Schopman
Traditioneel geklede.
Chefchaouen is een stadje in het Rif-gebergte. Het ligt 120 km ten zuidoosten van Tanger en 65 km ten zuiden van Tetouan. Van oorsprong is dit stadje een vestingstadje, bedoeld als verdediging tegen de Portugezen die Marokko binnendrongen. Het werd in het jaar 1492 door de Moorse vluchtelingen gesticht. Chefchaouen is erg schilderachtig en staat bekend om zijn vele helder blauw geverfde huizen. Het vele blauw dat Chefchaouen zo'n sprookjesachtig aanzien geeft, heeft ook een praktische functie. Blauw werkt namelijk koel, insecten werend en ontsmettend. De medina, het oudste deel van het stadje, is prachtig en we wandelden naar hartenlust en blij verrast door de wirwar van blauw straatjes. Het staat bekend staat als een van de mooiste steden van Marokko.
Weerspiegeling...besn
Onder een wolkeloze, strakblauwe hemel bood ons de in het Laguna Chungará weerspiegelde, besneeuwde vulkaan Parinacota, een fantastische aanblik. Het Laguna Chungará ligt op een hoogte van 4500 m in de meest noordelijke provincie van Chili, eveneens genaamd Parinacota. We kwamen hier via weg CH 11 die vanaf de aan de Grote Oceaan gelegen stad Arica over de kleinere stad Putre naar het oosten voert. Omdat er vanaf zeeniveau bij Arica van west naar oost binnen een afstand van slechts ca. 200 km tot het park een hoogteverschil van 4500 m overwonnen moest worden, bleven wij 1 dag en nacht in Putre dat op een hoogte van 3000 m ligt, om aan de hoogte te wennen en hoogteziekte te voorkomen. Het park ligt slechts 9 km vanaf de grens met Bolivië waar in de nabijheid vulkanen zijn tot ca. 6600 m.
Close-up van...zandst
Het is heerlijk om lekker lui op het strand in het zonnetje te liggen en te genieten van alles wat een verblijf dicht bij de zee aantrekkelijk maakt. Voor mij is dat naast op deze wijze passief te genieten eigenlijk toch meer actief bezig zijn. Dan pak ik mijn fototoestel en ga op zoek naar fotografische onderwerpen die je op het strand kunt vinden en die mij boeien. Soms zijn dat simpele kleine dingen die door veel mensen niet worden opgemerkt. Een voorbeeld daarvan is te zien op deze foto. Een zandstructuur in warm licht. De zandstructuur krijgt reliëf door de lage zonnestand en daardoor worden ook de vormen geaccentueerd. Gewoon gefotografeerd aan het strand bij Hoek van Holland, 10 km vanaf mijn woonplaats Naaldwijk. Als je eens een keer geen verre reis kunt maken, blijf dan gerust in Nederland want dichtbij huis is de wereld ook boeiend als je daar oog voor hebt.
Gedecoreerde alpaca..
Ditmaal een foto die het niet zozeer moet hebben van artistieke kwaliteiten maar meer van een beetje humor. Alpaca's en lama's zijn in Zuidamerikaanse landen gedomesticeerde diersoorten die door de inheemse bevolking worden gehouden. Op deze foto zie je een fraai met rode pluimpjes in zijn/haar oren uitgedoste alpaca. Soms dragen de dieren ook pluimpjes van een andere kleur. Hun eigenaars doen dat om onderscheid te kunnen maken tussen de groepen. Deze sierlijke pluimpjes zijn natuurlijk veel fotogenieker dan de smakeloze gele plastic troep met nummer die onze koeien krijgen toebedeeld. Ik vond dat de rozerode decoratie van de alpaca qua kleur een mooie eenheid vormde met de vaag afgebeelde flamingo's op de achtergrond. Daarbij ontlokte de achteloze blik van de alpaca mij een glimlach. Ik nam deze foto bij het Laguna Colorada. Dit meer heeft een prachtige rode kleur (vandaar de naam) en ligt in de Reserva Eduardo in de uiterste zuidwesthoek van Bolivië, vlak bij de grenzen van Chili en Argentinië.
