Silver
Huisschilder?
Wandelend door de buitenwijken van Oaxaca zag ik deze wagen staan. Mijn eerste gedachte was, "als dit een huisschilder is hoef ik hem niet". Als hij zo netjes te werk gaat zo als hij zij auto onderhoud, nou dan zie ik het wel gebeuren, meer verf op de muur dan op het kozijn.
Wie het kleine niet..
De meeste mensen kennen wel diverse wilde dieren. Zeker de viervoeters zijn wel goed bekend. Dan is er nog een hele groep die vogels alleen al aan hun geluid herkend. Maar dan die kleine kriebellaars die overal rond kriebelen en krabbelen. Vaak ziet men ze over het hoofd, ja met maar 1cm lengte ben je natuurlijk ook niet echt zichtbaar. Maar kijk eens wat een mooie kleur deze groene zand loopkever heeft. Soms gewoon wat dichter met de neus bij de grond en nieuwe dingen zien.
Protest tekeningen
Ook in Oaxaca kom je wel wat muurtekeningen tegen. Alleen zijn ze hier minder als kunst uiting, maar meer als protest bedoeld. Je merkt ook dat deze mensen meer met de natuur bezig zijn dan bv in Puebla of Mecico City. Hier wil men echt dat de natuur beter beschermd wordt en dat het grote geld en de corruptie gestopt worden. Meer sociaal gedrag van de rijken. In gesprekken met mensen merk je ook aan alles dat ze graag willen dat hun kinderen studeren. Daar doen ze veel voor en in dat opzicht zijn ze streng voor hun kinderen. leren vinden ze belangrijk. Deze tekening trof in in de buitenwijk aan waar amper een toerist komt. In het centrum worden dit soort tekeningen iets minder getolereerd.
Bijzonder deurtje
We waren eigenlijk een dag te lang in Oaxaca voor wat wij daar wilden. Dus maar eens wat verder weg van waar de gemiddelde toerist loopt. In het centrum kom je zat toeristen tegen maar even buiten het centrum ben je als toerist vaak het te bekijken object. Wij liepen dus door wijken waar niet vaak een toerist komt en zagen pracht dingen. Zoals deze deur. Ook de elektriciteitsmeter en de hoofdwaterkraan vallen wel op. De mensen stonden wel vreemd te kijken dat ik dit wilde fotograferen. In Oaxaca trim je al gouw het is er bijna nergens vlak. Je loopt al snel steil naar boven of naar beneden. Dus een flinke wandeling is daar heel gezond. Een extra biertje os zo is dan ook niet zo erg.
Effe onderhoud laten.
Zoals in veel plaatsen in Mexico kan je ook hier je schoenen laten poetsen op straat. Alleen wij hebben zelden schoenen aan tijdens vakantie. Meestal lopen wij op sandalen. Maar ja die vragen ook onderhoud. Laat de locals ook wat verdienen en laat je schoeisel eens poetsen. Nou dat is met sandalen niet zomaar gedaan. Nee wij moesten maar naar de specialist, die doet wel aan sandalen. Dus met wat aanwijzingen naar deze meneer toe. Even netjes wachten op onze beurt en vragen of hij onze sandalen wil poetsen. Ja hoor, na een deskundige blik op het schoeisel neemt hij de opdracht aan. Hij doet een sok over zijn handen en gaat aan de gang. Enkele minuten later zijn de sandalen weer als nieuw. We geven een flinke fooi en iedereen is blij.
Monte Alban
Bezoek je de stad Oaxaca dan is de kans groot dat je een trip naar Monte Alban maakt. Een bijzondere opgraving. Monte Albán was de hoofdstad van de cultuur van de Zapoteken. Het ligt in de staat Oaxaca circa 9 km van Oaxaca in Mexico. De stad werd in ongeveer 600 voor Christus voor het eerst bewoond, maar begon na 500 v.Chr. echt te groeien. Aldus Wikipedia. Het is een van de weinige tours die aangeboden worden in deze stad. Je kan er ook goed op eigen gelegenheid heen, als je maar weet welke bus je moet nemen. Als je de goedkope tour pakt dan brengt men je naar de juiste bus op het juiste moment. Je hebt dan een x aantal uren om er rond te dwalen dit speek je vooraf af met de operator. Het is een enorm groot complex, op de foto is ongeveer de helft te zien. Omdat het boven op een berg ligt heeft men ook een pracht uitzicht over de omgeving. Men ziet de stad, het vliegveld en de enorme bergen die Oaxaca omringen. Een bijzonder landschap. Let wel het kan er erg warm worden en anders dan bij vele andere opgravingen zijn hier nergens verkopers met drank of iets dergelijks. Alleen bij de ingang is een winkeltje en een restaurant. Schaduw is er nergens te vinden. Het beste kan men een bezoek in de ochtend plannen. Als liefhebber moet je deze gezien hebben, hij is heel anders dan de Maya tempels van b.v. Yucatan. De weg er naar toe met de bus is de rit al waard. Dwars door de armenwijk van Oaxaca. Je ziet dan een beetje hoe mensen zonder een goede baan zich door het leven slaan.
