Stefanborkos

Lanzarote - Le Geria. Wijn, wijn, wijn, De streek van de wijn. Een goed proefhuis liet dat ons weten. Een mooie locatie midden in dit gebied. Het is winter dus de velden zijn kaal en leeg. Winters met zijn cirkels tot hoog in de bergen. Cirkels van stenen voor de harde wind, Stenen die de struiken hier beschermen. Echt een heerlijke wijn. Proost.

Spanje • Lanzarote

Eindeloos

Lanzarote - Timanfaya. Als een wolk van stuivend zand, Als een wolk van zand uit de Sahara. Als een wereld die echt niet bestaat, Als een wereld onder de schrale zon. Dat is Timanfaya het vulkanisch gebied, Dat is gebluste lava en vele vergezichten. Dat is heerlijk genieten van die mistige vormen, Dat is heerlijk genieten van die volle stilte om je heen. Eindeloos in het vale licht.

Spanje • Lanzarote

De vlam in de pan

Lanzarote - Timanfaya. Een machtig groot lava gebied en wel beschermd, Een machtige totaal verlaten omgeving op dit mooie eiland. Timanfaya met zijn vlaktes vol lava en bergen, Timanfaya een landschap met bruine vlekken vol roest. Bijna een maan beleving op onze aarde, Bijna onwerkelijk in zijn kale stille eenvoud. De smeulende warmte onder je voeten, De smeulende magma heel erg dichtbij. Hier zie je het echt. De vlam in de pan.

Zonnespeling

Vasse - watermolen Bels. Het was even een zonnige winterse dag, Een winterdag om het mooie Twente land te bezoeken. Mooie wandelwegen gelegen in een oud glooiend landschap, Een landschap nu nog kaal en modderig na deze natte dagen. Aan de Mosbeek gelegen, Een grond ruikend stroompje dicht bij Vasse. De oude waterschuiven in het bovenmeer vertellen een oud verhaal, Een oud verhaal van de noeste arbeid bij deze oude molen. Nu nog even kale beuken , Nu nog even geen enkele bloem, Nu nog even het winterse voelen. Stille silhouetten in de nieuwe zon, Grote geluiden van divers gevogelte. Boom silhouetten.

Onmenselijk leren...v

Marrakech. Onbetwist heeft Fez zijn leerlooierijen, Maar Marrakech heeft ook een dergelijke plek. Zeer diep verscholen in deze oude stad, Een werknemer bracht ons er gestadig heen. Vlug wandelend door de nauwe onvindbare straatjes, Ver weg van de dagelijkse bijna niet te pruimen drukte. Aangekomen was het werkende beeld echt schokkend, Vele mannen ploeterden tot hun middel in de drek en de stank. Er werd dan ook een bos met munt onder je neus geschoven, Het verlichte inderdaad de stank maar nam het werkende beeld niet weg. Met een glimlach word hier onmenselijk werk gedaan, Die lacht van wij hebben werk en maken iets moois van al die huiden. En dat is zo. Petje af. Denk eens aan al die mooie tassen, jassen, schoenen en noem maar op, Denk eens na voor al diegenen die hier weer een mooi echt product van kunnen maken. Werk vanaf het begin. Maar hier blijft het een onmenselijk leren verhaal. Zo zij het.

Marokko • Atlas gebergte

Hier wat je oog kan..

Marrakesh - de Atlas. Wat je oog kan zien. Hier vertellen je ogen de ware Atlas, Hier de winter tussen volle zon en schaduw, Hier vertellen de bergen zijn winters verhaal, Hier hoog boven de druisende stad Marrakesh. Hier in de zuivere hoge en droge lucht, Hier zie je de spiegeling van het licht. Hier in de verre hoogte bijna in de sneeuw, Hier de blik uit het donker naar de rode bergen. Hier wat je oog kan zien.

Man en paard

Marrakesh. De stad in volle beweging, De stad met zijn rode kleuren, Soms ontzettend druk, Soms bijna geheel verlaten. Elke hoek heeft zijn eigen plek, Elke hoek vol met verrassingen. Volop beweging in vele straten, Volop rust in soms kleine steegjes. Vooropstaat het dagelijkse leven, Vooropstaat het leven in deze gigantische stad. Wat zou je kiezen de brommer of het paard, Wat zou je willen de keuze is met gemengde gevoelens. Dus nemen wij de benenwagen maar, Dus lopend veel ontdekken en zien. En te zien is er zo veel die daar oog voor heeft, En dan die drinkende man zo in eens. De man en zijn paard.

