Movos
Gloeiend
De zonsopgang is prachtig. De zon rijst als een kloppende rode bal, gloeiend als hete kool naar boven. Langzaam verzacht hij de hemel in een roodroze gloed en vult de lucht met goedaardige beloften. Vanuit mijn slaapzak laat ik de warmte van de zonsopkomst in stilte over me heen komen,
Bedoeïenen
De mensen die we tegenkomen in de woestijn zijn bedoeïenen die in tenten wonen of kamelenhoeders. In een volkomen verlaten vlakte kunnen deze mensen plotseling opduiken. De vraag waarvan deze mensen leven, heb ik me vaak gesteld en is even zovaak onbeantwoord gebleven.
Nietig
Het landschap is onverminderd leeg en zo ver als je kunt kijken opgetrokken uit rode zandduinen met kleine toefjes groen. Een uitgestrektheid die nietig maakt. Alles lijkt zo op elkaar dat ik me voortdurend afvraag of we niet in rondjes aan het lopen zijn!?
Papoea
De stammen die in de Baliem-vallei leven, hebben nauwelijks contact met de buitenwereld. Als we voorbij komen, worden we vanaf een veilige afstand gade geslagen door verlegen en giebelende kinderen. Het is een reactie op onze huid en haar. Waarschijnlijk hebben de jongste nog nooit een blanke gezien. Half bang en half nieuwsgierig komt dit meisje voorzichtig mijn kant op
Desolaat
In colonne klimmen en dalen we afwisselend door een desolaat, maar prachtig landschap. De Sahara is hier een rotswoestijn. Links en rechts staan oeroude bergen van gespleten brokken graniet. De wisselwerking van de hitte overdag en de koude ’s nachts heeft in de loop van eeuwen zijn destructieve werk gedaan.
Natuurkracht
De zonsondergang is een weergaloos schouwspel en tegelijk een les in menselijke nederigheid. Op deze desolate plek in de Sahara zijn natuurkrachten de baas, die spotten met m’n fleecetrui. Zodra de zon achter de granieten bergen verdwenen is, wordt het koud. Er steekt een gure wind op, die het scherpe woestijnzand in mijn gezicht blaast.
Papoea
Na een aantal dagen klimmen, dalen en ploeteren in de Balliem-vallei, vormen schoenen, sokken en blaren zo langzamerhand één geheel. Toch heeft dit weinig invloed op mijn humeur. De autochtonen die we onderweg ontmoeten zijn uitermate vriendelijk, volstrekt ongecompliceerd en relaxed. De omgeving is schitterend!
Assekrem
De Assekrem vormt, met ruim 2700 meter, één van de hoogste toppen in het Hoggar-gebergte. Als de zon ondergaat boven de Assekrem, verkleuren de omringende bergen langzaam van grijsbruin naar donkerrood, om ten slotte te verdwijnen in het zwart van de nacht.
Penis-koker
Peniskokers zijn gemaakt van gedroogde kalabassen. De koker wordt over de penis geschoven tot tegen de teelballen en vastgehouden door 2 koordjes. Eentje rond de middel en eentje rond de teelballen. De koker staat altijd rechtop (en de penis dus ook). Waarom is niet precies duidelijk, vermoedelijk is het een status symbool.
Papoea
De Dani's zijn de oorspronkelijke bewoners van de Balliem-vallei en het meest traditoneel levende volk ter wereld. Door de geïsoleerde ligging van de vallei is er nagenoeg geen contact met de buitenwereld. In de vallei zijn geen wegen, geen stromend water en geen elektriciteit. Kinderen vermaken zich met levende kevers die zij aan een takje bevestigen.
Out of Africa
Op een verhoging bij de Tarangire rivier zetten we ons tentje neer. In de diepte zien we wat oernatuur werkelijk betekent. Oogverblindend mooi en tegelijkertijd kan achter elke struik of boom gevaar schuilen. Terwijl de zon zakt wordt ik bevangen door het ultieme "out of Africa" gevoel.
