De bison is in Yellowstone goed vertegenwoordigd. Ze zien er goeiig uit en als er tientallen over de weg langs je camper wandelen, krijg je bijna de neiging je raampje open te doen en zo'n goeie lobbes te aaien. De jonge bisonnetjes zijn hups en dartel als jonge poesjes en alles ziet er lief en vredig uit. Maar bisons zijn uitermate agressief en onbetrouwbaar (ik ken zelf ook wat bisons, die had ik in mijn vriendenkring). Zonder een enkele reden kan een kudde zich ook tegen één bison keren en die met z'n allen doden, door er met hun gehoornde koppen net zo hard tegenaan te bonken tot hij het loodje legt. Als je dat weet, wordt de aaibaarheidsfactor ineens een stuk minder en in plaats van je raampje open te draaien, wacht je stilletjes en geduldig tot je voorzichtig verder kan rijden. Dat kan even duren, want ze nemen er hun tijd voor: ik ben groot, ik weeg duizend kilo, had je iets te mopperen? Kom maar uit je camper, dan hebben we het er even over. Geduld is een schone zaak...