Ingridkoedood
Woonplaats Centraal..
Dit tiener meisje kwamen we tegen op het Centraal Station in Dhaka. Dit meisje is door haar moeder afgestaan en uiteindelijk in een adoptiegezin terecht gekomen. Dat ging niet. Haar woonplaats is nu het station waar ze blootgesteld wordt aan allerlei gevaren (sex, drugs, criminaliteit etc). Ze straalt iets triest uit.
Zwaar werk II
In navolging op mijn eerdere foto met titel zwaar werk zijn dit de verdiende muntjes. Elke keer als iemand op en neer loopt krijgt hij/zij een muntje. Aan het einde is het tellen geblazen. Een detail: de tekst op haar slipper betekent 'beautiful'. Ik vroeg mij een ding af. Voor het zware werk verdienen de mensen ongeveer 3 euro per dag. Wat zou de man verdienen die elke keer de muntjes geeft?
Zwaar werk
De foto heb ik een beetje op afstand genomen zodat de omgeving ook zichtbaar is. Dit is ongelooflijk zwaar werk. De vrouw vult de basket vervolgens wordt deze op het hoofd van de man gezet. Hij moet hier een klein heuveltje mee oplopen en vervolgens de basket storten bij een lopende band. De rotsblokken komen in een machine en worden vergruisd. Intussen heeft de vrouw de basket al gevuld. Ze zijn klaar als de berg weg is. Dagloon 3 Euro.
De trein vertrekt...b
Ik heb een tijdje rond gelopen op het centraal station van Dhaka (Kamalapur Railway Station). Het gaat er heel gemoedelijk aan toe. Iedereen zoekt zijn plaats. Het is ook makkelijk fotograferen want men kan niet weglopen. Maar zodra de trein aanstalten maakt de vertrekken wordt iedereen een beetje onrustig. Zo ook deze jongen die wilde nog even een plekje op het dak bemachtigen.
Marktkoopman
Deze marktkoopman kwam ik tegen op de markt in Dhaka. Deze enthousiaste man vond het leuk op de foto te gaan. Dat is van zijn gezicht af te lezen. Hoe hij een appeltje uit het vuistje eet, is mij een raadsel. :-)
Even rusten
Ben je moe dan ga je even rusten. Waar? Gewoon tussen de groente. De mensen zijn vaak de hele nacht al op pad om naar de markt te komen. Rond het middaguur als de handel grotendeels is afgerond gaat men rusten.
Tijdverdrijf
Deze foto laat het contrast tussen jong en oud zien. De oude leest 'old fashioned' een papieren krant en de jongen speelt met zijn telefoon. Hoe arm de mensen ook zijn, heel veel mensen hebben wel een mobiele telefoon. Deze foto heb ik genomen op de grote markt in Bangladesh.
Je aanpassen aan de..
Zoals ze zeggen gaan baas en hond op elkaar lijken. Deze man past helemaal in zijn omgeving. Zijn baard heeft dezelfde kleur als de kokosnoten. Althans ik denk dat het kokosnoten zijn, ze zijn namelijk iets anders van vorm. Een markt is altijd de perfecte plek om mooie foto's te maken. Zo ook de grote markt in Dhaka.
Reparatie
Ook risja's gaan wel een stuk en moeten gerepareerd worden. Deze foto heb ik genomen (net als een paar eerder geplaatste foto/s) aan de oevers van de Buriganga rivier. De riksja's in Bangladesh zien er schitterend uit. Kleurrijke patronen en gezichten erop. Ik moet er bij zeggen: het zit voor geen meter maar misschien komt dat door mijn Hollandse derrière ;-)
Mickey blue eyes
Deze man kwam naar mij toe om te vragen of hij op de foto mocht. Ik was op de grote markt in Dhaka hij droeg een lang hemp met daarover heen grote kettingen. Aan een hand droeg hij gouden ringen met grote stenen. Ik heb een hele reportages gemaakt. Het meest onder de indruk was ik van zijn ogen. Het ene oog blauw, het andere bruin met blauw. Ik heb de foto Mickey blue eyes genoemd naar de film van Hugh Grant.
Leven aan de Burigang
Er is veel bedrijvigheid in de Sadarghat Port. Ik was er op een vrijdag. Dit is de zondag voor ons. Dus een vrije dag voor veel mensen. Mensen gaan en komen, er is een groente en fruit markt. Aan de rand van de rivier wonen ook veel mensen. Je ziet veel kinderen die bezig plastic flessen bij elkaar zoeken. Om waarschijnlijke ergens weer in te leveren en een klein centje te verdienen. Wat een hoop armoede was er te zien. Maar de mensen blijven vriendelijk.
Leven aan de rand van
Ik kwam op deze community al meer foto's tegen over Sadarghat. Sardarghat is de haven gelegen in het zuidelijke gedeelte van Dhaka aan de Buriganga rivier. Dagelijks nemen duizenden mensen de ferry of brengen kleine bootjes ze naar de overkant van de rivier. Deze bootjes zijn hier wiebelig. Op mijn eerste dag heb ik een bootje genomen naar de scheepswerf aan de overkant van de rivier.
Living at a brick...f
Dit meisje woont met haar familie bij een bakstenen fabriek buiten Dhaka. Het is op deze foto niet te zien maar dit meisje droeg een schattig prinsessen jurkje. Ze liep er rond. Haar vriendinnetjes waren steentje uit de verbrandingsoven aan het verzamelen zodat hun moeder daar op kan koken. Zij ziet er nog vrij stofvrij uit.
