Nog net niet bijgekomen van de shock van de lockdown gaan we een weekend aan boord, zeilen, wandelen. Daar zoek je het Marrekrite landje op uit. Keuze is er genoeg. Het wordt Kop Bloksleat; leuk omdat je daar een rondwandeling hebt, leuk omdat je er altijd wel een ree kunt spotten en nu dan leuk omdat je er weinig mensen verwacht tegen te komen. We leggen aan, lopen een rondje. maar zien geen ree. Of toch? Ze staat best dichtbij. Zien kijken doet kijken. De buurvrouw van de naastgelegen boot kijkt ook. Zou ze het gezien hebben?, vraag ik me af. We maken een praatje op meer dan 1.5 eter. Ik vertel haar dat ik een foto van haar maakte. "Oh leuk", reageert ze en ik krijg haar emailadres. De volgende dag heb ik een nieuw bericht in mijn inbox. Ze had een foto van ons gemaakt toen we wegvoeren. Dankjewel.