Spookachtig blauw

Marrakesh - Ourika vallei. En dan klimmend de zon en de sneeuw tegemoet, Eerst over de wankele houten stevige bruggetjes, Dan wandelend door de vele koopwaar. En dan de rivier volgend omhoog, Eerst een kalm begin naast grote rotsen, Dan klimmend over de grote glibberige stenen. De schaduwen zijn sprookjesachtig blauw, De zon helder met zijn felle gele kleur, De bomen zijn kaal op enkele treurwilgen na, De winter speelt hier zijn spel van licht en duister. Omhoog, omhoog, We zullen het redden. Omhoog, omhoog, Tussen kale zwarte bomen, Tussen spookachtig blauw.

Onbedorven

Marrakech - De Atlas. Hoog onbedorven en soms gevaarlijk was mijn wandeling hoog in de Altlas, Hoog onbedorven op een goede plek naar mooie uitzichten. Onbedorven door drukte of enig lawaai, Onbedorven is hier de volle onbetwiste stilte. Toch een wandeling die goed in je hoofd blijft hangen, Toch met moed die talrijke stappen te hebben gezet. En dan zie je die prachtige kleuren van rood tot geel, En dan die kleuren onder hoge bergen vol met sneeuw. Onbedorven dat is het.

De mallemolen

Delden -de Noordmolen. Gouden verleden, Gouden tijden in beeld. Hier hoor je het liedje, Hier het liedje van de mallemolen. In de mallemolen van het leven, Draai je allemaal je eigen rondje mee, De molen draait ook zonder jou, Je paard blijft nooit lang leeg, Dus kom, draai met die mallemolen mee. Bij die mallemolen van het leven, Staat iedereen te wachten in een rij, Wachten tot je mee mag doen, Het duurt misschien wel even, Maar voor iedereen is er een paardje bij. Hoor je het gevoel, Hoor je het geluid, Hoor je de winterstemming, Hoor je Heddy Lester. Dan hoor je en zie je het goed.

Wat ben je oud en moo

Delden - landgoed Twickel. Het kleine nog werkende watermolentje in de Oelerbeek, Die beek die door het landgoed Twickel zachtjes stroomt. Het was koud vandaag met een vaal beginnend zonnetje, Net iets wat het kale grote bos iets vrolijker maakt. De raderen in het gemaal ploeteren maar voort, Voort en aangedreven door het grote rad. Een aan te raden plek deze Noordmolen, Een plek om weer eens te bezoeken maar dan wel in de lente. Naast het bekende kasteel Twickel is op dit landgoed nog meer te ontdekken, Dat ontdekken doe ik dan liever met een hogere temperatuur en bloeiende velden. Dus even afwachten en op naar een stevige wandeling, Een wandeling hier door het nog echte oude Twente met zijn oude boerderijen. Twickeler land wat ben je oud en mooi.

10 x 10 in rust

Denekamp - Singraven. De grote houtzagerij. De grote oude molen met zijn 3 raderen. De grote molen met stammen van 10 x 10 eikenhout. Even in de (volle) zon. Even in zijn winterse kleuren van hout. Even een moment met een vleugje natte sneeuw. Rustig schijnen de schaduwen in het vlakke water. Rustig in een weerbeeld van winters groot genot. Rustig in een beeld van verschillend wisselend licht. Rustig in onze natuur. 10 x 10 In rust.

Glanzende silhouetten

Lutterzand - De Lutte. Vlak aan de grens van Duitsland ligt dit mooie wandelgebied, Een winters gebied nu met glanzende silhouetten . Duistere bewolkte dagen met spaarzaam licht, Spaarzaam licht uit de donkere spookachtige bossen. Toch heeft het wat, wat je zomers niet ziet, Twinkeling van weinig licht vallend over De Dinkel. Bruin roestig water raast zich hier eindeloos voort, Voort langs hoge donkere stammen en goudgele wallen. Schaduwen in een ondiep water, Glanzende silhouetten.

Schilderij

Denekamp - Singraven. Als een winters schilderij. Vroeger hingen onze ouders een dergelijke plaat in olieverf aan de muur, Nu heden pakken we de camera en laten we het op canvas of anders maken. Vroeger zag je dus die eeuwige schilderachtige rust op de muur, Nu heden nog steeds in diverse ontelbare andere vormen. Vroeger snoven we hier de winter rust in al zijn eenvoud, Nu heden doen we dat nog met die eenvoud van rust in de winter. Veel veranderd is er niet. Of het nu olieverf is of een rustige foto. Dit onvervangbare schilderij.

