Onderweg naar de Kuang Si watervallen zag ik haar al zitten, een paar uur later zat ze nog op dezelfde plek en zijn we even gestopt. Ik verbaas me hoe iemand zo lang in deze houding kan zitten. Ze lachte zo vriendelijk en ja, ik mocht een foto maken. We zwaaien nog een keer en ze zwaait terug.