Carolienduistermaat
Boze slager
Fotograferen van mensen in Islamitische landen en ook in Marokko is iets waarbij voorzichtigheid geboden is: biddende mensen en vrouwen stellen het meestal niet op prijs. In toeristischer oorden waaronder Marrakech staat men er zeker meer open voor en verwacht men wel een fooitje.Op het platteland en niet toeristische plaatsen kan men onbevangener foto's maken. Kinderen vinden het geen probleem en als je vriendschap hebt gesloten met mensen vinden ze het alleen maar leuk zeker als je de foto's op de camera al kunt laten zien. Goede tip: kijk ze vragend aan met je camera en vraag met een lach: mumkin? (reactie moet bevestigend zijn) of musjkilla? (reactie moet ontkennend zijn). Men wiebelschudt nee waar men ja bedoelt en gooit het hoofd in de nek als men nee bedoelt. Hier heb ik dat duidelijk niet gedaan en de slager was not amused.
Wadi Rum
In de Wadi Rum blijf je je verwonderen over het landschap. Niet alleen 's morgens vroeg of 's avonds, maar ook overdag. Afhankelijk van waar je staat en hoe het licht valt, steeds hebben de rotspartijen en het zand andere kleuren.
Saint Malo (2)
Hier nog een uitzichtsplaatje vanaf de versterkte muur rondom Saint Malo en onderstaand een passend stukje geschiedenis: Vanaf de 16e eeuw deden de zeelieden van Saint-Malo aan zeeroverij en kaapvaart, die vooral en met veel succes op Engeland was gericht. Robert Surcouf (1773-1827) was de kaperkapitein bij uitstek voor Saint-Malo en voor de jonge Franse Republiek. Hij werd de eerste ereburger van zijn stad. De zeevaartkunde leidde ook tot de ontdekking van Canada in 1534 door Jacques Cartier (1491-1557) uit Saint-Malo. Deze ontdekking bracht veel voorspoed voor Saint-Malo, dat een bloeiende handel in beverpelzen zag ontstaan. In 1661 kwam hieraan een einde, toen de stad door een brand geheel werd verwoest.
Onderweg van Kokkari.
Gisteren heb ik een foto geplaatst van een Pope op een terras in Mytilini en daarbij vermeld dat we daar regelmatig komen omdat er een mooie wandeling is van Kokkari naar Mytilini. De wandeling (kan trouwens ook met de quad) is ongeveer 11 km. en gaat door een prachtig afwisselend landschap van stukken bos, olijvenboomgaarden, bergen met pijnbomen en velden met bloemen.
Ook de Pope moet eten
Ieder dorp op Samos (althans, iets uit de kust) heeft wel een mooi plein met terras en het leuke daarvan is, dat deze volop gebruikt worden door de lokale bevolking. Deze foto zou dan ook overal gemaakt kunnen zijn, maar dit is het traditionele plein van Mytilini. In het mdden een grote boom en daaronder de tafeltjes en stoeltjes van de verschillende tavernes. Vanuit Kokkari (waar wij altijd verblijven) is er een wandeling door een prachtig gebied van ca. 11 km naar Mytilini. Wij komen hier dan ook nog wel eens.
Marais Vernier
Op een bepaald moment veranderde de Seine haar loop, waarna vlak voor haar monding in het Kanaal een bedding van ca. 9 km doorsnee overbleef. Daarbinnen ontstond het moeras van Marais Vernier, waar we een mooie fietstocht hebben gemaakt. In Le Marais-Vernier-Village (het mooiste dorp in de omgeving) vind je de mooiste vakwerkhuizen. Bij de bouw zijn alleen materialen gebruikt uit het moeras; vuursteen en blokken kalksteen voor de fundamenten, eikenhout uit het Foret de Brotonne voor de balken en riet voor de daken. Op de bovenrand van de daken groeien gele irissen, die niet alleen mooi zijn maar ook vocht uit de dakbedekking opnemen. Helaas waren deze grotendeels uitgebloeid toen wij er waren.
