Maranopreis
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Gnaoua...t’bal’-tromm
Door de rituele gnauoa of gnawa muziek uit West- en Noord-Afrika wordt een trance opgewekt die therapeutisch zou moeten werken. De maâlems (meesters) gebruiken hierbij drie karakteristieke instrumenten: de ‘sintir’ of ‘guembri’ (driesnarige basluit), ‘qraqebs’ of ‘querqebats’ (metalen castagnetten) en ‘t’bal’-trommels. Hier in het kleine dorpje Kamhila ook wel Village Noir genoemd een bespeler van deze trommel.
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Gnaoua Sintir-speler
In de eerste plaats verwijst Gnaoua of Gnawa naar een bevolkingsgroep. Het woord zou ‘afkomstig uit Guinee’ betekenen, maar er bestaat ook een uitleg vanuit het Berbers, namelijk dat het woord is afgeleid van ‘aguinaoua’ wat ‘de zwarten’ betekent, afstammelingen van zwarte) slaven uit de Sudan en de huidige Sahel-strook die vanaf Senegal, Guinee en Guinee-Bissau onder meer de landen Mali, Burkina Faso en Niger bestrijkt. Na de val van de Mandingo- en Songhai-koninkrijken werden mensen uit de gebieden ten zuiden van de Sahara vanaf de zeventiende eeuw in groten getale verkocht aan de sultans van de Maghreb. Gnawa is ook een Marokkaanse soefi -orde en is een samen smelting van de klassieke soefi traditie met animistische elementen uit West-Afrika en Berber-invloeden. Tenslotte is gnawa rituele muziek uit West- en Noord-Afrika. Door middel van repeterende muziek wordt een trance opgewekt die de naam heeft zuiverend te werken. Hier één van de drie basisinstrumenten de drie-snarige basluit, sintir of guembri genaamd.
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Gnaoua-musicians
De Gnaoua ook wel Gnawa genaamd beschouwen zich als spirituele afstammelingen van Sidna Bilal, een van de gezellen van de profeet Mohammed. De familie van Sidna Bilal was afkomstig uit Ethiopië. In Marokko zijn de volgelingen met name de afstammelingen van slaven uit West-Afrika. Deze broederschap kan beschouwd worden als een samensmelting van de klassieke soefi-traditie en van animistische invloeden uit West-Afrika en van de Berbers. Door middel van hun muziek wekken zij een trance op die therapeutisch moet werken.
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Gnaoua-friends!
Aan de rand van de Erg Chebbi ligt ten zuiden van het bekendere Merzouga het piepkleine dorpje Khamlia, wat ook wel bekend staat als Village Noir. In dit dorp wonen (zwarte) afstammelingen van slaven uit landen als Soedan, Niger, Ghana e.d. De bewoners van dit dorpje zijn fameus in Noord-Afrika vanwege hun Gnaoua-muziek.
Bananen-jolijt !
Een paar dagen geleden plaatste ik een tweetal foto's van het bedelende Bananenvrouwtje op de markt van Xizhouzhen. Ze was zo blij met die paar overrijpe banaantjes die ze lospeuterde bij een kraampje. Het hele gebeuren was zo hilarisch dat ik mijn lachen niet kon inhouden. Zij hoorde dit en begreep onmiddelijk dat ik alles had gezien en grijnsde vrolijk terug. Nu begrijp ook waarom banaantjes als ik zie dat ze nog slechts één tand heeft........:-)
Bontmutsje
Op het plein van Lijiang lopen heel wat mensen rond ter vermaak van de vele (chinese) toeristen. Ook zitten er een paar te paard, verkleed als Mongoolse krijgers. Hier één van die krijgers, compleet met bontmuts.