Geen hoge hakken
In veel steden in Mexico hebben ze goed geplaveide straten. Maar er zijn ook genoeg oude steden en dorpen waar men nog van die zogenaamde kinderkopjes bestrating heeft. Bestrating van voor de asfalt tijd, maar nog steeds goed te gebruiken. Alleen in die tijd dat die straten werden aangelegd hadden vrouwen nog geen naaldhakken zo als nu in de mode is. Hier zie je de plaatselijke bevolking dan ook bijna altijd op behoorlijk vlakke schoenen lopen. In de winkels zijn die naaldhak schoenen wel te koop maar ik kan me goed voorstellen dat de dames hier niet graag mee door deze straten flaneren. Als je al een dame ziet op dat schoeisel is het vaak een toeriste. En iedereen kijk haar aan en na vanwege de ongemakkelijke manier van lopen en lacht inwendig. Maar ik vind dit soort bestrating wel meehelpen aan de aparte sfeer in deze mooi gekleurde straten.
De dag van de vlag
Loop je niets vermoedend om 9 uur in de morgen het stadsplein op is er een en al bedrijvigheid. Alles dat een uniform draagt is aanwezig. En in Mexico zijn dat er veel. Alle scholen hebben hun eigen uniform. Natuurlijk de diverse militaire afdelingen zoals ook de brandweer en de politie. En allen zijn aanwezig met een flinke afvaardiging. Wat staat er toch te gebeuren? Na wat navraag blijk dat het niet alleen mijn verjaardag is maar ook de dag van de vlag. Het feest is dus jammer genoeg niet voor mij. Elk jaar krijgen diverse groepen een nieuwe vlag, de oude wordt ritueel verbrand op het dorpsplein. Diverse notabelen houden een toespraak en delen de nieuwe vlag uit aan de diverse scholen, politiekorpsen of wie er dan ook aan de beurt is. Voor ons moeilijk voor te stellen maar hier een hele serieuze zaak. Indrukwekkend om mee te maken. Het hele gebeuren duurde meer dan 2 uur zonder de repetitie. Het is een groot feest.
Oude kop
In het oude klooster van Oaxaca zijn nu een museum en een etno-botanische tuin gevestigd. Het museum laat de complete geschiedenis van Oaxaca, van de Monte Alban hoogtijdagen t/m de huidige gebruiken en gewoontes zien. Dus ook veel over het dagelijkse leven, veel over mezcal, pottenbakkers en weefgetouwen. Een pronkstuk van dit museum is een schedel, ingelegd met blauwe edelstenen, die de Azteken in de 15e eeuw in Monte Alban hebben begraven, omdat ze dit beschouwden als een heilige plek. In die tijd was de stad al lang verlaten door de Zapoteken. Ik ben geen museum bezoeker maar dit museum wil ik aanbevelen. Buiten natuurmusea ga ik zelden of nooit zo'n gebouw binnen. Maar hier was ik totaal verkocht, de manier waarop zij het brachten maakte mij hunkeren naar meer, ik wilde elke kamer zien. Ik was zo slim om in de middag te gaan, buiten was het te warm binnen heerlijk koel. Het oude kloostergebouw werkt mee aan de aparte sfeer. Nu is het wel weer zo dat ik historie ook wel een warm hart toedraag. Maar deze wandeling door de geschiedenis van Oaxaca was geldig. Er is voor iedereen wel iets van zijn gading. Zijn het niet de oude ambachten dan zijn er wel kunstwerken of juwelen en niet te vergeten de oude boeken. Kortom ben je in de stad Oaxaca bezoek de Santo Domingo kerk waar het Museo de las Culturas de Oaxaca is gevestigd. Overigens is de kerk van binnen ook wel het aanzien waard. De botanische tuin van een van mijn eerdere foto's zie je vanuit dit museum mooi van boven.
