JVersteeg
17 Laughs
17 laughs Op weg van de woestijn van Jaisalmer naar Jodhpur in het oosten van Radjastan, Noord India kwamen we de hele dag voorbij honderden bedevaartgangers, die soms dagenlang vele kilometers aflegden op weg naar een religieus festival. Onder hen deze groep jonge meiden, die op 20 meter van een stoet jonge mannen liepen. Toen we ons autootje stopten en uitstapten ontstond er onder hen een druk gekwebbel. Toch bleven zij hun weg volgen, TOTDAT 1 van de meiden uit de groep sprong en naar mij toe rende om mijn hand te schudden. Toen brak het ijs en rende de hele groep lachend op mij af. Vervolgens gingen zij op zo’n 10 meter afstand rsutig staan kijken terwijl ‘hun’mannen’ ons nieuwsgierig bezochten. Onze chaufeur bevestigde dat zij nog nooit buitenlanders ontmoet hadden; Ik denk dat ik nog nooit zoveel lachende mensen op 1 foto heb kunnen zetten.
The lady in yellow
In het hectische centrum van Jodhpur werden wij onverwacht door 3 verkopers een specerijen winkeltje ingetrokken, waar ons door 3 verschillende mannen allerlei ‘must haves’ werden aanbevolen. Wij wilden graag wat poeder mee naar huis nemen om Indiase thee te kunnen maken, maar kregen het maar niet voor elkaar meteen ‘to the point ‘te komen. Toen we na een half uur wat geirriteerd de winkel uitliepen, stond deze in het geel gewade vrouw om de hoek uit te rusten. Het gaf zo’n mooi rustgevend gevoel. De zon die haar gele sari nog net iets aanlichtte, de gele pilaren en haar zorgsame blik.
Cleansing time
De beroemde Jama Mashid (ook wel Grote Moskee of Vrijdagsmoskee genoemd) werd in de 17e eeuw gebouwd. Deze moskee met drie marmeren koepels is één van de grootste moskeeën ter wereld en de fraaiste van de ca. 40 moskeeën in Delhi. Dagelijks komen hier duizenden Moslims voor hun gebed. Elke moskee die wij bezochten had op de binnenplaats een rechthoekige vijver met ‘rijn’ water. Menig moslim-bezoeker gaat eerst rustig aan de vijver zitten, om daarin zijn voeten, handen en gezicht te wassen alvorens de moskee te betreden.
Ganges Wash
De bezigheden in en rondom de Ganges in Varanasi hebben een grote indruk achter gelaten. Binnen 15 meter afstand kun je spelende kinderen, een zich wassende koe, kledingwassende Indiers en een crematie aanschouwen. Overdag lagen daar bootjes tussen verspreid die bij zonsop- en zonsondergang met toeristen op en neer voeren. Dit mannetje waste zich zorgvuldig in het heilige water.
The Violin Man
Dit oude mannetje fleurde het pittoreske fort van Jaisalmer met regelmaat op, door de smalle straatjes te voorzien van zijn typische vioolmuziek. Hij vertelde ons, dat hij zijn eigen muziek schreef en tientallen nummers uit zijn hoofd kende. Zijn viooltje was in dergelijke slechte staat dat we bang waren dat deze plots uit elkaar zou vallen. Er bleven dag in dag uit echter vrolijke deuntjes uitkomen.
Desert Boy
In de woestijn net buiten Khuri, zaten we, te midden van een aantal kamelen, te wachten op de zonsondergang. Dit kleine mannetje probeerde hier een slaatje uit te slaan, door een kleine varieteit aan drankjes aan de man te brengen. Wij hadden wel zin in onze dagelijkse dosis Cola (anti bacterieel) en dus kwam hij op ons af en nestelde hij zich vlak voor ons in het zand.
Kleurrijk drogen
Het plaatsje Mandawa doet spookachtig aan. Het oude centrum is veelal verlaten. Her en der kom je nog wel prachtige oude Haveli’s tegen (Het woord Haveli is van oorsprong Perzisch en betekent "ommuurde of ingesloten plaats". Waarschijnlijk benadert "landhuis" of "herenhuis" nog het dichtst de oorspronkelijke betekenis) De Haveli’s zijn vaak achtergelaten tijdens het einde van de Engelse koloniale periode, doorde rijkere familie’s van de hoogste kasten. Zij keren 1 a 2 keer per jaar terug om het plaatselijke festival te vieren en de rest van de tijd wordt de Haveli bewoond door de armere ‘bewakende familie’ die ervoor zorgt dat het gebouw bewaakt en bijgehouden wordt. Deze families leven hun leven en doen vanzelfsprekend ook hun was, die op de foto langs de balustrade van de eerste verdieping wordt opgehangen. Het gezicht van de ‘tribal women’ is vaak bedekt met een transparante doek die haar gelaat verbergt voor onbekende volwassen mannen.