Facade
Het Hawa Mahal paleis werd in 1799 door Maharaja Sawai Pratap Singh gebouwd. Het had als doel de vrouwen van zijn harem gelegenheid te bieden de jaarlijkse parade te kunnen zien zonder dat het publiek hen zag. Het is een heel smal (ondiep) paleis, feitelijk een facade met ruim 900 ramen met daaracher een gang. Door de openingen kon de wind verkoeling brengen, vandaar de naam Hawa Mahal, Paleis der Winden. Hier is prachtig te zien dat het feitelijk een facade is met nauwelijks een gebouw erachter
Preparing to leave
Het is zo'n acht uur, half negen in de ochtend als alle ochtendrituelen er weer een beetje opzitten. Nu is er juist prachtig licht om foto's te maken. We komen langs deze saddhu die ook klaar is met zijn meditatie en op het punt staat van zijn plekje aan de Ganges te vertrekken. Eerst maar is even de tulbanddoek netjes vouwen voordat die omgaat.
Plee-peeper-man !
In 2005, back in the old days, zag Vientiane er nog zeer relaxed uit. Hier aan de Mekongrivier (aan de overkant Thailand) kan je in de namiddag wat bijkomen van de hitte op één van de vele terrasjes. En met een lekker koud biertje in de hand genieten van al wat daar voorbijkomt. Deze riksja-man verkoopt wc-rollen, per stuk, per dozijn voor een handjevol Kippen.
Just sitting !
Maart 2011. We slenteren in de namiddag door de oude Medina in Meknes, heerlijk. Het is hier veel minder toeristisch dan bv Marrakech of Fes, het komt allemaal nog wat authentieker over. Mensen babbelen wat met elkaar in de kronkelende steegjes of zitten relaxed in de deuropening. Dit mannetje liet rustig een foto van zich maken en toen wij het resultaat lieten zien vond tie het geweldig.
Contact !
We zijn in een klein dorpje Zo'n 100kilometer van Lijiang. Op de plaatselijke markt komen van heinde en verre Naxi-mensen met hun spulletjes. Hier arriveert een oudere Naxi-vrouw met groenten in haar rugmand. Ik spot haar en zij spot mij ;-)
Mijmeringen.......
Op een klein pleintje in een dorpje in de buurt van het Erhai meer, zit dit oude Bai-vrouwtje wat in gedachte naar beneden te staren.
Olympic friendship
Op de olympische boulevard waaraan alle belangrijk sportgebouwen zijn gelegen staat dit kunstwerk. Het symboliseert de vriendschapsband die door de olympische spelen ontstaat. De Spelen van 2008 in Beijing zijn door de Chinese overheid aangegrepen om het imago van het land op te poetsen en China neer te zetten als een modern en mensvriendelijk land en de (terechte) kritiek van bv Amnesty International vwb de mensenrechten naar de achtergrond te drukken.
Bananenvrouwtje 2
Markt Xizhouzhen, Erzai meer. Banaantjes bedelen loont (zie foto 1) Hier kraait ze het uit van plezier en houdt een duidelijk overrijp exemplaar voor zich uit alsof ze de hoofdprijs heeft gewonnen, ze is zeer content met haar buit!
Het bananenvrouwtje
We slenteren al fotograferend al enige tijd rond op de markt van Xizhouzhen een dorpje aan de noordkant van het Erzai meer. Dan zien we dit oude vrouwtje met haar kleinkind op de rug. Zij bietst vrolijk kakelend voor nop wat overrijpe banaantjes bij een van de groentestalletjes. Blijkbaar is ze een bekende en geeft men haar wat, omdat ze waarschijnlijk geen geld heeft. Als een kind zo blij (latere foto) gaat ze er met de buit vandoor.
In de peiling........
Xizhouzhen is een van de grotere dorpen aan het Erhai meer en de markt daar heeft een regionale functie. Voedsel vertegenwoordigt nog steeds het grootste aanbod, maar zo links en rechts zie je ook de moderniteiten van de wegwerp-maatschappij opduiken; plastic dit en plastic dat....., snuisterij dit en dat. Veel vrouwen lopen vooralsnog in hun traditionele kledij rond, maar of dit nog lang stand houdt is de vraag. Nu is het nog een fotografie-walhalla voor de portrettist. Deze Bai-vrouw had me in de peiling op het moment van afdrukken, goede oren ? :-)
Observatie
Lijiang is zo zou je kunnen zeggen het Chinese Volendam, tig Chinese toeristen van heinde en verre bezoeken dit stadje. Op een plein zitten deze twee vriendinnetjes bij elkaar en bekijken scherp wat er zoal gebeurt. En als ze iets hebben gespot gaan de koppies bij elkaar en wordt er even bijgeroddeld wat dat dan wel is. Mij zagen ze niet staan :-)
Moesson !