Aandachttrekker
In Oaxaca zijn er veel kunstzaken. Op kunstgebied is er alles te krijgen (te koop). Deze winkel echter verkoopt alleen kunst van plaatselijke kunstenaars die traditionele dingen maken of op een traditionele manier werken. Zo zijn er stoffen die gekleurd zijn met verf gewonnen uit luizen of kruiden. Er is aardewerk in een zwarte kleur zoals alleen in Oaxaca gebruikelijk is en nog veel meer. De grote panterkop was geflankeerd door nog 2 exemplaren. Gemaakt door een plaatselijke keramiek kunstenaar. Het is best een grote winkel waar ook leer- en zilverwerk, als ook bijzonder glas te koop is. Het is hier iets duurder dan op de markt die 10 minuten lopen hier vandaan ligt, maar daar zag je soms de China stickers van ver al zitten.
Botanische tuin Oaxac
Een bezoek aan de stad Oaxaca is niet compleet zonder een bezoek aan de botanische tuin. Of je moet een planten hater zijn natuurlijk. In een voormalige kloostertuin is een pracht verzameling bijeengebracht van planten die in de staat Oaxaca voorkomen. Dat zijn er nogal wat in deze staat is er veel diversiteit aan florahabitat. Hoog, midden en laaggebergte maar ook bossen en vlaktes. In deze tuin zijn het voornamelijk de seculenta zeg maar de vetplanten en de cactussen verzameld. De tuin is alleen onder begeleiding van een gids te bezoeken. Dit omdat er in het verleden te veel planten werden gestolen of vernield. De gidsen zijn er voor Spaans, Engels en Duitstaligen. Let op niet elke dag is elke taal aanwezig. Vlak bij deze super mooie tuin ligt een museum dat ook het bezoeken waard is. Vanuit een van de ramen van museum is deze foto gemaakt. Ik heb diverse mensen gesproken die de tuin bezocht hadden en iedereen was zeer te spreken over de gidsen. De rondleiding in het GB en het DE duren +/- 2uur die in het Spaans maar 1 uur.
Op de markt is je pes
In veel landen is de markt de plek waar je moet zijn om het land echt te leren kennen. Zo ook Mexico, lekker gezellig kijken hoe het dagelijkse leven aan je voorbij trekt. Bovendien zijn de prijzen vaak aan de lagere kant. Let wel dat je geen toeristenmarkt hebt maar echt een voor de lokale mens. De taal hoef geen probleem te zijn met handen en voeten tekenen kom heel ver. Het leuke is ook de manier waar op die markten vaak in elkaar steken. Het brood tussen de tasjes en de kleren en even verder op staan men gewoon levende dieren te verkopen. Je blijft je verbazen.
Straatverkoop
De een staat dagelijks met zijn marktkraam langs de rand van de straat, de ander loopt de hele dag over het grote plein in het centrum van Oaxaca. Deze 2 dames zagen we elke dag op het plein bij de grote kerk hun koopwaar proberen te slijten. Als wij zo ergens tussen 8 en half 9 een ontbijtje probeerden te scoren kwamen deze dames al volgepakt naar onze tafel met de vraag of we nog wat wilden kopen. Als wij dan in de avond rond 9 uur op het plein wat muziek gingen luisteren dan waren ze er nog steeds. Een hard bestaan we hebben in 4 dagen tijd maar 1x gezien dat er iets verkocht werd. Ik zie hier nog niemand met al die kilo's op de nek rondschouwen. Toch hadden zij altijd een glimlach op hun gezicht.
Geen pensioen
Het is niet overal als in Nederland dat je vanaf een bepaalde leeftijd geld van vadertje staat krijgt. In Mexico moet je op hoge leeftijd nog aan geld zien te komen door werk of door te bedelen. Vaak zie je dan ouderen iets verkopen. Ze zitten ergens in een hoekje waar regelmatig volk langs komt en proberen daar wat bij te verdienen. Het viel mij op dat er in Oaxaca veel bedelaars waren terwijl ik die in Mexico stad en in Puebla helemaal niet heb gezien. Net als ik het ook niet ken van Yucatan, ook hier is bedelen een zeldzaamheid. Over het algemeen zijn de Mexicanen te trots om te bedelen. Dit vrouwtje wil ook liever iets verkopen dan zomaar geld in de handen gedrukt krijgen. Maar met een flinke fooi was ze wel heel blij. We kregen een extra gebedje mee.
Steeds hoger en hoger
Met de bus van Puebla naar Oaxaca wordt nogmaals duidelijk hoe bergachtig dit deel van Mexico is. Mexico stad ligt al op 2000m plus Puebla ligt niet lager. Maar onderweg naar Oaxaca kruipt onze bus steeds hoger. Ik ben wel wat gewend na al die jaren in de alpen. Maar hier is het echt hoog we gaan over de 3000m heen. Het landschap is bijzonder en de reis van meer dan 4 uur is zeker niet vervelend. De flora wisselde ook regelmatig van cactus naar stuiken en dan weer eens loofbomen of vreemde dennen. Gelukkig hadden we een normale chauffeur, maar ja we hadden dan ook de ADO genomen. Iets duurder maar wel zeer betrouwbaar. Dit is na jarenlange ervaring van busrijden in Mexico.
