Architectuur in de meest eenvoudige vorm, simpeler kan eigenlijk niet. Maar toch is het een put die nog dagelijks gebruikt wordt om de dromedarissen van water te voorzien.

Maar oh wat kan ik terug verlangen naar de eenvoud van het leven in de woestijn tijdens de lockdown. Geen toeristen, geen dromedarissen meer en geen plannen maken om verder te trekken. De dag nemen zoals hij komt met veel zandstormen, hitte en zand. Tuurlijk had ik heimwee naar huis, kinderen en kleinkinderen en toch heb ik daar ook hele mooie momenten meegemaakt. Opgaan in het dagelijkse Marokkaanse leven, precies weten wanneer er vers fruit en groente aangevoerd wordt. Maar ook rekening houden met de hitte, de komende ramadan en de watervoorraad. Kortom een leven wat erg verschilt met het leven in Nederland.