Een bezoek aan een moskee in Damascus was een openbaring (voor mij). Niet die bedrukkende sfeer die er soms in kerken hangt maar een bijna relaxte ambiance. Op de sokken op je gemak rondkijken. Foto en video camera erbij. Ze vinden het allemaal best. Ook als je foto's maakt dat hoeft niet stiekum. Dit is een foto van een herdenking van een of andere profeet. De man met de bruine jas ging een soort klaaggezang aan en de omzittenden gingen hier in mee en na een poosje was het 1 gekrijs en gejank met echte tranen. Heel bijzonder. Dit is voordat de sessie begon want ik vond het niet gepast om dat te fotograferen. De vrouw met de bruine trui zit nog even te bellen. "Zet de piepers maar wat lager, het duurt nog even".