Er zijn bestemmingen die de hemel worden in geprezen en die toch wat tegenvallen. En er zijn bestemmingen waarvan je niet zo veel verwacht, maar die de verwachtingen toch compleet overtreffen. Zakynth... Lees meer
Ambassadeur MiekeDeHaas
Onderhoud bij 37...gr
Kalpitiya het schiereiland van rust waar de enige die op strand zit is deze lokale visserman die bezig is met het onderhoud van zijn netten, en dat bij 37 graden met als enige bescherming zijn stro hoed. Net zoals in Anuradhapura met mediterende monniken vond ik dit ook heel zen want voor de rest gebeurde er niks op dit strand........
Met z'n allen in de..
Olifanten gooien regelmatig zand over zich heen met behulp van hun slurf. Dit doen ze om vliegen weg te jagen. Tevens beschermen ze op deze manier hun huid tegen de zon. En dat is geen overbodige luxe in Etosha National park waar de temperatuur flink kan oplopen. Daar zoeken de olifanten verkoeling bij de waterholes. En na het spetteren in het 'zwembad' is het tijd om naar de zandbak te gaan!
China • Dragon's Backbone Rice Terraces
China • Dragon's Backbone Rice Terraces
Terrasreparaties
De Longji rijstterrassen, ook bekend als de Dragon's Backbone Rice Terraces, liggen in zuidelijk China, zo’n 150 kilometer ten noorden van Guilin. Vanuit Guilin is het goed te bereiken en er worden veel eendaagse tours aangeboden. Deze foto is genomen bij het dorpje Dàzhài, waar het toerisme ook begint te komen nadat het bij Píng’an al een aantal jaren booming is, zeker nu in Dàzhài ook een kabelbaan is. De kabelbaan heb je overigens helemaal niet nodig in dit gebied, het is veel mooier om te lopen, de paden zijn goed begaanbaar en je hebt zicht op de rijstvelden in alle kijkrichtingen. Je kan verschillende routes lopen en eenmaal boven is er ook een klein restaurantje waar de nog levende bergpadden wachten om gefrituurd te worden. Voor degene met een minder sterke maag is er gewoon rijst, klaargemaakt in een bamboestengel door één van de Yao vrouwen. In juni moeten de terrassen gerepareerd worden waar nodig, want in deze periode laten de boeren ze weer onderlopen met water. De boeren op de foto waren net handmatig reparaties aan het uitvoeren en het kipje loopt rustig mee.
Vol kleur
In Madagaskar vind je veel verschillende soorten lemuren maar ook de kameleons. Je spot er grote maar ook hele kleintjes die wij vaak over het hoofd zien. Een lokale gids ziet ze vaak al van verre. Om hier af en toe een gids te nemen is wel een aanrader. Zonder gids zie je veel minder.
Slokje?
Toen deze hippo flink gaapte met zijn bek half onderwater, vroeg ik me af of hij ook een flinke slok water binnen zou krijgen.....
Eagle Hunter
De bevolking van de provincie Bayan Olgii in het uiterste Noordwesten van Mongolië bestaat voor een groot gedeelte uit Kazachen; een islamitisch nomadenvolk van Turkse afkomst. In de ijskoude Mongoolse winter jagen deze Kazachen met afgerichte steenarenden op marmotten, konijnen, vossen en soms zelfs wolven. Een eeuwenoude traditie die waarschijnlijk rond 940 na Christus is ontstaan. Afgelopen september hebben wij het prachtige Mongolie bezocht en hebben we overnacht bij een eagle hunter familie. Dit is onze gastheer eagle hunter Agalai.
Panorama Bohey Dulang
Dit is een van mijn favo vakantiefoto's. Ergens een jaar geleden zag ik op internet een soortgelijke foto van dit paradijsje Bohey Dulang. Toen ik erachter kwam dat dit eiland niet ver van Sipadan island (top duikbestemming) ligt, boekte ik tickets naar Tawau. Om dit eiland te bereiken kun je beste een bootje regelen in de haven van Semporna. Deze brengt je in ongeveer 75 minuten naar het eiland. Eenmaal geregistreerd kan je beginnen met de klim naar boven. Verwacht geen mede blankies ;-) Deze plek is vooral populair onder de bebaarde en gesluierde Maleisiërs (die eenmaal boven bijna allemaal met je op de foto willen) Op de terugweg is het mogelijk om nog even te snorkelen in het Tun Sakaran marine park. Het koraal is hier nog echt in een heel goede staat. Deze dag was zeker een van de hoogtepunten van mijn reis.
Hij heeft er lol in
Deze foto is genomen in Jojawar. Een klein stadje op 20 kilometer van de snelweg tussen Udaipur en Pushkar. Een groepje wat oudere heren had druk overleg. Eerst wilden ze niet op de foto, maar toen er één over stag was volgden er meer. Deze man met zijn traditionele pijp had er zichtbaar lol in.
The Lion King
Over een week zit ik weer in het zo door mij geliefde Afrika. Ik hoop dan weer op een paar momenten waarop alles perfect samen valt, zoals op het moment van deze foto. Terwijl de meeste leeuwen liggen te relaxen besluit de koning (in wording?), vanaf het hoogste punt even hun territorium te overzien. Een tafereel uit het boekje, waar ik heel erg mee in mijn nopjes was.