Zicht op de abdij
De abdij van Mont Saint-Michel werd rond 700 gesticht door de heilige Aubert, die op de toen nog door het bos omringde berg in eenzaamheid kwam bidden. Volgens de legende zou de Aartsengel Michaël verschenen zijn aan Aubert, die visioenen kreeg over een kerk op de rots. Michaël beval de monnik tot drie maal toe om op die plek een kerk op te richten, en de monnik begon in 708 aan de kerk op de rotspunt, dicht bij de kust, te bouwen. In 966 kwamen de Normandiërs - nazaten van de Noormannen - op het rotseiland. Ze bouwden onderaan en rondom het klooster op de rotshellingen, woonhuizen. Vanuit dit voormalige dorp (inmiddels zijn de woonhuizen bijna allemaal winkeltjes en restaurantjes) heb je overal mooie doorkijkjes op de abdij.
Overlord Museum
Het museum is voortgekomen uit de privé verzameling van Michel Leloup die het tot zijn dood, in 2011, tentoon had gesteld in een voormalige kaasfabriek in Falaise. Er zijn veel voertuigen en kanonnen (35 stuks), en zo'n 10.000 voorwerpen, waarvan de meeste kleinere zaken in vitrines liggen. Wat ik jammer vond was dat het er vrij donker was. Er waren scénes gecreëerd met de voertuigen en poppen in originele uniformen. Goed foto's maken was niet mogelijk, omdat er hekken voor stonden of omdat er een plexiglas afscheiding was aangebracht. Men heeft besloten, vooral de Amerikaanse en Britse voertuigen, zoals de Sherman tank, de GMC, de DUKW etc. in bemodderde staat neer te zetten, wat beslist een idee geeft van 'gebruik', maar het ook een beetje rommelig maakt. V.w.b. de Duitse voertuigen staan er o.a. een PzKpfw IV Ausf G, een paar SdKfz 251's, en een wrak van een Panther tank (de merken van deze voertuigen heb ik uiteraard uit een brochure). Deze motor deed me meteen denken aan de musical Soldaat van Oranje.
Pointe du Hoc
Pointe du Hoc is een hoge klif tussen twee van de vijf landingsstranden van D-Day, Utah en Omaha Beach. Het is befaamd vanwege de gewaagde aanval van het 2e U.S. Ranger Battaljon die hier een Duitse artilleriebatterij uitschakelde.De geallieerden bombardeerden de batterij vele malen voor de landingen plaatsvonden. Maar om zeker te zijn van de volledige vernietiging kreeg het 2e U.S. Ranger Battaljon onder leiding van luitenant-kolonel James Earl Rudder de opdracht de klif te beklimmen en de kanonnen uit te schakelen. In de ochtend van D-Day, na een gewaagde klim met touwladders en enterhaken, vochten de Amerikaanse commando’s een bloedige strijd met de Duitse bemanning. Na de moeizame overwinning, waren de Rangers compleet verrast dat de bunkers geen kanonnen bevatten. Het bleek dat de Duitsers ze pas hadden verplaatst. Na een korte zoekactie werden ze gevonden, verborgen in een greppel vlakbij. Midden tussen een maanlandschap van bomkraters ontdek je betonnen bunkers voor kanonnen, munitie en manschappen. Op het hoogste punt van de klif staat een monument met een prachtig uitzicht over de kust.
Arromanches-les-Bains
Bij een bezoek aan Normandië kunnen de invasiestranden natuurlijk niet ontbreken. Vanuit Courseulles-sur-Mer hebben we als eerste een bezoek gebracht aan Juno Beach, op Omaha Beach na, het zwaarst verdedigde stuk strand. Vanaf hier een mooi uitzicht over Arromanches-les-Bains.
Krijtrotsen Étretat..
In het zuidelijke deel van de regio Haute-Normandië ligt het populaire Etretat. Het dorp staat met name bekend om zijn l’Aiguille een uitstekende krijtrots die op een olifant lijkt. Etretat is een oud historisch dorpje dat ieder jaar door vele duizenden toeristen bezocht wordt. Met name de prachtige oude houten overdekte markt is een populaire bezienswaardigheid. In deze hallen zijn winkeltjes te vinden waar ze voornamelijk souvenirs en andere typisch Normandische producten verkopen.
