Globetrotteramsterdam
Wodka als ontbijt!
Het is koud in mijn tentje. Het flesje water dat ik bij me heb is al bevroren als ik midden in de nacht naar de wc moet. Hopeloos slaperig de kou in om beloond te worden met de prachtigste sterrenhemel. Als ik in de ochtend wakker wordt en na het ontbijt op pad gaan rijden we langs vrienden van mijn chauffeur. Ik ben nog steeds aan het bijkomen van de kou van de nacht. We worden hartelijk onthaald. Niet alleen met koekjes en kaas, maar ook met wodka. En hoe gek het ook klinkt. Na Mongolie snap ik de wodka. Want hoe koud je het ook hebt, van wodka wordt je in mum van tijd heerlijk warm. Deze meneer was onze gastheer. En zelf ook niet vies van wat wodka. Na de wodka volgde overigens de snuiftabak en de arak en uiteindelijk ook de thee. En je kunt twee dingen doen. Je verwonderen of je verbazen over de wodka op het vroege tijdstip. Ik hou het bij verwonderen!
Power girl!
13 is ze dit meisje. Aishol Pan. Geboren in een familie van Eagle hunters. Tenminste de mannen dan. Want vrouw en jagen met een adelaar dat was niet volgens de traditie. Door een toevallige ontmoeting met een Israëlische fotograaf die haar vader overhaalde probeerde ze het. En met succes. Want dit 13 jarige meisje versloeg tijdens het Golden Eagle festival in 2014 met afstand alle aanwezige mannen. Inclusief haar meer dan trotste papa! Ik had het voorrecht een aantal dagen bij deze familie te wonen. Haar en haar familie mee te maken. Hoe bijzonder. Aan de ene kant een heel gewoon meisje van 13 dat volop aan het puberen is en school het liefst overslaat, en aan de andere kant een briljante jaagster die meer dan een is met haar paard en adelaar. Ik heb respect voor haar. En denk met een glimlach terug aan de ochtend dat ze mij paardrijles gaf, ik die nog nooit op een paard gezeten had...
IJsbergen meer in...b
De blokken ijs in het meer hier komen van de gletscher. op het moment dat ik er ben is er behoorlijk wat stroming van het meer naar de zee. De ijsblokken draaien om een van de ijsblokken heen en al snel bedenk ik me dat dit mooi vast te leggen moet zijn. Oefening in lange sluitertijden. In dit geval bijna een minuut.
Chasing the light!
Het is koud hier aan de kust aan de overkant van het ijsbergenmeer Jukulsarlon. Waar ik bij het meer nog een beetje in de luwte stond sta ik hier volop in de wind. De thermometer in mijn auto geeft -5 aan maar door de wind voelt het als -15. Fotograferen met lange sluitertijden wordt een uitdaging. Damp die al snel ijs wordt op mijn lens. Maar als ik zie hoe mooi het licht door de ijsblokken op het strand valt voel ik eigenlijk ook geen kou meer.
Maasai Woman
Eigenlijk wilde ze niet op de foto. Maar toen iedereen weg was kwam ze naar me toe, pakte mijn hand. Nu wilde ze wel. Weg van alle andere mensen. Dat ik speciale gast van de chief was zal ongetwijfeld ook nog wel meegespeeld hebben.
Wildebeast on the run
Migratie in het zuidelijk deel van de Serengeti. Een schouwspel waar je uren naar kunt kijken. Duizenden wildebeasts die voorbij rennen. Stof opwerpend en door instinct gedreven worden.
Almost a Maasai...War
Vlak bij de Ngorongoro krater kwamen we een paar van deze Maasai jongens tegen. Ze zitten in de overgangsrite van boyshood naar warriorhood (Emuratta). Ze zijn besneden, dragen zwart en moeten een aantal maanden met hun leeftijdsgroep buiten de boma doorbrengen. Als deze periode voorbij is zijn ze officieel Maasai Warrior, met alle plichten die daarbij horen.
Loving zebra's
Een kudde zebra's op de vlakte van de Ngorongoro. Ogenschijnlijk staan ze daar allemaal alleen. Totdat ik deze twee in de gaten kreeg. Dicht tegen elkaar aan, alsof er niemand anders om hen heen bestond.
Stonetown
Stonetown is bekend om haar mooie oude houten deuren. Al slenterend door de smalle straatjes van de oude stad kom je inderdaad pracht exemplaren tegen.