Kano Kraker
Zag laatst een documentaire over een gids die tijdens een kanotocht over de Zambezi rivier werd aanvallen door een territoriale hippo. Hij heeft het overleefd, nadat zijn kano doormidden werd gebeten, maar moet wel een been missen en was vele littekens rijker. Nee, deze kaken daar kom je liever niet tussen....
Toscane in de vroege.
In de vroege lente zijn er zoveel tinten fris groen in Toscane dat je je helemaal in dit prachtige landschap kunt verliezen. Daarom is de periode medio april tot medio mei voor mij de meest geschikte periode om er als fotograaf te zijn. Het grote voordeel is dat het dan ook nog niet heel warm is zodat ik al mijn energie in het maken van goede foto's kan leggen. Foto's van landschappen maak ik bij voorkeur niet als de zon hoog aan de hemel staat. Het licht is dan vaak hard en oninteressant en landschappen zien er rond het middaguur meestal vlak en saai uit omdat er bij hoge zonnestanden weinig schaduw is. Daardoor komt er geen tekening in wat je fotografeert. Deze foto maakte ik in de buurt van het plaatsje Radi, kort na zonsopkomst. Er was warm strijklicht en wat bewolking waardoor schaduwen de groene heuvels reliëf gaven. Het strijklicht benadrukte tevens de lijnen en structuren in het landschap. Persoonlijk ga ik liever niet naar Toscane tijdens Pinksteren of Pasen of in de zomermaanden omdat het er dan erg druk is. Met name het voorseizoen en in iets mindere mate het naseizoen zijn aantrekkelijker. In de herfst is de kleur van het landschap hoofdzakelijk bruin en in dat bruin mis ik wel de schakeringen die ik in het groen van de lente aantref. Radi ligt 30 km ten zuidoosten van de stad Siena. De coördinaten heb ik opgegeven voor deze stad.
Op jacht
We waren 's morgens heel vroeg op pad gegaan in de hoop de wilde honden van Zimanga te zien jagen. Voor zonsopkomst zagen we ze bij de dam van het meer. De lucht begon al lichter te worden. Een deel van de groep kijkt nog rond. De totale groep bestond uit 6 volwassen dieren en 12 pubers.
Hup daar gaan weer ee
Heb heel veel foto's geschoten op Phu Quoc eiland aan de noordkant waar ze druk bezig waren met de visverwerking. De vissen werden gekookt, gesorteerd en te drogen gelegd. Veel mensen aan het werk en het was een boeiend gezicht. Dus huur een brommer en ga weg bij het toeristische deel om hier eens te kijken
De klif der kliffen
Látrabjarg is de grootste vogelklif van Europa en is bekend geworden door de grote kolonie papegaaiduikers die hier gehuisvest is. De klif is 14 kilometer lang en tot 440 meter hoog. Vele miljoenen vogels zijn van hun voortbestaan afhankelijk van deze rots. Er leven onder andere papegaaiduikers, jan-van-genten, zeekoeten en alken, en voor sommige soorten geldt dat 40% van de wereldpopulatie hier leeft. Het is buitengewoon indrukwekkend om op Látrabjarg te zijn. Loodrecht rijst de rots op uit de ijskoude zee. Alsof je aan het eind van de wereld bent. Het aantal vogels is ongekend. Het geluid van de zee wordt ruimschoots overstemd door het geluid van de talloze vogels. Het is één grote vogelflat, waarin ook nog een bepaalde hiërarchie te ontdekken valt: bovenin leven de papegaaiduikers, daaronder de alken en zeekoeten, en weer lager allerlei soorten meeuwen. Bijzonder is dat de vogels zich hier weinig van je aantrekken en je dus ontzettend dicht bij de vogels kunt komen. Voor ons bezoek aan de vogelrots, één van de belangrijkste redenen om IJsland te bezoeken, hadden we een overnachting in het nabijgelegen Breidavik geboekt. Bij aankomst trok er laaghangende bewolking het fjord binnen en 10 minuten later was het zicht nog maar 10-20 meter en was de rit naar de rots niet zonder risico's. De teleurstelling was groot en hebben lang getwijfeld. Uiteindelijk besloten we toch te gaan en daar zijn we achteraf heel blij mee. Bij middernachtzon hadden we in de dichte mist prachtig zacht licht, en de papegaaiduikers lieten zich in groten getale zien. Het was ijskoud, maar dat mocht de pret niet drukken. Wat een onvergetelijke reiservaring. Iets voor middernacht loste de mist plotseling op, waardoor we ineens bóven de bewolking stonden en dit prachtige uitzicht hadden. De onooglijke vuurtoren markeert het meest westelijke punt van Europa en je ziet nog net twee andere mensen op papegaaiduikers 'jagen'. Een meeuw vliegt naar de middernachtzon. Een prachtige afsluiting van een onvergetelijke avond.
Bovenaan de waterval
Wandelend van Lake Louise naar Lake Agnes passeerden we deze waterval. Met een paar sprongetjes stonden we er bovenop of bovenaan en hadden we een mooi uitzicht op de omgeving. Maar dat heb je eigenlijk overal langs de Icefields parkway ;-)