Mursi met schotellip
De Mursi is ook voor de Omovallei-begrippen een primitieve stam, omdat ze in hun gedrag nogal afwijken. Voorheen kenden de Mursi geen geldeconomie, bezit werd gedeeld en verder was er ruilhandel. Met de komst van de toeristen die wilden betalen voor het maken van foto's veranderde dit. Ik zag onlangs een onderschrift bij een foto van iemand die daar rustig rond had kunnen lopen en foto's maken. Dat was bij ons absoluut niet het geval. Ik kan het die mensen niet kwalijk nemen, als poseren voor een foto meer oplevert dan je normale dagelijkse bezigheden, lijkt me de keuze niet zo moeilijk. Voor ons toeristen wordt het er niet leuker op; wij willen die stammen zien in hun dagelijkse bezigheden.
Kikker AWD
Totdat ik op deze site foto's zag en blogs las over de AWD, had ik er nog nooit van gehoord. Natuurlijk wilde ik erheen om de vosjes te spotten, maar de AWD is veel meer dan alleen die vossen. Het is een prachtig natuurgebied met heel veel afwisseling in het landschap, bos, duinen, water. Ik ben er dan ook nog lang niet uitgekeken en ga zeker nog eens terug. Dit keer was ik er in april en waren de kikkers behoorlijk aktief.
2 vosjes AWD
Na een dag rondgestruind te hebben in de AWD zonder een vos te zien, 's avonds terug in de camper toch nog maar een paar blogs gelezen van andere RR-ers. Met deze nieuwe kennis (niet zachtjes doen en een beetje knisperen) de volgende dag opnieuw, nu vanaf het fietspad in de buurt van Zandvoort, de AWD in. Al snel zag ik een aantal fotografen staan en jawel daar waren ook de vosjes. Alles wat er op deze site over geschreven is klopt, ze zijn niet schuw, gewend aan mensen, worden waarschijnlijk gevoerd, maar toch blijft het mooi om ze van zo dichtbij te kunnen zien.
Le Mont Saint Michel
Le Mont Saint Michel ligt in een "op een woestijn lijkende" vlakte van zand. Met springtij komt de zee tot aan de voet van de rots. Het getij komt dan zeer snel op. Een ruiter te paard had moeite om de vloed voor te blijven. Niettemin blijft het erg ondiep. Na de springvloed is het erg gevaarlijk om rond het rotseiland van de Mont Saint-Michel te wandelen. Er ligt dan overal drijfzand. Na elke springtij verleggen onderzandse riviertjes zich en de kans op wegzinken in het verraderlijke zand is levensgroot. In 2009 zijn er werkzaamheden gestart om de verzanding ongedaan te maken. Tegelijkertijd werd de parkeerplaats bij de voet van de berg verplaatst naar een plek enkele kilometers voor het eiland. Tevens werd de toegangsweg naar het eiland vervangen door een passerelle, waarover toeristen met een pendelbus naar de ingangspoort van het eiland kunnen worden vervoerd. In de zomer van 2014 was dit voltooid, en nu waren ze bezig de dijk af te graven. Daarna zal Mont Saint-Michel weer een eiland zijn. I.p.v. met de pendelbus kun je natuurlijk ook gaan lopen (wat wij gedaan hebben) of met paard en wagen.
Saint Malo
Zoals bij de foto van gisteren vermeld, hebben wij een wandeling op de versterkte muur van 1,8 km lengte, met uitzicht over de zee, gemaakt. De omloop van de “muren” leidt van bastion naar bastion. Aan de ene kant van de wallen liggen de smalle straten van de stad. Aan de andere kant zijn er schitterende uitzichten over de stranden, de haven en de forten. De stranden strekken zich aan de voet van de stadswallen uit tot aan de toren Bidouane. Bij eb droogt het zand op tot aan de eilanden van de Grand Bé en Petit Bé. Het grote strand Sillon strekt zich bij het kasteel uit.
