We liepen al zeker een uur of 4 in de brandende hitte van de Sahara, zonder een mens tegen te zijn gekomen en ineens was zIj daar.... samen met haar grote broer. Zij hadden van hun familie de opdracht gekregen die dag twee kamelen in de gaten te houden die de kans kregen even te grazen in een kleine oase die wij te voet passeerden. Hoewel wij haar dolenthousiast groetten, was zij vooral erg verlegen en keek zij ons na van achter een zandheuveltje.