuurtoren bent, leidt een weggetje links naar een traditionele taverne, waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over de rotsachtige kust en de twee grote rotsen, de zogenaamd "Myzithres". Hier hangt ook de grootste Griekse vlag in Europa (Guinness record), alleen toen wij er waren even niet.
Heilige mannen
Op deze site heb ik al heel wat foto's van heilige mannen langs zien komen. In Kathmandu heb ik er ook heel veel gezien, de één nog mooier uitgedost dan de ander. Ook op de plek waar ik deze twee mannen zag zitten liepen er wel meer rond, maar daarvan had ik het idee dat ze op zoek waren naar toeristen die wilden betalen voor een foto. Zo niet deze twee, die totaal niet geïnteresseerd waren in wat er om hen heen gebeurde, maar gewoon hun eigen ding deden.
Bellenblazertjes
Het is altijd leuk om bellenblaas mee te nemen op vakantie. Probleem in Ethiopië was wanneer kan ik het weggeven. Ik ben daar één keer op de onzalige gedachte gekomen ballonnen uit te delen op een markt, waarna ik vervolgens geen pas meer kon verzetten omdat er plotseling uit alle hoeken en gaten kinderen opdoken. Hier waren we bij een overnachtingsplaats waar 3 mannetjes rondliepen en ik het idee had dat er niet zo maar nog een stuk of 50 op konden duiken.
Jordanese...doedelzak
Jerash (in de oudheid bekend als Gerasa) is een stad in het noorden van Jordanië gelegen 45 km ten noorden van de hoofdstad Amman, aan de rivier de Jabbok. Gerasa wordt beschouwd als één van de belangrijkste Grieks-Romeinse-Byzantijnse steden in het Midden-Oosten. De stad was één van de Dekapolissteden. Het is thans een uitgebreide archeologische site. Maar wat ik zeker zo bijzonder vond was dat daar dit doedelzakkenorkest stond te spelen, die had ik niet in Jordanië verwacht. Gaf wel een apart sfeertje!!
Uitbundig versierd
De Karo vormen een kleine stam die met uitsterven wordt bedreigd. Volgens officiële tellingen zijn er niet meer dan 1.500 stamleden. Zowel de mannen als de vrouwen versieren zich uitbundig door hun hele lichaam te laten beschilderen. Daarnaast brengen de vrouwen vaak een scherp metalen voorwerp als versiering door de kin aan.
Markt Key Afar
Als fotograaf in Ethiopië mag een bezoek aan de markt van Key Afar zeker niet ontbreken. Hier komen de meest kleurrijke bevolkingsgroepen naar toe, de Galeb, Arbore, Karo en Hamar. Bij de mannen zagen we nog wel eens de traditionele rokjes gecombineerd met een modern t-shirt, maar de vrouwen waren vrijwel geheel traditioneel gekleed.
Openlucht naaiatelier
Natuurlijk een beeld dat je in heel veel landen ziet, zo ook in Kathmandu. Veel beroepen worden in de open lucht uitgeoefend; zeker iemand achter een naaimachine, is een veelvuldig voorkomend plaatje. In Kathmandu viel me op dat ze vaak op een mooi plekje zaten en niet zo maar langs de kant van de weg.
Trotse Gelada
In het Simien gebergte wandelden we tussen hele groepen Gelada bavianen. Hun hoofdvoedsel is gras; hiermee zijn ze de enige primatensoort die graast. Gelada's leven in groepen met aan het hoofd een dominant mannetje dat waakt over zijn harem en nageslacht. De volwassen mannetjes kunnen er wel een beetje woest uitzien, maar ik heb me geen moment onveilig gevoeld toen ik daar liep. De jonge mannetjes hebben onderling af en toe wel de nodige vechtpartijtjes, dat gepaard gaat met een heleboel lawaai, maar dat is meer macho-gedrag.
In het raamkozijn
In de kleine straatjes van Kathmandu zag ik vaak dit soort kozijnen, waar geen glas in zat, maar die afgesloten werden met een luik. Leuk als er dan net iemand, zoals dit jochie, naar buiten kijkt.
Op de veerboot
's Morgens vroeg met de veerboot van Banjul naar Barra. om van daaruit verder te reizen naar Juffureh. Juffureh is een plaats in de West-Afrikaanse staat Gambia, aan de noordelijke oever van de rivier de Gambia. Het dorp speelt een rol in Alex Haley's roman Roots: The Saga of an American Family, als het dorp van oorsprong, van de hoofdpersoon: Haley's voorvader Kunta Kinte. Juffure heeft ca. 370 inwoners. In 1996 werd een museum opgericht rondom het thema slavenhandel in de 18e en 19e eeuw.
Mursi-vrouwen
De Mursi is ook voor de Omovallei-begrippen een primitieve stam, omdat ze in hun gedrag nogal afwijken. Voorheen kenden de Mursi geen geldeconomie, bezit werd gedeeld en verder was er ruilhandel. Met de komst van de toeristen die wilden betalen voor het maken van foto's veranderde dit. Het gevolg is dat het geld door de mannen voornamelijk wordt gebruikt om drank te kopen en dat de toeristen behoorlijk agressief benaderd worden. De lipschotel dient om zich te onderscheiden van andere stammen en de mannen schijnen het mooi te vinden.
Batik-tekenaar
Op het programma stond een bezoek aan een batikfabriekje in Serrekunda. Ik keek dan ook een beetje vreemd op dat de fabriek een pleintje bleek te zijn waar het hele proces vanaf het tekenen, de kleurbaden, wassen en drogen in de buitenlucht plaats vond. En natuurlijk, last but not least, ook de verkoop, dus alles onder (g)een dak.
Rietschoven
Afgelopen weekend waren we in Giethoorn en hebben o.a. gefietst rondom de Wieden. In die gebied wordt heel veel riet verbouwd. Riet is een natuurproduct dat al sinds jaar en dag gebruikt wordt voor dakbedekking. Riet groeit in het water of aan de waterkant op natte, zoet tot brakke grond en behoort tot de grassenfamilie. Riet moet elk jaar in de wintermaanden (van januari tot april) worden geoogst, omdat het rietland anders "verlandt". Na het oogsten wordt het riet in dikke bossen gebonden (veldbossen). De rietsnijder zorgt er voor dat de veldbossen worden verwerkt tot kleinere bossen. Riet wordt al eeuwenlang als dakbedekking gebruikt. Een rieten dak wordt gemaakt van éénjarig riet, plusminus 2 meter lang, dun, recht, hard en blank. Het riet dat de rietdekker gebruikt is afkomstig uit Giethoorn en omstreken.
Durbar Square
Durbar Square zoals het eruit zag vóór de aardbeving. Een prachtig plein vol met schitte.rende historische tempels, duiven en heilige koeien. Je zag de lokale bevolking de tempels in en uitlopen en op de balkons werden de laatste nieuwtjes uitgewisseld. Het hele plein is totaal verwoest en ik las vandaag dat het minstens 20 jaar en vele miljoenen gaat kosten om dit weer enigszins te herstellen. Wat natuurlijk nog veel erger is, is dat de toeristen Kathmandu niet meer zullen bezoeken, omdat al dit moois verdwenen is en Nepal hierdoor een belangrijk deel van zn inkomsten mis zal lopen.
Straatspelletje
Na de ramp die Nepal heeft getroffen, waarbij het aantal dodelijke slachtoffers nog steeds toeneemt en er zoveel prachtige historische monumenten zijn verwoest, nog maar eens door mijn foto's gebladerd. Vooral bij de mensen vraag je je dan af waar ze op het moment van de aardbeving waren en of ze het overleefd hebben.