Vanaf 1979 werd wettelijk bepaald dat ieder koppel slechts één kind mocht krijgen; het krijgen van een tweede kind was strafbaar. Doel van dit beleid was het bevolkingsaantal te laten dalen. Sinds 2015 geldt in China een tweekindpolitiek.
Voorbeelden zijn: boeren op het platteland mogen twee kinderen hebben als het eerste kind een meisje is.
Ook werd vaak een tweede kind toegestaan wanneer beide ouders uit een eenkindgezin afkomstig waren. Een koppel kreeg ook geen sanctie opgelegd wanneer onverhoopt een meerling werd geboren.

De economische en sociale gevolgen van de Chinese eenkindpolitiek zouden de Chinese economie en maatschappij ernstig kunnen beperken. Daarom werd de eenkindpolitiek steeds meer losgelaten. Inmiddels mogen twee op de drie Chinese gezinnen twee kinderen krijgen. Bij het aantreden in 2013 van Xi Jinping als Chinese president, werd echter aangegeven dat de eenkindpolitiek gewoon van kracht blijft.

Door een chronisch tekort aan arbeidskrachten en een gebrek aan evenwicht tussen het aantal mannen en vrouwen werd de communistische partij in november 2013 gedwongen het beleid af te zwakken. Onder de nieuwe regels mogen gezinnen twee kinderen hebben als een ouder een enig kind is