Asfalt in de woestijn, een lange lege weg met kale rotsen. Dat is waar we overheen rijden als we de Erg Chebbi duinen achter ons laten. Met pijn in het hart, want ik zal het missen om met mijn blote voeten door het heerlijke zand te lopen en de kleuren van de duinen te zien veranderen. Ik ga hier zeker nog een keer naar terug, bedenk ik me in de auto en ik tuur naar het asfalt.