Samen in het zand
Dit kleine manneke van misschien net 1 jaar kwam ik tegen, bovenop een grote hoop kleine steentjes midden op de straat in Jaisalmer. In zijn geconcentreerde gezicht de witte vegen van het stof van de stenen. Toen ik de eerste foto van hem genomen had (2 dagen geleden geplaatst), snelde zijn iets oudere, ook in het zand spelende zusje op hem af. ‘Together’? was de vraag… Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen.
Tussen de spijlers
Dit kleine meiske kwam ik tegen toen we het park uitliepen, waar Mahatma Gandhi in 1948 gecremeerd was. Het was er druk met vele Indiers en toeristen. Daarbij was het bloedheet en terwijl mijn vriend wat water op zocht om zijn gezicht te verfrissen, viel mijn oog op dit kleine meiske, die mij vanaf de andere kant van het hek aan bleef staren. Haar moeder had de taak het park schoon te houden en was druk aan het werk om lege waterflesjes en papier te verzamelen. Haar kleine broertje zat in de schaduw met wat blaadjes te spelen. En…zij bleef mij maar aanstaren.
Snel en goedkoop van.
Toen wij in 3 weken zowel Vietnam als ook Laos wilden bereizen, kwamen er we al snel achter dat de oversteek per bus erg lang zou duren en zeer vermoeiend zou zijn. Vluchten leken het meest logisch vanaf Hanoi naar Vientane, waarna we vanaf Vientane de bus konden nemen, maar zelfs dat kwam op zeker ander halve dag reizen neer. Uiteindelijk kwamen we terecht bij [url="http://www.laoairlines.com/#p7GPc1_1" target="_blank"]Lao Airlines [/url]die rechtsstreeks van Hanoi naar Luang Prabang vliegt voor 122 euro per persoon. Dit was fantastisch. We vlogen om 10.30 uur vanuit de Hanoi en landden om 12.00 uur in het pittoreske Luang Prabang, waar we in de middag meteen de Khuangxi waterval konden bezoeken. De extra dagen konden we nu mooi langs de Mekong Rivier doorbrengen.
Twee emmertjes....
We stopten ons oldtimer autootje bij een klein rural-schooltje langs de weg op zo’n 60 km van Bikaner. Toen we uitstapten en richting het kleine schoolplein liepen, realiseerden we ons dat we de pauze helaas gemist hadden en de kinderen net naar binnen waren gegaan om de lessen te hervatten. Net toen we om wilden keren, maande het hoofd van de school ons terug te komen en gaf hij ons een tour langs alle klaslokalen. Onderweg van het ene naar het andere lokaal kwamen we deze twee rakkers tegen. Zij hadden de taak gekregen om samen water te halen voor de kindertjes in hun klas. Toen ik hen vertelde dat ik een foto wilde nemen draaiden zij zich samen om terwijl ze het water lieten stromen.
Red Beauty
Ze maakte deel uit van een grote groep vrouwen die ons passeerden in de smalle straatjes in het fort van Jodhpur. In eerste instantie was mijn camera niet opgevallen, aangezien wij om de hoek op een klein terrasje zaten. Toen zij ons net voorbij was, werd ze er echter op geattendeerd door een van de andere vrouwen. Zij draaide zich om en lachte ons wat verlegen toe. Haar gezicht wegvallend in de vele kleurrijke sari’s van de rest van de groep.
El Cobre
Liggend op een heuvel vlakbij de stad Santiago de Cuba,is dit prachtige bedevaartsoord El Cobre zeer zeker een bezoek waard. In de kerk liggen allerlei items die veel bekende Cubaanse sporters als eerbetoon hebben achter gelaten. Zo ligt er bijvoorbeeld de gouden medaille van de Olympische Hoogspring-legende Javier Sotomayor, die vandaag de dag nog steeds het wereldrecord in handen heeft.
Waiting for the...bus
In het verlaten stadje Mandawa leek het wel alsof iedereen een paar jaar eerder bij het horen van een alarm alles had laten liggen en weggetrokken was. Het stond vol met prachtige koloniale panden, maar het was er stil, bijna spookachtig. Op maar een paar plaatsen liepen wat ezeltjes en sporadisch kwamen er vrouwen langs, in prachtige kleurrijke sari’s. Het was dan ook een verrassing toen wij op een gegeven moment een hoek omgingen en daar jongeren aantroffen die luidkeels riepen en gebaarden. Zij waren in afwachting van de bus chauffeur van de oude schoolbus waar zij, klaar voor vertrek, al half uithingen.
Voorkom diefstal van.
In steden als Rio de Janeiro, waar de crimilateit al decenia hoogtij viert en waar je je nooit helemaal veilig waant, zou ik reizigers het volgende willen aanraden. Neem voor de zekerheid een oude Portemonaie mee op reis met daarin allerlei verlopen bankpasjes en gegevens. Mocht je namelijk gedwongen worden om je portemonaie af te staan, dan kan deze daarvoor gebruikt worden. Draag verder niets meer bij je dan nodig is. Geen grote armbanden, geen ketting of waardevolle ringen. In een reisportemonaie, binnen de broek kunnen het hoognodige geld en een bankpasje bewaart worden Last, but not least zou ik mensen willen aanraden in Rio-stad de spiegelreflex niet mee de straat op te nemen. Wij gebruikten in de stad een klein Sony Ixus cameraatje. S’avonds downloaden we vervolgens thuis steeds te dagelijkse foto’s en filmpjes op een kleine externe harddrive, zodat we deze herinneringen niet kwijt zouden zijn, mochten ze ertoch met de camera vandoor gaan.