Tis vandaag hopeloos weer, bakken regen en loeiende wind. Toch kan het nog wat heftiger. In 2005 bezochten we Laos in de staart van de regentijd en daar klettert het echt. Time for a lunch dachten we zo en droog gezeten, overzagen vanaf het overdekte buitenterras van de Scandinavian Bakery, de waterval die op Sisavangvong Road neerstortte.
Goedgemutst !
De dorpjes buiten de bekende toeristenplaatsen hebben veelal een zeer authentiek karakter. Op de markten in deze gehuchten zie je nog veel traditioneelgeklede vrouwen. Een van de grotere minderheidsgroepen in Yunnan zijn de Naxi, een van oorsprong uit Tibet afkomstige bevolkingsgroep. De vrouwen zijn meestal in blauw- enof rood- accenten gekleed en dragen een gelaagde muts op het hoofd, soms met een kleurige band.
Momotombo !
Vanaf de plek, Leon Viejo, waar zich eind 16e eeuw een ramp voltrok, uitzicht op één van de grote boosdoeners, de actieve vulkaan Momotombo, gelegen aan het Lago di Managua. Leon Viejo, het 'oude' Leon werd in 1524 gesticht door Francisco Cordoba en was één van de oudste Spaanse nederzettingen van de Amerika's. Cordoba werd hier vanwege vermeende rebellie onthoofd en bijgezet in de kathedraal van Viejo. Vanaf 1580 tot 1609 lieten aardbevingen en diverse uitbarstingen van de Momotombo al weinig heel van het stadje en in 1610 werd het door een finale uitbarsting begraven onder meters as. Bij toeval werden de resten teruggevonden in 1967, ook al duurde het enige jaren om vast te stellen om welke nederzetting het ging. Ook de resten van Cordoba (zonder hoofd!) werden in de restanten van de kathedraal teruggevonden. Het wordt wel gezien als het Pompeiji van Midden-Amerika en staat op de World Unesco Site. Wat nog altijd resteert in de dreigende aanwezigheid van Momotombo!
Verlegen lach !
Bij de uitgang van de Taj Mahal zien we groepen prachtig geklede Rajasthaanse vrouwen staan, das een buitenkansje denk ik en benader ze. Deze knappe vrouw wil wel, maar wendt op het moment supreme haar hoofd af. Haar verlegenheid maskeert ze met een mooie lach.
De krantenvrouw
Vanaf het grote centrale plein bij de kathedraal van Granada zie ik onder één van de arcades aan de zuidzijde deze krantenverkoopster zitten in de blakerende zon. De verkoop van krantjes wil niet echt vlotten - de mensen houden een kleine siesta vermoed ik - en ze kijkt wat sipjes voor zich uit.
Joy !
De oude haven van Jakarta, de Sunda Kelapa, is prachtig om te zien. Oude zeilschoeners, pinisi, worden met de hand geladen en van vracht ontdaan. Nog leuker is gewoon een klein bootje te charteren, een prauwtje. Vanaf het water ziet het er nog leuker uit. De bewoners aan de andere kant vonden het ozo grappig dat een stelletje Belanda's in dat gammele bootje zaten en hadden de grootste lol.
Oud maar trots !
We zijn met een chauffeurtje rond het Erhai meer aan het rijden en stappen uit in verstilde Bai-dorpjes waar normaal gesproken de toerist niet komt. Her en en der zitten de ouderen van het dorp op en bankje van het middagzonnetje te genieten. Foto's maken is geen enkel probleem. Prachtige doorleefde gezichten. Hier een oudere Bai-vrouw.