Kaatje64
Biertje?
We bezochten de Dorze, een stam die in de Arba Minch regio leeft. We zagen hoe vrouwen aan het spinnen en weven waren en hoe ze koeken maakten van gefermenteerde pulp van de blad van de 'valse bananenplant'. Heel graag lieten ze zien hoe volgens hen bananenbier gezamenlijk gedronken moet worden. Bést lastig zonder morsen!
Sadhu ritueel3
De meeste Sadhu's komen dus op jonge leeftijd naar de tempel, verlaten hun vertrouwde omgeving, zijn zeer toegewijd en trouwen niet. Ze beginnen als primary, studeren en mediteren heel veel, worden dan secondary, en na vele jaren van devotie kunnen ze supreme worden. Deze zeer wijze mannen zijn o.a. te herkennen aan hun lendendoeken van boombast. Na een half uur bidden sluit de tempel weer. De mannen en jongens kussen elkaars voeten als teken van respect en vervolgen hun dagelijkse bezigheden.
Sadhu ritueel2
Sadhu's die in de tempels, maar ook in het dorpje verblijven komen erheen om te bidden. De Sadhu's hebben van jongs af aan een roeping, ze kiezen zelf voor het leven als sadhu, waarbij ze hun leven aan God geven. Ze leven van wat ze aangeboden krijgen en bedelen dus niet. Omdat ze geloven dat God overal is, hebben ze geen afbeeldingen en bidden voor alles en iedereen.
Sadhu ritueel1
We hadden het geluk een bijzonder ritueel mee te maken bij een tempel in een klein dorpje in Orissa waarvan ik de naam even niet terug kan vinden. Het heiligste deel van de tempel is 23 1/2 uur van de dag gesloten en om precies 17.00u komt één van de Sadhu's de deur van de tempel openen. Er wordt een enorme bronzen klok geluid en een sadhu loopt rond terwijl hij op een gong slaat. 4 primary Sadhu's lopen dan om het heilige deel heen, al teksten prevelend en water op de tempel sprenkelend.
Betelnoten??
In het buitenland zijn de vreemdste soorten fruit en groente te vinden. Op een marktje ergens in Orissa zag ik deze vruchten waarvan ik dacht dat het betelnoten waren. Nu ik op internet heb gekeken ben ik daar niet meer zo zeker van. De frisgroene kleur vond ik erg mooi.
Duin45
Er zijn in de Sossusvlei in Namibië slechts 3 rode duinen die officieel beklommen mogen worden: Duin 45(80m.), Big Mama (110m.) en Big Daddy (220m.) Hoewel wij 's morgens stoer gezegd hadden alle 3 te gaan beklimmen, bleef het door de hitte bij de 45km. van de oceaan af liggende Duin 45.
Topje van de ijsberg
In Patagonië zijn de mooiste ijsbergen te zien, in ongelofelijk veel vormen, maten en kleuren blauw. Heel indrukwekkend, maar wat we zien blijft slechts het topje van de ijsberg...
Vrolijke meid!
Het is alweer 3 jaar geleden dat we in Ethiopië waren. Het land staat bij ons nog steeds met stip op nummer één en ook de mensen waren qua uiterlijk bijna altijd prachtig! Dit meisje kwamen we onderweg tegen. Ze was erg vrolijk en nieuwsgierig.
Haven Buenos Aires
De oude haven van Buenos Aires is gedeeltelijk gerenoveerd, aan de overkant van de brug zijn heel moderne gebouwen komen te staan. Hoewel het oude gezellige gedeelte met z'n vele restaurantjes mijn voorkeur heeft, is de tegenstelling van oud en modern erg mooi om te zien.
Mooi!?!
Terwijl de visser zijn op het meer gevangen visjes zat schoon te maken, stonden de maraboe's geduldig te wachten tot ze wat toegeworpen afval konden verschalken. Mooi van lelijkheid!
