De mannen van de woestijn hebben een diepe indruk op mij achtergelaten, met een glimlach en altijd in voor een praatje slaan ze zich door het leven, wat voor hen vaak armoe troef is. De leider van deze karavaan scoort bij mij nog meer punten, omdat hij zoals je duidelijk kunt zien, rotzooi weggegooid door argeloze toeristen, mee terug neemt naar de bewoonde wereld.

Dat ik dol ben op Erg Chebbi is vast al bij iedereen al bekend, maar wat misschien een nieuwtje is, is mijn absolute filmheld Indiana Jones. Al meer dan 35 jaar smelt ik weg als ik Indy over het witte doek zie gaan. Je kunt je dus vast wel voorstellen wat er door mij heen ging op het moment dat deze karavaan in beeld kwam. Geleid door kordate Marokkaan verscheen Indiana Jones op een hoog duin, relaxt rijdend op een dromedaris. Ik heb mezelf niet in de arm geknepen maar mijn camera het werk laten doen. En ja hoor zelfs uren later op de laptop was mijn idool nog duidelijk te zien. Dus nog een hele goede reden om naar dit magische gebied te gaan, sprookjes komen hier nog uit.