Family Spirit
Deze, er ietwat onverzorgd uitziende, Indier kwam ik tegen in een buitenwijk van Jaisalmer, in de oostelijke woestijn van Radjastan. Hij verkocht handgemaakte tasjes voor zijn blinde zus, die op een krukje naast hem zat. Zijn blik, zijn ongewassen haar en zijn lieve zorgzame houding tegenover haar trokken mijn aandacht.Zijn dreadlock-haar stak wild alle kanten op. Ik heb met behulp van een Engels sprekende vriend van hem een paar minuutjes met hem kunnen praten. Zijn zus was pas een paar jaar blind en hij had beloofd haar te vergezellen in de rest van hun leven.
Als blikken....
Toen bij in de buurt van Bikaner een benzinestation opzochten kwam dit mannetje van de andere kant van de weg, in rap tempo nieuwsgierig naar ons toegelopen. Op ongeveer 2 meter van onze auto bleef hij doodstil staan, waarna hij ons vanaf dat punt minuten lang doodstil bleef aanstaren. Het voelde alsof hij dwars door ons heen keek.
Sadhu Eenvoud
Veelal in het oranje gekleedde Sadhus zijn wel gerespecteerde Hindu priesters die al het materialisme en sexuele binding achter zich gelaten hebben om hun leven in het geheel te wijden aan de godsdienst. Er leven zo’n 5 miljoen Sadhu’s in heel India. Vaak overnachten zij in grotten, in de bossen of in tempels. Het is de gewoonte van de Indiers om Sadhu’s te voorzien van kleine donaties, waarmee zij hun eten en drinken kunnen kopen. Deze Sadhu kwam ik al rokend tegen op de oever van de heilige Ganges rivier in Varanasi. Zijn rust en eenvoud intrigeerde mij. Het was daarbij indrukwekkend mij te beseffen dat Sadhu’s in hun leven niet met vuur in aanraking mogen komen en daarom ook niet gecremeerd mogen worden. Aangezien dit rondom de Ganges wel de gewoonte is, worden de lichamen van de Sadhu’s als alternatief met zware stenen midden op de rivier te water gelaten om zo door het heilige water omringd te worden.
Oranje Boven
Dit mannetje kwam ik op straat tegen in het prachtige plaatsje Bundi. Hij mengde zich met zijn dorpsgenoten in de hevige voorbereidingen van het festival dat die avond door de straten zou trekken. Het was zijn taak een klein generatortje naar het einde van het dorp te trekken, zodat deze vanavond gebruikt kon worden voor het aanlichten van de praalwagens.
102 years of historie
Dit 102 jaar oude mannetje verwelkomde ons in het pittoreske dorpje Khuri, zo’n 30 kilometer boven Jaisalmer. Hij zat rustig op een stenen plateau en volgde onze bewegingen. Het intrigeerde mij dat deze man zoveel meegemaakt moet hebben in het prachtige noorden van India. Hij moet zich de Engelse bezetting nog perfekt kunnen herinneren en zo ook de moord op Mahatma Gandhi in 1948. Ik had hem zoveel willen vragen… maar hij sprak helaas geen engels.
Colourfull Tulbands
In Radjastan dragen de meeste oudere mannen een tulband. Deze 6,5 meter lange banden geven bieden hen warmte in koude perioden en koelte in de zomer. De kleuren van de tulband geven ofwel de professie, dan wel de leefstijd van de personen weer. Herders dragen bijvoorbeeld effen roden tulbanden en mannen boven de 70 dragen de tulband meestal in effen wit. Deze man had een kleurrijk geheel op zijn hoofd en bewaakte daarin de ingang van de rattentempel in Bikaner.
Hotel Surya, Een Oase
Het is een echte aanrader om in Varanasi te overnachten in [url="http://www.hotelsuryavns.com/" target="_blank"] Hotel Surya[/url]. Hoewel zeer zeker een bezoek waardig, is Varanasi een redelijk hefitge plaats om aan te doen. Het is er druk, op bepaalde dagen van de week ook erg vies en daarbij maak je langs de Ganges rivier overdag allerlei indrukwekkende / aangrijpende rituelen mee. Ik vond het daarom fijn om in hotel Surya, op zo’n 20 minuutjes met de TukTuk van de rivier, helemaal tot rust te kunnen komen. Wij betaalden maar 1100 Rupees per nacht en genoten van de vele faciliteiten die geboden werden. Er was een mooi zwembad, een heerlijke wellness / massage clinique, er kon voor een kleine vergoeding gebruik gemaakt worden van het internet . Daarbij werden tegen zeer schappelijke prijzen dagelijks comfortabele trips aangeboden en kon er heerlijk in de tuin gegeten worden.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
