De morgenstond heeft goud in de mond luidde een oud spreekwoord. In het afgelegen Rakhine, langs de rivier de Kaladan, is dat nog praktijk. De zon is nauwelijks op en het is nog koud. We varen langs de schamele behuizing van een boerenechtpaar, dat al aan het werk is. Tijd om de gouden gloed op hun hutje te bekijken hebben zij niet. Zo gaat het hier dag in dag uit: a new day begins, same as every other day.