Roze, roodbruine en..
Hoewel je in IJsland bij Landmannalaugar, bij Kars in Oost-Turkije en in de Rocky Mountains soms mooi gekleurde bergen ziet, overtreffen de Argentijnse en Chileense Andes absoluut je stoutste verwachtingen. In geen enkel Europees gebergte zijn de kleuren zo uitbundig als hier. In de Andes zit veel koper (het groen) en ijzer (het rood). Wat de foto betreft werd ik verder getroffen door de vele diagonale lijnen in het landschap die worden doorkruist door 2 parallelle streepjes van kleine steenslagweggetjes. Deze creëren met de diagonale lijnen een Z-vorm die mij opviel. Op het bovenste weggetje in dit desolate landschap zijn kleine paaltjes te zien. Om hier te komen moet je het volgende doen: 1. Bij Purmamarca westwaarts over weg 52 richting Susques daarna 2. het zoutmeer van Olaroz in zuidwestelijke doorkruisen vervolgens 3. in zuidelijke richting over een steenslagweg naar Olacapato Grande en verder 4. bij het plaatsje Salar de Pocitos het zoutmeer oversteken en naar Tolar Grande rijden Ik maakte deze foto tussen Olacapato Grande en Tolar Grande. We zagen in Tolar Grande een klein hotelletje maar de eigenaar was niet aanwezig dus hebben we toen in onze SUV overnacht.
Zandsteenformatie...o
De onheilspellende lucht boven deze zandsteenformatie in het "White Pocket" gebied in Utah stelde ons een onprettige confrontatie met de weergoden in het vooruitzicht. Wij (mijn vrouw, een vriend en ik) waren, met onze 4-wheel drive en gewapend met een GPS, hierheen gereden over uitdagende weggetjes (dirt roads) vol mul zand. Toen we waren uitgestapt en hier rondliepen om interessante foto's en mooi filmmateriaal te maken versomberde het weer nadat eerst de zon nog had geschenen. Het dreigende weer, dat zo onverwacht dreigde los te breken, zette gelukkig niet direct door maar bleef nog lang genoeg boven het gebied hangen om deze foto te kunnen maken. White Pocket is een prachtig natuurgebied met de meest onverwachte surprises in de vorm van grillige door erosie gevormde zandsteenformaties die brainrocks worden genoemd omdat ze op hersens lijken. White Pocket is een onderdeel van Grand Staircase National Monument in het zuiden van Utah
Bijzondere...zandstee
Op de foto zie je de zandsteenformaties van "White Pocket". Dit is een klein deelgebied van het Grand Staircase Escalante National Monument in Utah. De zandsteenformaties in White Pocket zijn zeer grillig van vorm, vandaar dat men voor deze rotsen op de naam "brainrocks" is gekomen. Ze lijken inderdaad op hersenen. White Pocket is een bijzonder interessant gebied maar het is moeiliijk te bereiken en je hebt absoluut een 4-wheel drive auto met high clearance nodig om er te komen. Dit omdat de weggetjes er naartoe meestal onder een dikke laag zand liggen. Om de richting te bepalen en vast te houden is verder een GPS en eventueel een kompas onmisbaar. Wij, een vriend, mijn vrouw en ik, waren hier met onze gehuurde SUV en tent en hebben hier in de wildernis overnacht omdat we graag tijdens de ochtend- en avonduren bij het mooiste licht van de dag wilden fotograferen en filmen. Het weer zat mee en het werd een ongelooflijke ervaring.