Standing on both feet
Naast het maken van portretten houd ik heel erg van het fotograferen van details. In Bangladesh heb ik een serie foto's gemaakt van o.a. handen en fouten. Omdat de mensen veel met hun handen en voeten werken, zien ze er vaak erg doorleefd uit. Ik weet niet of het op deze site gebruikelijk is om detail foto's te plaatsen. Zo niet, wil iemand dat dan tegen mijn zeggen ;)
Lacht als een boer me
Deze meneer lacht een beetje als een boer met kiespijn ;-) Maar zijn bril draagt hij fashionable op zijn hoofd. Hij heeft ten minste nog een bril om zijn ogen te beschermen.
Gloeiend heet
Nog een werkfoto uit mijn serie foto's die ik heb genomen op de scheepswerf. Ik wilde jullie deze niet onthouden. Deze jonge jongens tillen loodzwaar gesmolten staal uit een put in de grond. Kan je je voorstellen hoeveel pijn dit moet doen als je dit over je blote tenen krijgt want schoenen dragen ze niet. Waarschijnlijk maakt het ook niet zo veel uit als je dit goedje met of zonder schoenen over je heen krijgt. Gezien de hitte. Ik vind dit een mooie werkfoto. Die ene jonge laat een mooi expressie op zijn gezicht zien. Ik zelf ben maar een stukje opzij gaan staan.
Orange is the happies
De kleuren rood en oranje maken er een vrolijk geheel van! Voor hem is de doek bittere noodzaak om zijn longen nog een beetje te kunnen beschermen tegen stof en chemicaliën in de verf. Deze foto heb ik ook gemaakt op de scheepswerf.
Working in a...Bangla
Nog een werkfoto genomen op de scheepswerf in Dhaka. Nou ja werkfoto ;) Men laat zich snel afleiden. Ik vermoed dat ze denken: hè eindelijk een beetje leven in de brouwerij, niet weer een saaie dag ;)
Working in a...Bangla
Gisteren (5 februari) was op België 1 het reisprogramma Reizen Waes te zien. Tom Waes was op bezoek in Bangladesh. Het stukje in Dhaka was heel herkenbaar. Vanaf het vliegveld ging ik ook in een soort tuktuk naar het hotel en kreeg ik ook gelijk de chaos in het verkeer mee. Ik kwam uit Delhi dat ik best druk was maar dit overtrof alles.
Working in a...Bangla
Er werken veel mensen aan het schuren van de schepen. Een stoffige klus. Daarbij sluit ik niet uit dat de mensen bloot worden gesteld aan allerlei chemisch gevaarlijke stoffen zoals chroom6. Chroom6 is vaak verwerkt in verf. In vaste vorm niet schadelijk maar als het in stof vrijkomt kan het kanker veroorzaken.
Working in a...Bangla
De kleuren vind ik werkelijk waar fantastisch, de omstandigheden zijn echter minder. Met z'n tweetjes op zo'n gammele plank hangend aan het schip....op je slippertjes in je korte broek.
Working in a...Bangla
ik kwam nog wat foto's tegen die ik heb genomen op de scheepswerf in Dhaka. Ik wil ze je jullie niet onthouden. Poeh... je zou heel dat schip met zo'n kleine schuurrmachine moeten schuren!
Overal bakstenen
Jong, oud, man, vrouw iedereen helpt mee. Deze bakstenen liggen te drogen alvorens ze in de oven worden gepakken. Ik vond haar met haar blouse vrij westers gekleed daardoor viel ze op.
Alarminstallatie
Na het jaar ervoor in o.a. Tokyo en Kyoto te zijn geweest ben ik in januari 2015 vanuit Taiwan naar Okinawa gevlogen. Het meest zuidelijke gedeelte van Japan. Ik was samen met een vriendin. Naha (Okinawa) hadden we eigenlijk snel gezien dus we dachten we nemen de ferry naar een van de Kerama eilanden (allemaal onderdeel van de eilanden groep Ryukyu eilanden). We kozen voor Tokashiki eiland, in de Lonely planet lazen we dat dit het drukste eiland was. Zou het te druk zijn dan hadden we besloten om naar een ander eilandje te gaan. Zo gezegd zo gedaan.. op de ferry zat een handjevol mensen. Toen we met de ferry aankwamen stonden we op een lege parkeerplaats.Gelukkig bracht een man ons in een hele oude bus naar een plaatsje. Totaal uitgestorven! Uiteindelijk vonden we een hotel aan het strand.We kwamen binnen en zagen alleen twee kinderen die aan het spelen waren. Vader was het derde kind van school aan het halen. Uiteindelijk hadden we het hele hotel voor ons alleen. De eigenaar een alleenstaande man met drie kindjes runde het hotel. Bij de geboorte van het derde kind is zijn vrouw overleden. Uiteindelijk zijn we langer gebleven dan verwacht. De rust was na druk Indonesie en Taiwan etc heerlijk. We gingen met de plaatselijke visser mee, ons uitje was naar het plaatselijke winkeltje, 's avonds was er 1 restaurantje open. En 's ochtend gingen we mee het meisje naar school brengen. ik denk er met goede herinneringen aan terug. Het gezin volg ik nog steeds op Facebook. Het eiland kent een minder leuke geschiedenis in de Tweede Wereldoorlog. De bewoners vreesden voor de Amerikanen. Er is een plek waar 300 mensen zelfmoord hebben gepleegd om maar niet in handen van de Amerikanen te komen. Ik ben op die plek geweest, het voelde heel vreemd. Waarom het eiland in januari zo stil was? Het was buiten het seizoen. In de zomer komen er duizenden Japanners vakantie vieren.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