Allemaal Twente

Denekamp - landgoed Singraven, Voor mensen uit het westen is Twente het verre oosten, Voor Twentenaren is het westen echter heel dichtbij. Dit pareltje is natuurlijk onbetwist en echt het landgoed Singraven, Singraven met het statige huis, de oude molen en het grote landgoed. Omgeven door het riviertje de Dinkel met zijn stromen, Omgeven door zijn oude wateren, bossen en bomen. Wandelen in een oud landschap waar we zuinig op moeten zijn, Zuinig om het na nu tot in eeuwen zo natuurlijk te mogen behouden. En dan even heerlijk opwarmen in het restaurant bij de oude molen, Een goed gevulde pannenkoek of een grote beker chocolatermelk. Het kan allemaal, Allemaal op dit mooie stukje Twente.

De natte Dinkel

Winter in Denekamp. Opspattend nat vanuit de Dinkel, Woest stromend nu door het oude land. Als een zilveren ketting hangt het hier, In een volkomen schaduwrijke plek. Waterpegels als een gordijn van ijs, Een blinkend schitterend winter verschijnsel. De natte Dinkel in een natte winter.

Ijzig licht

Ijzig licht. Een dijk, Een sloot, Een land. Buigend riet en hangende takken, Gebogen door het zware ijs. Nog een beeld van stekelige ijskristallen, Kristallen onder een ijzige lucht. Een witte dijk, Een witte sloot, Een land met witte bomen. Ons winters Nederland.

Wassend water

Hardenberg Vandaag. De Vecht. Wassend water, Water uit het grote Duitsland. Wassend water, Maar wij hebben hier ruimte voor gemaakt. Wassend water, Sompige natte gebieden. Wassend water, Voetpaden bedekt met slik. Wassend water, Een beeld van zon en tegenlicht. Wassend water ook vandaag, Vandaag met de kleine bevroren poeltjes. En dan zo maar met mijn witte schoenen in de drek.

Verlangen

Hardenberg. Verlangen. Dat is verlangen naar een echte winter, Een winter van ijs en sneeuw. Dat is verlangen naar die vriezende koude lucht, Een winter van bevroren bladeren naast het bruin. Dat is verlangen naar een schamel wit kleed van ijs, Een winter die wij niet zo veel meer hebben. Dat is verlangen naar dit wondertje in Nederland, Nederland vaak met zijn vieze natte en vochtige winters. Dat is verlangen naar een winter vol met winters pret, Winterse pret van even genieten onder die schrale zon. Kort even genieten van al dit moois in ons land, Dat is verlangen naar een korte duur van deze pracht.

Kristallen paleis

Hardenberg. Een kristallenpaleis. Als de mist veranderd is in witte kristallen, Dan is het echt winter. Als de laatste rode rozenbottels bedekt worden door het bevroren vocht, Dan is het echt winter. Als de zon opkomt en de wereld wordt kristal helder wit, Dan is het echt winter. Als de wereld is veranderd in een groot kristallen paleis, Dan is het echt winter. Rozenbottels in kristal wit.

Sneeuwkoningin

Hardenberg. Alsof de sneeuwkoningin even is langs geweest zo was het vorig jaar, Alsof de duivel met zijn zwarte stok vol met storm en regen over ons heen kwam zo is het vandaag. Alsof het witte ijzige rustige kleed van toen je toch kon bekoren, Alsof die smerige natte winterse buien het zo mooi kan maken. Alsof het kan mooi zijn, Mooi en voor ieder zijn ding. Geef mij maar dat winterse kleed van de sneeuwkoningin.

Schoonheid

Eigen haard is goud waard, De nog oude zandweg weg naar Ootmarsum. Het heilige oude pad langs de zeer oude Kroezeboom, Het pad met het heilige huisje en zijn brandende lichtjes. De natuurlijke hoge es met zijn vergezichten, Vergezichten over de glooiende weilanden in vol groen. Een eeuwenoud monument en gebleven, Natuurlijk en door zijn eeuwige natuurlijke schoonheid. Schoonheid in eenvoud, Schoonheid met een verhaal, Schoonheid om te koesteren, Schoonheid in ons Twente.

Betoverende luchten