Pelgrimstocht naar El
De grootste bedevaart van Spanje, de Romería del Rocío, wordt jaarlijks met Pinksteren door tienduizenden pelgrims in het stadje El Rocío in Andalusië, gehouden. Uit alle windstreken komen de pelgrims te voet, te paard, met tractoren en op praalwagens naar El Rocío om daar de heilige Maagd Maria te eren.Ze gaan met groepen uit hun parochie, de zogenaamde broederschappen. Ze zijn soms een week onderweg en slapen dan vaak in de open lucht om van de sterrenhemel te genieten. Eenmaal in El Rocío aangekomen verzamelen ze zich in huizen van hun eigen broederschap. Het karakter van dit feest is religieus maar ook een feest van vrolijkheid en verbroedering. Er vloeit veel drank en er wordt rijkelijk gegeten. Voor toeristen is men erg hartelijk, vriendelijk en gastvrij. Meer dan eens werden we in El Rocío uitgenodigd om wat bij mensen mee te eten en te drinken. De flamenco werd uitbundig gedanst en gezongen en overal was muziek. De uiteindelijke climax, als de Maagd uit de prachtige witte kerk op een praalwagen naar buiten wordt gedragen, wordt voorafgegaan door vele rituele en muzikale momenten. Voor veel Spanjaarden is dit het belangrijkste evenement van het jaar. En het schouwspel is adembenemend. Het stadje El Rocío zelf is prachtig. Met zijn fraaie witte geveltjes en ongeplaveide schilderachtige straatjes doet het denken aan aan een openluchtmuseum in een western decor. Kortom een absolute aanrader om hier enkele dagen rond te zwerven en bij de feestelijkheden aanwezig te zijn. Er is in El Rocio, 3 km vanaf het centrum, een zeer verzorgde camping, genaamd La Aldea, die het hele jaar geopend is. Er is een restaurant en een zwembad en er zijn afgebakende plaatsen.Verder zijn er ook enkele bungalows. Als je de feestelijkheden wilt bijwonen is het raadzaam zeer tijdig te reserveren en dat geldt dan ook voor alle andere accommodatie in de directe omgeving.
Klif omgeven door...m
Deze foto maakte ik bij de Cabo Ortega in Galicië, noordwest Spanje. Het had al de hele dag geregend toen we hier, aan het einde van een dag, in mei, met onze kampeerauto aankwamen. Op deze kaap staat een vuurtoren en er is een parkeerterrein waar je onder goede omstandigheden een mooi uitzicht over het kliffenlandschap in de oceaan hebt. Maar alles was nu grijs, grauw en mistroostig en het uitzicht was nulkommanul. Het was de hele week voorafgaande week al kwakkelweer geweest en we wilden eigenlijk zo snel mogelijk naar het zuiden en naar de zon. Eerst maar eens hier in de kampeerauto overnachten, dan zien we morgen wel verder dachten we. Toen ik de volgende morgen om 06.00 uur wakker bleek er boven verwachting beloftevol weer op komst. Er kwam mist uit zee opzetten en de opkomende zon kleurde de nevel rondom de klif die voor ons het dichtstbij was een beetje. Ik kon toen deze foto maken van dit onverwachte uitzicht.
Kustgebergte met zand
Rijdend met onze gehuurde SUV over de route 5, de grootste en snelste verbindingsweg tussen Noord- en Zuid-Chili kwam ik tussen de kustplaatsen Caldera en Chañaral in de Atacama-woestijn dit landschap tegen. Het kustgebergte van Chili is zeer interessant en ruig. Op deze foto zie je tussen het gesteente zand en lavaresten die op de bergkammen mooie lijnen vormen. Stoppen op weg 5 is eigenlijk niet toegestaan maar omdat het landschap me erg boeide en omdat het op de weg erg rustig was, ben ik toch maar even uitgestapt om snel deze foto te maken. Ik ben er zonder een bekeuring mee weggekomen. Het leven is niet zonder risico's en zeker niet dat van een toegewijde fotograaf.
Daybreak in het Great
Het Great Sand Dunes National Park ligt in het zuiden van de staat Colorado. Hier bevinden zich de hoogste zandduinen van Noord-Amerika. Sommige daarvan zijn ongeveer 230 meter hoog. Het park ligt op 1500 meter hoogte en wordt omringd door de Sangre de Cristo Mountains. Ik was hier toen er weinig toeristen waren. Dat was zo rond eind oktober begin november, het kan er dan behoorlijk koud en winderig zijn. Fotografisch gezien is het gebied dan echter ideaal voor mooie fotografie. In het zand zie je dan in ieder geval weinig voetsporen. Omdat het park meer dan 300 km2 groot is, kun je in ieder seizoen wel die sporen van menselijke aanwezigheid ontwijken. Je moet dan wel over verschillende hoge duinen klauteren om in de onaangetaste gebieden te komen en je kunt dan zonder kompas ook gemakkelijk verdwalen. Op de foto hierboven maakte ik bij het aanbreken van de dag een ochtendwandeling. De ochtendnevel en de opkomende zon bezorgden ons een gelukzalig moment.
