Een typisch woestijnbeeld. Na een lekkere wandeling zijn de dromedarissen eindelijk weer verlost van alle bagage. En weer vrij om te gaan waar ze zelf willen en lekker te snoepen van alle struikjes. Ondertussen ook nog genietend van de langzaam zakkende zon.

Ik vond de Sahara een stuk groener dan ik in mijn verbeelding had, en er is veel meer steen dan ik had verwacht. De tocht met de dromedarissen was wel een heel zanderig deel, maar waar we een dag later naartoe zijn gereden was eigenlijk voor het grootste gedeelte steen/rots. In Tunesië begint de Sahara natuurlijk ook net, dus wellicht daardoor ook minder zand en dus ook lagere duinen.

EXIF: NIkon D7000; Tamron 18-200 bij 92mm; ISO 100; f8; 1/100