Vers gebakken vis!
Op weg naar Addis Abeba hadden we een stop bij een klein haventje. De gevangen vis werd meteen schoongemaakt en op een kleine markt verkocht. Daar kon men het laten bakken en meteen opsmikkelen. Kan het ook niet bederven!
Op een erf..
Toen we in dorp Inka Wasi rondliepen kwamen we op een erf terecht waar een groepje vrouwen zat te kletsen en wol aan het spinnen was. Na contact gemaakt te hebben konden we daar leuk rondkijken.
Schatjes!
In het noorden van Peru ligt het dorpje Inka Wasi. Er wonen indianen die honderden jaren geleden door de Inka's vanuit Ecuador hierheen gedeporteerd werden. Omdat ze in de bergen op 3000 meter hoogte wonen, geïsoleerd van de buitenwereld hebben ze hun levensstijl en klederdracht behouden. Deze kindertjes waren erg kleurrijk aangekleed.
Hebbes!
Nog eentje dan van Mongolië. Bij deze test werd de adelaar met oogkapje op meegenomen een ongeveer 200 meter hoge berg op. De jager te paard moest onder aan die berg de adelaar 'roepen', wat een beetje klinkt als heel hard 'ieieieuw' (of zo :-) Het kapje gaat af en het is de bedoeling dat de adelaar op de roep plus het stuk vlees in de hand van de jager af komt en landt op de in een dikke leren handschoen gestoken arm. Regelmatig had een adelaar helemaal geen zin in dat gedoe, draaide een rondje en ging lekker ergens tegen de bergwand zitten. .. Ook zagen enkele adelaars een rode rugzak of muts aan voor een stuk vlees en moesten diverse toeristen het ontgelden, u bent bij dezen gewaarschuwd :-D En vandaar dat ik er best van overtuigd ben dat adelaars in vrijheid terug kunnen keren na die 7 jaar. Lang verhaal, deze adelaar landde keurig bij 'de baas'.
Op weg...
De vlakten in de Altai in west Mongolië zijn eindeloos. Met de besneeuwde bergen op de achtergrond ontstaan er iedere keer weer de mooiste schilderijen!
Trotse kazak
Al die adelaarjagers waren uiteraard prachtig aangekleed en erg stoer met hun adelaars en paarden, maar in de stad Olgii zelf (waar in de buurt het festivalterrein was) kwam ik deze stoere kazak tegen.
Familie uitje
Ondanks dat het adelaar festival een behoorlijk hoog toeristen gehalte heeft, komen er ook mensen vanuit de weide omgeving kijken naar de jagers die hun beste beentje voorzetten. Dit gezin kwam in een ouderwetse Russische motor met zijspan aan scheuren om maar niets van alle sensatie te missen...
Jagers testen
Behalve de testen die de jagers met de adelaars deden, moesten ze ook hun kundigheid te paard laten zien. Er werden 3 blokjes op ongeveer 30 meter afstand van elkaar in één lijn gelegd. De jager moest in volle galop de blokjes van de grond zien te pakken, terwijl ze vaak nog alleen met een enkel aan hun zadel vast zaten. Spectaculair!
Adelaar in Mongolië
De adelaars die de jagers op het adelaarsfestival gebruiken zijn altijd vrouwtjes. Die zijn namelijk groter en feller, zie hier een adelaar zonder hoofdkapje. De vogels worden gevangen als ze jong zijn en worden daarna dagelijks getraind. Na ongeveer 7 jaar worden de vogels weer vrij gelaten om de rest van hun leven in vrijheid te leven.
Aankomst Eagle Hunter
Het was een prachtig gezicht om de mannen aan te zien komen rijden met de grimmige bergen op de achtergrond. Hun paarden waren opgetuigd met feestelijke teugels, zadels enz. De adelaars zaten met oogkapjes op, op een vaak mooi bewerkte standaard die op het zadel steunde.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
