Going local/loco van Bhamo naar Bagan

Door: Shellyj

Geplaatst op Nov 25, 2011

Mingelbar from Myanmar!

Een vriendelijk land, met vriendelijke mensen. We reizen graag langzaam en het contact met de locals is leuk! Het lijkt dus een leuke ervaring om een aantal dagen op de boot te vertoeven en langzaam van het uitzicht te genieten. Omdat Myitkyina tijdelijk niet toegankelijk is voor toeristen (gevechten over een dam) vliegen we naar Bhamo, een plaats in het noorden van Myanmar, dichtbij de Chinese grens.

Bhamo - op de boot
Alles draait hier om te boot, dat is te zien, we hebben deck class tickets dus kopen we een mooi bloemig gevoerd kleedje om op te slapen. Dit blijkt geen overbodige luxe! We hebben een mooie spot vlak voor de ophoging, dit is de plek voor de monniken. Wat we ook doen, het blijkt mega interessant! Blond haar dat gekamd wordt, de backpack die open gaat, alle ogen zijn op ons gericht. Een poging tot broekverwisselen achter een longyi eindigd in een paar schreeuwen van de dames, dat deden we heeeelemaal verkeerd uiteraard! Toch lukt het en wij krijgen applaus!

Verder zijn onze boekjes mega interessant. Onze buurjongen zit heel de nacht de Lonely planet te lezen, en zo goed was zijn engels echt niet! Ook een interieurmagazine en de Columbus worden met grote ogen bekeken: "Waar is dit? Waar is dit??". Er wordt om ons gelachen en goed op ons gelet, maar vooral zijn onze medereizigers erg zorgzaam voor deze twee jonge dames alleen op reis. Banaantjes, koekjes, van alles krijgen we aangeboden, en als er iemand om ons lacht zien we dat ze gelijk aangesproken worden door onze beschermers "de buren".

De volgende ochtend worden we wakker van chanten van de monniken.. Een Thaise vrouw bij ons aan boord reist met een Birmese familie. Hen valt het op dat de monniken nog van niemand eten hebben gekregen (wij wisten eerlijk gezegd ook niet goed of we iets moesten geven of niet). Ze heeft besloten ze daarom ontbijt en lunch aan te bieden. De crew heeft zich uitgesloofd en chanten dat ons wekt is een bedankgebed voor haar. Erg mooi om mee te maken..

Op de trein in Mandalay
Na heel wat vrienden te hebben gemaakt vanaf ons mooie kleedje is de trip alweer voorbij, we komen aan in Mandalay. Omdat we deze stad al hebben gezien reizen we gelijk door naar Bagan, dit keer met de trein! Een andere ervaring, naast de bus en de boot. WEr is alleen nog ordinary class voor ons, maar we zijn blij dat er kaartjes zijn! Vol goede moed stappen we in de nachttrein. Weer worden we vergezeld door een heel aantal jongen monniken. In het begin nieuw voor ons maar een groot deel van de bevolking brengt hier een aantal jaren als monnik door. Het lijkt ons een goed bestaan. Meestal genoeg te eten en opleiding.

Acht uurtjes reizen is nu niets meer, denken we.. De boemel gaat rijden en we worden werkelijk alle kanten op geschud! Een van de backpacks valt van het rek, bovenop onze overbuurvrouw, ai!! sorry! We laten het maar zo en gebruiken hem voor voetensteun. Dit blijkt niet het enige waar dit handig voor is aangezien er aardig wat muisjes van links naar rechts rennen. Ondanks dit alles slapen we best goed, een geluk dat we op de boot ook niet goed hadden geslapen (een waar snurkkoor bevond zich met ons op de boot)! Ook de trein blijkt hier dus een beleving! Gelukkig gaan ze maar 45 km per uur :P.

Even uitrusten, tot de volgende in Bagan!