Lange wachttijden
In Mexico hebben ze iets met skeletten. Overal kom je ze tegen, grote, kleine, wit/zwarte of bont gekleurde. Deze zaten te wachten wij een winkel. Ik denk dat er niets van hun gading was want erg druk was het er niet. Ze hadden dus allang naar binnen gekund. ;-) Leuk is het wel als je die figuren overal tegen komt. Zelf heb ik al een kleine verzameling van dit soort figuren in het klein, die diverse dagelijkse werkzaamheden uitbeelden. Als je met ze op de foto wil a.u.b. 1$ betalen.
Bijzondere hoeksteen
lopend door Puebla kom je ogen te kort. Overal zijn er wel leuke details te vinden. Zo ook bij dit gebouw met zijn bijzondere hoeksteen. Over het algemeen is er in de Amerikas in de bebouwde omgeving altijd wel bijzonders te ontdekken maar je moet het wel vinden. Vaak zijn het kleine subtiele dingetjes, zoals een deurklopper of een kleine steen met een diertje of zo. Maar deze viel toch wel op ook omdat hij nogal groot was, en het huis er verder redelijk sober uitzag. Loop dus niet zomaar rond maar kijk ook vaak genoeg wat hoger dan normaal. Wie weet stoot je je neus nog eens aan iets bijzonders ;-))
Niet te missen
Ben je in centraal Mexico dan zijn de vele kerken niet te missen. In het oude centrum van Puebla bv Is er amper een straat te vinden zonder kerk. En de een is nog groter dan de ander. Ga je er binnen dan sta je vaak versteld van de rijkdom die er soms vanaf straalt. Soms zijn het sobere maar vaak rijkversierde kerken met pracht beelden of schilderijen.
Juweeltjes
In Mexico kom je best regelmatig oude auto's tegen. Maar meestal zijn het vw kevers of vw busjes. Dit soort pickups zijn wat zeldzamer. Maar zo af en toe kom je dan dit soort juweeltjes tegen. Niet als nieuw maar nog heel netjes. Zal wel van een echte liefhebber zijn. Ik kan er van genieten. Zou zo willen huren en door Puebla willen rijden :-))
Net als in de film
Dat Cholula het van de toeristen moet hebben is wel duidelijk. Een vervaarlijk uitziende trein/bus wordt er gebruikt om de toeristen te verlokken om een ritje door het dorp cq stad te maken. Persoonlijk loop ik liever en het gebied waar het om gaat in Cholula is niet zo groot. Maar dit vervoermiddel ziet er wel leuk uit. Alsof elk moment een groep treinrovers uit de een of andere zijstraat kan komen. Het deed mij meteen denken aan de vele Zorro en cowboy films uit vervlogen tijden.
De verboden foto
Cholula bezoek je meestal van wegen de kerk op de heuvel. Deze heuvel is niet natuurlijk maar aangelegd door mensen handen. Naar het voorbeeld van de vulkaan Popocatépetl die in de verte te zien is. De Spaanse veroveraars hebben de tempel omgebouwd tot een kerk. Als een artikel over Cholula gaat staat er altijd wel een mooi plaatje bij van de buitenkant van deze kerk. Na een flinke klim kan je deze kerk ook van binnen bezichtigen. Foto's maken binnen is verboden. Helaas voor de oppassers had ik deze foto al gemaakt voordat ik het bord gelezen had dat fotograferen verboden is en voordat ze me konden beletten te fotograferen. Ze zijn er behoorlijk streng en sturen je gewoon weer naar buiten als ze merken dat je toch stiekem een foto wil maken. Ook gaan ze zo staan dat een mooie foto maken vaak niet lukt. Maar soms heb je mazzel. Overigens de weg naar boven is ook voor rolstoelers geschikt gemaakt, maar dat kost wel heel wat kracht.
Cholula
Bij een bezoek aan Puebla hoort een bezoek aan Cholula. Alleen voor de naam zou je al willen weten hoe het er uit ziet. Meestal zie je foto's van de Iglesia de Nuestra Señora de los Remedios mooi boven op de berg met op de achtergrond de vulkaan. Nou dat lukt alleen als je een drone gebruikt heb ik nu gezien. Maar het stadje dat helemaal tegen Puebla aan is gegroeid is wel leuk om te bezoeken. De weg naar de kerk is eg stijl maar eenmaal boven wordt je beloond met een mooi uitzicht en kan je de prachtige kerk van binnen bekijken.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