Groen golvend...lands
In mijn landschapsfoto's fotografeer ik het liefst vroeg in de morgen als de zon nog laag aan de hemel staat; zacht, warm strijklicht tekent dan een mooi zacht reliëf in het landschap waarbij lijnen en structuren worden geaccentueerd. Dat is hier ook het geval; locatie is de omgeving rond Radi, een dorpje in Toscane
Vlucht naar beter wee
Rijdend op weg 47 in de provincie Santa Cruz die de plaatsen El Salado en Antonio de Biedma in Oost-Argentinië met elkaar verbindt, zag ik, rijdend in onze gehuurde SUV, vanuit mijn ooghoek deze vlucht flamingo's naast ons overvliegen. Ik reed een klein stukje verder om de vogels op te wachten tot ze voorbij het punt kwamen waar ik snel was uitgestapt en de auto langs de kant van de weg had gezet. De donkere lucht aan de linkerkant van de foto en de zichtbare regenvlagen zorgden voor een dramatisch effect in dit beeld. De flamingo's, die mooi werden aangelicht, waren naar mijn idee duidelijk op zoek naar beter weer.
James Flamingo's
Op de foto zie je 5 James flamingo's die door het Laguna Colorada waden. Deze flamingosoort komt hier veelvuldig voor, meer dan de 2 andere soorten die hier ook te vinden zijn; de Andean en de Chilean flamingo, De James flamingo is de kleinste maar de meest kleurige van de 3 soorten. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun gele snavels. Het Laguna Colorada dankt zijn rode kleur aan rode sedimenten en algen. De natuur hier is van een adembenemende schoonheid. Doordat het windstil was toen wij hier waren, was het meer spiegelglad waardoor het bergmassief aan de overkant van het meer mooi werd weerspiegeld. Het Laguna Colorada is onderdeel van het Eduardo Alvaroa Andean Fauna National Reserve en het ligt in de uiterste zuidwesthoek van Bolivië, dichtbij de Chileense grens
Thermisch gebied Sol.
We, mijn vrouw en ik, reden met een gehuurde SUV naar dit moeilijk te bereiken gebied. We reden over een zgn. ripioweg (ongeplaveid, smal en vol grote keien, gaten en kuilen) vanaf het salar de Uyuni (die enorm uitgestrekte zoutvlakte) naar dit stomende, naar rotte eieren stinkende, thermische gebied dat boven de grond siste en borrelde vanwege af en toe ontsnappende stoom en water, terwijl het onder de grond voelbaar trilde en rommelde. Het gebied is niet groot maar zeer indrukwekkend qua schoonheid en oorspronkelijkheid. Ruwe natuur in optima forma.
Rotsformatie, genaamd
Een visser bracht ons, mijn reispartner en mij, met zijn kleine bootje naar deze overweldigend mooie omgeving: een immens smaragdgroen meer met daarin een rots van ruw marmer. Bij het aanlegsteigertje vanwaar het bootje aan de tocht begon, stapte ik mis en viel met mijn gezicht op de bootrand. Gevolg: hoofdpijn, een verdraaide knie, een brilleglas met een ster en kromme brillepoten. De visser schepte water uit het kristalheldere water, gaf me een aspirientje tegen de pijn en zei dat ik het op moest drinken. Dat deed ik. Onderweg morrelden we gezamenlijk wat aan de bril die overdwars op mijn hoofd stond. We kregen het voor elkaar de bril enigszins te fatsoeneren waarna ik er toch nog in slaagde deze foto te maken. Dit uitstapje was een belevenis!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