Monoliet
Vanuit mijn “bed” heb ik uitzicht op de meest fantastische, loodrecht oprijzende rosten. Zo mooi, dat ze welhaast met de hand geboetseerd lijken. Geologische uitbarstingen stuwden miljoenen jaren geleden deze rotsformaties omhoog. Wind en zand holden door de eeuwen heen de rotsen verder uit. Dit verklaart de prachtige vormen en de kleurschakeringen die van lichtbeige, okergeel tot terracotta variëren. Hoe helder of hoe donker de kleuren zijn, hangt af van het tijdstip van de dag.
Hoggar-gebergte
Het Hoggar gebergte is één van de meest indrukwekkende geologische gebieden van de Sahara. Aan schitterende vergezichten is geen gebrek; werkelijk adembenemend, een ander woord is er niet voor! Natuurschoon laat zich doorgaans moeilijk beschrijven en fotograveren. Je moet het zien, meemaken, beleven en niets minder!
Come and go
Zonsondergang ergens in de Sahara. Op de volkomen verlaten vlakte duikt uit het niets plotseling een pezige Toeareg in een blauw gewaad op. Vanaf de zandduin staart hij ons weinig geïnteresseerd aan en geeuwt. Met zijn kamelen verdwijnt hij weer net zo plotseling als hij gekomen is. Dit moet wel zo’n beetje spitsuur zijn in de Sahara!
Evenwicht
Onze kampeerplek: Vanuit de hoogte kijken we ver uit over een magnifieke, oranje getinte vallei. Aan weerszijden, voor en achter ons rijzen immense rotsformaties uit het zand. Het bovenste blok vaak in wankel evenwicht; de wetten van de zwaartekracht tartend. Een zuchtje wind lijkt voldoende om het er vanaf te blazen.
Bozo vissers
Kamperen langs de Niger: Ik geniet van de zonsopkomst. Het flauwe schijnsel van de zon wint allengs aan kracht en binnen een uurtje is de kou van de nacht veranderd in een verzengende troppenhitte. Aan de oeverkant ontwaar ik enkele Bozo vissers, die hun slanke piroques door het water bomen.
Ritueel
Traditionele gebruiken zijn bij de stammen in het hoogland van Papoea nog duidelijk waarneembaar. Dit komt deels door het weinige contact met de buitenwereld. De meeste van de rituelen zijn voor niet-hoogland-bewoners volstrekt onduidelijk. Zelfs onze gids kon ons niet precies duidelijk maken, wat de bedoeling was van deze ceremonie!
Rijstvelden
In een gehucht nemen we onze intrek bij een familie ergens op het platteland tussen de rijstvelden. 's Avonds zorgt een schitterende zonsondergang voor een kleurenspel waarin de hemel constant van kleur verandert en wolkenslierten de hemel omtoveren tot een abstract schilderij.
Vreemde vogel
Papoea is een land met uitgestrekte en moeilijk toegankelijke tropische regenwouden. De habitat van de alom bekende paradijsvogel. Door bejaging zijn deze vogels erg schaars geworden en ik heb er helaas geen kunnen ontdekken! Wel casuarissen en deze voor mij onbekende "vreemde" vogel.
Désert Absolu
De Sahara staat voor grootte en mysterie! De zandzeeën behoren tot de mooiste landschappen die ik ooit gezien heb. De Sahara drijft hier de spot met je gebruikelijke gevoel van veiligheid om te leven in afgemeten ruimten. Dit heet “Désert Absolu”: voor zover het oog reikt, ontbreekt ieder punt van oriëntatie en herkenning!
Sahara
Voordat we kamp maken, worden eerst de kamelen ontzadeld zodat ze vrij op zoek kunnen naar voedsel! Naar mijn vaste overtuiging moeten kamelen wel zand en stenen lusten, daar mijn oog in de gehele omgeving geen fatsoenlijk grasprietje of groen struikje kan ontdekken.
Hang-contructie
De Balliem-vallei werd pas in 1938 ontdekt. Aanvankelijk dacht men dat het om een zeer primitief volk ging, maar de Dani beschikken over een feilloos “ingenieursinstinct” als het gaat om de bouw van bruggen en nederzettingen. De hangbruggen mogen dan fraai geconstrueerd zijn, als westerling is het toch even wennen. Stapje voor stapje schuifel ik naar de overkant. Als ik naar het snel stromende water onder me kijk heb ik het gevoel dat ik wordt meegezogen. Het is gezichts- en gevoelsbedrog!!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