Intra-Muros
Na de landing van de geallieerden in Normandië op 6 juni 1944, werd het oude Saint-Malo, de Intra-Muros of ook Ville Close genoemde stad, voor meer dan 70% verwoest. Het is na de oorlog weer opgebouwd, overwegend in de oorspronkelijke 18e-eeuwse stijl. De oude stadsmuur is nog aanwezig. Het stadsdeel binnen de muur wordt Intra-Muros genoemd. Aan de grote toegangspoort bevindt zich het kasteel, dat nu deels stadhuis en bibliotheek is, maar ook een aantal musea bevat. In de oude stad is de kathedraal Saint-Vincent een bezienswaardigheid. Wij hebben een wandeling op de versterkte muur van 1,8 km lengte, met uitzicht over de zee, gemaakt.
Krijtrotsen Étretat
Beroemd zijn de krijtwitte rotsen die door weer en wind zijn uitgesleten tot schitterende boogvormen. Het meest bekend is wel de rots bij Étretat die de vorm van een olifant heeft. Tevens ligt hier het spectaculairste gedeelte van het douanierspad, nl het gedeelte tussen 'Étretat en Fécamp. Het hele douanierspad, een lange wandelroute, loopt van Le Tréport in het noorden tot de monding van de Seine in het zuiden.
Le Tréport
Aan weerszijden van dit mooie vissersplaatsje (6000 inw.) liggen krijtrotsen; in de haven liggen tal van viskotters. Le Tréport noemt zichzelf de zeepoort van Normandië. De sfeer wordt bepaald door smalle straatjes, het strand en de bars en cafés langs de kaden. In het dorp kun je aan de kant van de rotsen de steile trap "Escaliers de la Falaise" of met het kabelspoor naar boven voor een fantastisch uitzicht over de kust vanaf de Calvaire des Terrasses. Wij stonden echter met de camper boven, dus hebben het andersom gedaan, met de trap naar beneden en dan heb je op een gegeven moment dit zicht op het plaatsje. Terug hebben we het kabelspoor genomen.
Mont Saint Michel
Le Mont Saint Michel, hoort ie nu bij Normandië of Bretagne. Ik had 2 reisboekjes gekocht van de ANWB, één van Normandië en één van Bretagne, en in beide wordt een beschrijving gegeven van deze "Mont", wat ik toch een beetje vreemd vond. Pas toen ik onderweg spotprentjes tegenkwam, waarop beide provincies vechten om deze interessante en fotogenieke highlight, begreep ik dat er dus een strijd gaande is op wiens grondgebied hij ligt. Ik had hier nog niet eerder over gehoord, maar Normandië of Bretagne, hij is zeker een bezoekje waard.
Meeuw Etretat
De meeuwen langs de kust in Normandië zijn af en toe echte modellen. Zo ook deze, op de rotsen bij Étretat. Nooit geweten dat ze zo'n bijzondere kleur ogen hebben en die kleur paste toevallig ook nog eens mooi bij de bloemen waar hij voor ging zitten.
Vieux Bassin Honfleur
Honfleur wordt beschreven als het mooiste havenstadje van Normandië, de parel van de Cote Fleurie, die o.a. de schilder Eugène Boudin en de componist Erik Satie heeft voortgebracht. Vermogende Parijzenaars hebben hier hun tweede huis. In opdracht van Koning Lodewijk XIV legde men in de 17e eeuw de haven aan, omringd door huizen met hoge gevels en leistenen daken, het Vieux Bassin.
Zonsondergang...Grand
Inmiddels zijn we aangekomen in Grandcamp-Maisy. We hebben een geweldige plek voor de camper gevonden, direkt aan zee en direkt de eerste avond deze prachtige zonsondergang.
Rotskust Étretat
Beroemd zijn de krijtwitte rotsen die door weer en wind zijn uitgesleten tot schitterende boogvormen. Het meest bekend is wel de rots bij Étretat die de vorm van een olifant heeft. Tevens ligt hier het spectaculairste gedeelte van het douanierspad, nl het gedeelte tussen 'Étretat en Fécamp. Het hele douanierspad, een lange wandelroute, loopt van Le Tréport in het noorden tot de monding van de Seine in het zuiden.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
