Jannekeh
Waterrad
Onderweg van Jodhpur naar Udaipur heb ik twee keer een waterrad met ossen gezien(ik heb gelezen dat dit veel voorkwam). Achter de ossen is een rad en een diepe put waar bekertjes aan een ketting hangen die het water uit de grond halen. Als de ossen lopen blijft het rad draaien. Als de man die erbij loopt moe is gaat hij er gewoon achterop zitten, een mooi gezicht
Nieuwsgierig
Het kwam nogwel eens voor dat wij moesten stoppen bij een spoorwegovergang en dat duurt heel lang in India dus maar even de benen strekken en kijken wat er nog meer te zien is. Een bus vol met mensen die ons nieuwsgierig aankijken, daar moet natuurlijk een foto van gemaakt worden. Hier kijkt volgens mij het hele gezin naar buiten en de buurman kan ook nog net iets zien, ze vinden het nog leuk ook
Winter in Nederland
Hoewel er al veel sneeuw uit de bomen waaide, ligt er nog aardig wat op deze takken. De pony's hebben een plekje gevonden waar nog wat te eten is.
Water halen
Onderweg van Kismar naar Jodhpur kwamen we deze vrouw tegen die bij een waterput bezig was. Op het moment dat ik uit de auto ging en naar haar toe liep zette ze net de kruik van haar hoofd. Ik vroeg haar of ik een foto mocht maken en of ze de kruik weer op haar hoofd wilde zetten. Ze begreep mij niet omdat zij geen Engels sprak, wel mocht ik een foto van haar maken. Ik gebaarde toen maar dat ze de kruik op haar hoofd moest zetten. Ze had er zelf veel plezier aan en ik heb verschillende goeds lachse foto's kunnen maken
Oude vrouw
Deze oude vrouw van zeer hoge leeftijd, 90 zoals ze ons vertelden, zat op een steen toen wij eraan kwamen en begon hard te roepen, (het leek op jodelen) om ons te verwelkomen. Je kunt zien dat ze ook aan het roepen is, moest veel kracht zetten en hing daardoor iets naar achteren. Ik vraag me wel af of de leeftijd klopt, omdat ze doorgaans niet zo oud worden. We hebben haar weer overeind geholpen waarna ze krom en met stok ons voorging zodat we haar hutje van stro en koemest konden bezichtigen waar een echt bed in stond
Marktkoopvrouw
Vroeg uit de veren om een bezoek te brengen aan de markt in Chicigastenango. Heerlijk om hier rond te lopen, zoveel Indiaanse maya mensen op de trappen voor de kerk waar ze hun bloemen verkopen, een mooi keurriijk geheel. Op het moment dat wij hier lopen is het nog rustig en koud, ze heeft haar vest nog aan, maar tegen 9.00 uur bruist het van de locale bevolking en de toeristen en de temperatuur begint te stijgen. Een belevenis, je proeft hier de echte sfeer van de indianen.
Zonsondergang
Zanzibar een prachtig eiland van Tanzania, om even een paar dagen tot rust te komen. Het was elke avond genieten van de mooie zonsondergang. Soms zag je nog een verdwaalde vissersboot binnen komen
Gaarkeuken
Om 12.00 uur gaat de gaarkeuken in Addis Abeba open . Er komen dagelijks ongeveer 250 mensen die gebruik maken van een voedzame maaltijd. De meeste hebben ook een plastic zak bij zich waar zij een een gedeelte van de pannekoek in bewaren zodat ze later op de dag ook nog wat te eten hebben. Eén van de doelen van de gaarkeuken is dat de mensen zich sterker gaan voelen waardoor zij op den duur weer in staat zijn om te werken en hun eigen kost kunnen verdienen
Gaarkeuken
In de gaarkeuken in Addis Abeba zorgt Dorcas ervoor dat de allerarmsten dagelijks een voedzame maaltijd krijgen. Drommen mensen namen hun bord met een pannekoek en soep in ontvangst en schransden het naar binnen. Je weet niet wat je ziet, met een brok in de keel heb ik hier tussen gestaan, deze mensen hadden echt honger. De meeste hadden wel een tevreden blik, zoals je op deze foto kunt zien
Oude stam
September 2009 een workshop fotografie gewonnen, dit ging uit van het landschapsbeheer Overijssel. De workshop werd gegeven door de bekende fotograaf Rob Elferink. Hij heeft mij de ogen geopend voor al het moois in de natuur. Ik maakte zelden foto's van de natuur mijn voorkeur ging meer uit naar potretfoto's, nu doe ik beide. Neem regelmatig mijn camara mee als ik een wandeling in het bos maak
Takkenvrouw
In de sloppenwijk van Addis Abeba werken veel vrouwen als takkendraagsters. Zij verzamelen brandhout, waarna ze de takken in bossen van dertig tot vijftig kilo op hun rug naar de stad dragen om te verkopen. Ze lopen een berg op met blote voeten van wel 25 km en dan ook nog weer terug. Vaak worden ze onderweg verkracht of mishandeld door boswachters, verschrikkelijk toch
Grappig
Deze dame begon met mij te praten in haar eigen taal. Omdat we elkaar absoluut niet begrepen moesten we er beide hartelijk om lachen en mocht ik wel een foto van haar maken, wel betalen he, dat heeft ze zeker bedoeld. Geeft niet was me de foto wel waard
Rugzak
Veel vrouwen in Guatamala dragen hun kind in een doek op de rug. Prachtige kleurijke maar stugge kleding en een geweven doek in dezelfde tinten. Het lijkt mij geen pretje om het te dragen
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