Maasai boy
Maasai dorpje vlak bij Masai Mara NP. Pas nadat ik eerst een aantal foto's van de vrouwen gemaakt had wilde dit jongetje ook wel voor me poseren.
Maasai woman
Een dorpje bij Masai Mara. Mijn fototoestel nog in mijn rugzak. Eerst zitten, kijken, praten. Vele vragen en antwoorden over en weer later maakte ik dit portret.
Just another girl.
Een dorpje waar de tijd even stil stond. Waar de drukte van de dag met alle toeristen al achter de rug was. Heerlijk om de tijd te nemen om te zitten. Praten. Lachen. Delen. Elkaar aankijken en niet weten wat de ander denkt. In dat dorpje schoot ik prachtige foto's.
Wijsheid. Man in...te
Het begon al donker te worden en de mensen in de tempel maakten zich klaar voor een speciale ceremonie. Die ceremonie had ik gemist als ik niet met deze man aan de praat was geraakt. Simpel. Eerlijk. Vertrouwd. Wederzijds respect. Wijsheid.
Gewoon een meisje'
Ze liep even met me mee. Verlegen maar wel nieuwsgierig. Toen ze genoeg moed verzameld had tikte ze me aan. Ze wilde op de foto. En toen ik haar de foto liet zien rende trots als een pauw terug naar haar vader, mij aan een arm meetrekkend.
Lachende man
Ik liep te slenteren op een van de lokale markten in Bangalore. Keek mijn ogen uit naar alle kleuren en bedrijvigheid. En verbaasde me erover dat iedereen op de foto wilde. Deze man bleef mijn hand maar schudden en zeggen dat hij op de foto wilde. En daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen!
Parasols
Hoe toeristisch ook, Chiang Mai blijft een erg leuke stad. En ook buiten de stad is van alles te zien. Zoals de plek waar ze parasols maken en beschilderen.
Dansende jongen
Slenterend over de Zaanse Schans, soms even wegdromend bij jeugdherinneringen die weer boven kwamen drijven. Zo zittend in het zonnetje kwamen de dansers voorbij. Ook een groepje kinderen. En dit jongetje stal al dansend en lachend de show!
Spelend jongetje in..
In de openingen tussen de stenen rondom Tipu Sultans Palace speelde hij hide & seek met me. Wel op de foto, niet op de foto. Heb een hele reeks, sommige bewogen omdat hij zo snel weer wegdook.
Mae Hong Son
Wil je even weg van toeristisch Thailand? ga dan naar Mae Hong Son. 20 min. vliegen vanaf Chiang Mai. Maar je kunt ook met de bus. Mae Hong Son ligt verscholen tussen de bergen. Ademt rust uit en het lijkt alsof de tijd er stil heeft gestaan. Een dorpje waar de politie de tuktuk chauffeur nog voor je belt en waar je als toerist met open armen zeer warm verwelkomd wordt.
Onbevangen
Vrijdag middag. De rust is al over het dorpje neergedaald. Mijn gids wordt met open armen als een goede vriend ontvangen. Die combinatie zorgde ervoor dat ik rustig rond kon lopen. Rond kon kijken. Met handen en voeten een praatje maken. Poseren voor de foto hoefde even niet meer.
It's all in his hand
Serene rust. Zomaar tientallen buddha's op een rij. En opeens trof ik een rijtje waar als offers van alles in de handen was geplaatst. Van bloemen tot muntjes. Maar deze sprong er echt tusen uit.
Long Neck Karen
Een vrijdagmiddag. Lome warmte. Rondlopen in een dorpje waar het leven ondertussen gewoon doorgaat. En dan een meisje. Onbevangen. Maar wel gevangen door een nek met koperen ringen.
Look at me!
Elke stap op een van de Galapagos eilanden is een stap met verwondering. Een niet te beschrijven gevoel. Het onbekende omdat je niet weet wat je aan zult treffen. Anders dan wat de gids je al vertelt heeft. Maar alles zelf te beleven, te aanschouwen, in zulke grote aantallen en zo dicht bij. Dat maakt een bezoek aan de Galapgos zo bijzonder...
Verkoopster
Otavalo. De markt. Ze verkocht die typische witte bloesjes die die vrouwen in Otavalo dragen bij hun traditionele kleding. Gouden ketting maakte het plaatje rond. Ik moest gewoon naar haar kijken.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
