Als we van de Blue Lagoon terugrijden, door de bergen, richting Reykjavik, roept onze zoon (7jr) opeens: "stop! Wat is dat?" We keren de auto en rijden naar de tientallen houten rekken een stukje verderop. Als we uitstappen ruiken we het al...gedroogde vis...We lopen even rond (neus dicht!) en maken wat foto's.
Als we 's avonds in Reykjavik in een visrestaurant eten laat ik een foto op mijn mobiele telefoon aan de ober zien, met de vraag: "wat doen jullie hiermee?" in de veronderstelling dat dit een speciale Ijslandse delicatesse is. De ober kijkt verbaast naar de foto en haalt zijn schouders op: "Geen idee...". Hij pakt mijn telefoon en loopt ermee naar de keuken "ik vraag het wel even aan de kok". Even later komt hij terug. "En?" vraag ik. Nou, hij wist het hoor.
"We drogen de visresten en maken er poeder van. En dan sturen we het naar Afrika".