Gedurende de middeleeuwen reisde men niet alleen per gondel door Venetië, men ging ook te paard door de straatjes van de stad. Dat was heel gebruikelijk in die tijd dat de stad nog niet geplaveid was. Maar toen de bevolking groeide, raakten de kleine straten overvol en vanaf 1291 moest men in het hart van Venetië, bij de San Salvador-kerk afstijgen en het paard vandaar verder aan de teugel voeren.

Bij Piazza San Marco moest men de paarden in de buurt van de Torre dell’Orologio vastbinden. In die tijd stond hier een groepje vijgenbomen (bronnen: Venice on Foot, Hugh A. Douglas). Trouwens, hoogwaardigheidsbekleders konden vroeger te paard naar de top van de campanile: lopend naar boven dat was natuurlijk ondenkbaar voor vip’s.