Laureen

Verenigde Staten • Nevada

Verenigde Staten • Nevada

Laureen

We wilden Valley of Fire gaan bekijken. Maar er was geen visitor centre of zoiets waar je je toegang kon betalen. Alleen een bakje met enveloppen waar je de tien dollar in kon doen. Natuurlijk was ik hier niet op voorbereid en had slechts briefjes van twintig dollar. Wat je noemt een luxe probleem, maar even niet handig. Ik ben naar de diverse mensen toe gegaan om te vragen of ze konden wisselen. Je zag de meesten terugdeinzen en vage excuses brabbelen. Het duurde even voor het tot me doordrong dat ze dachten dat ik om geld vroeg! Had ik weer. Dus liet ik iedere keer mijn twintig dollar zien wat andere gezichten gaf, maar niemand kon wisselen. Als uit het niets verscheen deze meneer die zo in het landschap paste, dat het bijna overkill was. Hij kon me vertellen dat het visitor centre een aantal mijlen verderop was en liet zich blasé door me bewonderen.Ik heb hem nog lang nagekeken, wat moet het heerlijk zijn om zo op een paard in een dergelijke omgeving te mogen rondtrekken...

Verenigde Staten • Mississippi, Alabama, Louisiana

Verenigde Staten • Mississippi, Alabama, Louisiana

Laureen

Een klein natuurparkje, zomaar in het midden van nergens. Geen mens te zien, wel allerlei bonte vogels en een onzichtbaar dier dat een bepaald repeterend bromgeluid maakte wat ik toen niet kon thuisbrengen. Als ik het nu op de film terughoor weet ik nog nog niet. Het was warm en eigenlijk onaards, de lucht zinderde van vocht en warmte en als ik nu de foto's terugzie denk ik: die kleuren, zo was het precies. Dat zoiets bestaat en nog belangrijker: dat je dat zomaar mag bekijken! Over je zegeningen tellen gesproken...

Verenigde Staten • Arizona

Verenigde Staten • Arizona

Laureen

De natuurlijke scheiding tussen Navajo en Amerikaans gebied is Marble Canyon, gevormd door de bekende Colorado River, die meerder canyons op zijn naam heeft staan. Over dit canyon liggen twee, voor het oog, identieke bruggen. De oude is in 1926 gebouwd, maar voldeed niet meer aan de eisen van het huidige verkeer. Zelf zag ik geen verschil, maar dat kon ook komen doordat ik angstvallig in het midden liep, om maar vooral niet naar beneden te hoeven kijken. Duizelingwekkend was de diepte, steile wanden en langs de rivier een enkel strandje. Op de foto zie je op de brug in het midden een rood puntje. Dat is mijn eega die ik er voor het perspectief even liet poseren. Dat geeft beter aan hoe groot die bruggen zijn. Eigenlijk was de foto een smoes natuurlijk, ik wilde gewoon weer vaste grond onder mijn voeten hebben.